Jeff Bridges

Jeff Bridges
	Jeff Bridges in 2017
Algemene informatie
Volledige naam	Jeffrey Leon Bridges
Geboren	4 december 1949
Land	Verenigde Staten
Werk
Jaren actief	1951 - heden
Beroep	Acteur; Filmproducent; Zanger
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	(mul) TMDb-profiel; (en) Allmusic-profiel; (en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Jeff Bridges (Los Angeles, 4 december 1949) is een Amerikaans filmacteur, filmproducent en countryzanger en -gitarist. Hij werd genomineerd voor een Academy Award in 1972 (voor The Last Picture Show), 1975 (voor Thunderbolt and Lightfoot), 1985 (voor Starman), 2001 (voor The Contender) en 2011 (voor True Grit). In 2010 kreeg hij een Oscar voor zijn hoofdrol in Crazy Heart. Daarnaast werden hem meer dan tien andere acteerprijzen toegekend, waaronder een Golden Globe voor Crazy Heart, een Saturn Award voor Starman en een Career Achievement Award van het National Board of Review of Motion Pictures

Levensloop bewerken

Bridges maakte in 1951 zijn filmdebuut in The Company She Keeps, waarin zijn broer Beau ook speelde. In 1958 was hij vervolgens te zien in de televisieserie Sea Hunt, waarin zijn vader Lloyd Bridges de hoofdrol speelde.

Na te hebben gewerkt bij de kustwacht ontwikkelde hij zich tot filmacteur. In 1971 speelde hij een van de hoofdrollen in The Last Picture Show van Peter Bogdanovich, waarmee zijn naam als acteur was gevestigd. Hij werd dat jaar genomineerd voor de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol. Twee jaar later werd hij voor dezelfde prijs genomineerd voor zijn rol tegenover Clint Eastwood in Thunderbolt and Lightfoot. Gedurende de jaren zeventig kreeg hij een groot aantal rollen. Hij was onder andere te zien in Hearts of the West (1975).

Na de remake van King Kong uit 1976 volgden ook enkele flops, waarvan Heaven's Gate uit 1980 de beruchtste is. Ook Tron uit 1982 was in eerste instantie een flop. Deze serie flops leverde Bridges een deukje in zijn carrière op. Hij kwam terug met Starman uit 1984. Voor zijn rol als een alien die op aarde landt en een menselijke gedaante aanneemt werd hij genomineerd voor de Oscar voor Beste Acteur.

Datzelfde jaar was hij ook te zien in het eveneens succesvolle film noir-remake Against All Odds. Andere succesvolle films volgden, waaronder het misdaaddrama Jagged Edge (1985) en The Morning After (1986). Zijn rol als autovisionair in Coppola's Tucker: The Man and His Dream (1988) wordt beschouwd als een van zijn beste rollen. In 1989 speelde hij met zijn broer Beau en Michelle Pfeiffer in The Fabulous Baker Boys.

In 1990 speelde hij in Texasville, het matig ontvangen vervolg op zijn grote doorbraakfilm The Last Picture Show. Hij kwam weer terug met The Fisher King van Terry Gilliam, waarin hij een radio-dj speelt die in een depressie zit, maar er weer bovenop wordt geholpen door een zwerver (Robin Williams). Zijn optredens in de films American Heart (1992), die hij eveneens produceerde en Fearless (1993) werden bejubeld.

Ander commercieel succes volgde met de thriller Blown Away (1994) en The Mirror Has Two Faces (1996) met Barbra Streisand. Een van zijn bekendste karakters is "The Dude", de stonede, bowlende hippie uit The Big Lebowski (1998) van Joel en Ethan Coen. In 1999 was hij naast Tim Robbins te zien in de thriller Arlington Road, Albert Brooks' komedie The Muse en in Sympatico.

Voor zijn rol als president van Amerika in The Contender (2000) werd hij opnieuw genomineerd voor een Oscar. K-PAX uit 2001 met Kevin Spacey deed het vrij slecht in de bioscoop, maar Seabiscuit uit 2003 was in de Verenigde Staten een regelrechte hit. In 2004 was hij te zien in The Door in the Floor, gebaseerd op een boek van John Irving.

In 2010 sleepte hij een Oscar en een Golden Globe in de wacht voor zijn rol in Crazy Heart.

Privé bewerken

Bridges kreeg acteren met de paplepel ingegoten. Zowel zijn vader Lloyd Bridges als zijn oudere broer Beau Bridges zijn acteurs met internationaal aanzien. Zijn moeder heette Dorothy Dean Simpson.

Jeff Bridges is sinds 5 juni 1977 getrouwd met Susan Geston, die hij ontmoette op de set van Rancho Deluxe (1975). Ze hebben drie kinderen.

In oktober 2020 maakte hij op Twitter bekend dat hij ernstig ziek is.^[1]

Filmografie (selectie) bewerken

The Last Picture Show (1971) - Duane Jackson
Bad Company (1972) - Jake Rumsey
The Last American Hero (1973) - Elroy Jackson Jr.
Thunderbolt and Lightfoot (1974) - Lightfoot
Hearts of the West (1975) - Lewis Tater
Stay Hungry (1976) - Craig Blake
King Kong (1976) - Jack Prescott
Winter Kills (1979) - Nick Kegan
Heaven's Gate (1980) - John L. Bridges
Tron (1982) - Kevin Flynn / Clu
The Last Unicorn (1982) - Prince Lir
Starman (1984) - Starman
Against All Odds (1984) - Terry Brogan
Jagged Edge (1985) - Jack Forrester
The Morning After (1986) - Turner Kendall
Nadine (1987) - Vernon Hightower
Tucker: The Man and His Dream (1988) - Preston Tucker
See You in the Morning (1989) - Larry Livingstone
The Fabulous Baker Boys (1989) - Jack Baker
Texasville (1990) - Duane Jackson
The Fisher King (1991) - Jack
American Heart (1992) - Jack Kelson
The Vanishing (1993) - Barney Cousins
Fearless (1993) - Max Klein
Blown Away (1994) - James 'Jimmy' Dove / Liam McGivney
Wild Bill (1995) - James Butler 'Wild Bill' Hickok
White Squall (1996) - Captain Christopher 'Skipper' Sheldon
The Mirror Has Two Faces (1996) - Gregory Larkin
The Big Lebowski (1998) - The Dude
Arlington Road (1999) - Michael Faraday
The Muse (1999) - Jack Warrick
Simpatico (1999) - Lyle Carter
The Contender (2000) - President Jackson Evans
Scenes of the Crime (2001) - Jimmy Berg
K-PAX (2001) - Dr. Mark Powell
Masked and Anonymous (2003) - Tom Friend
Seabiscuit (2003) - Charles Howard
The Door in the Floor (2004) - Ted Cole
The Moguls (2005) - Andy Sargentee
Tideland (2005) - Noah
Stick It (2006) - Burt Vickerman
Surf's Up (2007) - Big Z / Geek
Iron Man (2008) - Obadiah Stane / Iron Monger
How to Lose Friends & Alienate People (2008) - Clayton Harding
The Open Road (2009) - Kyle
A Dog Year (2009) - Jon Katz
The Men Who Stare at Goats (2009) - Bill Django
Crazy Heart (2009) - Bad Blake
Tron: Legacy (2010) - Kevin Flynn / Clu
True Grit (2010) - Rooster Cogburn
Pablo (2012) - Narrator
R.I.P.D. (2013) - Roy
The Giver (2014) - The Giver
Seventh Son (2014) - Master Gregory
The Little Prince (2015) - The Aviator
Hell or High Water (2016) - Marcus
Kingsman: The Golden Circle (2017) - Head of Statesman
Only the Brave (2017) - Duane Steinbrink
Bad Times at the El Royale (2018) - Father Daniel Flynn

Discografie bewerken

Albums bewerken

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Be here soon	2000	-
Jeff Bridges	12-08-2011	03-09-2011	72	2

Singles bewerken

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
What a little bit of love can do	25-07-2011	-

Externe link bewerken

(en) Jeff Bridges in de Internet Movie Database

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Twitterbericht van Jeff Bridges: "I have been diagnosed with Lymphoma." (20 oktober 2020). Gearchiveerd op 20 oktober 2020. Geraadpleegd op 20 oktober 2020.

Voorganger:
Sean Penn
voor Milk

Academy Award voor Beste Acteur
2009
voor Crazy Heart

Opvolger:
Colin Firth
voor The King's Speech

Zie de categorie Jeff Bridges van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Twitterbericht van Jeff Bridges: "I have been diagnosed with Lymphoma." (20 oktober 2020). Gearchiveerd op 20 oktober 2020. Geraadpleegd op 20 oktober 2020.

[1]