Johannes Petrus Maas

Johannes Petrus Maas
	Heilig Hartbeeld, Amsterdam
Persoonsgegevens
Geboren	's-Hertogenbosch, 22 januari 1861
Overleden	Haarlem, 3 februari 1941
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	Beeldhouwer
Oriënterende gegevens
Stijl(en)	Figuratief
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Johannes Petrus Maas ('s-Hertogenbosch, 22 januari 1861 – Haarlem, 3 februari 1941) was een Nederlands beeldhouwer.^[1]

Leven en werk bewerken

Maas genoot zijn opleiding aan de Koninklijke School voor Nuttige en Beeldende Kunsten in Den Bosch, waar hij les kreeg van Jan Stracké en Arnold van Asseldonk. Hij ging daarna in de leer bij Martin Lieven Venneman^[2] en werkte enige tijd op de ateliers van Van Asseldonk en de gebroeders De Kort in Vught.

In 1882 verhuisde Maas naar Haarlem, waar hij voor Frans Stracké ging werken.^[3] Later begon hij zijn eigen atelier aan de Emmastraat 16. Maas maakte onder meer beeldhouwwerk voor de Sint-Bavokathedraal en Heilig Hartkerk in Haarlem. Hij was vooral bekend om zijn heiligenbeelden, maar maakte ook kerkmeubilair zoals het hoogaltaar in de Sint-Martinuskerk in 't Veld.

Maas overleed in 1941 en werd opgevolgd door zijn zoon H.A.J. Maas^[4]

Werken (selectie) bewerken

Drie schikgodinnen (1893) voor het fronton van een mausoleum op de begraafplaats in Schoten
Buste van mgr. Caspar Bottemanne (1896)
Altaren (1902-1903) voor de Sint-Agathakerk (Lisse)
Heilig Hartbeeld (1920) op de Begijnhof (Amsterdam)
Grafmonument van Thérèse Schwartze (1922) naar een ontwerp van Georgine Schwartze
Standbeeld van Peerke Donders (1926) in het Wilhelminapark (Tilburg)
Heilig Hartreliëf (1934) aan de gevel van de Sint-Martinuskerk (Arnhem)
Beeld van Jozef en Jezus in de Nicolaaskerk in Amsterdam. Voor dit beeld hebben de (kerk)schilder Frans Loots en zijn zoontje Han model gestaan. Zij waren buren in de Emmastraat in Haarlem.