Groenen is geboren in Tilburg, maar groeide op in het Belgische Poppel en bezit sinds enkele jaren, naast de Nederlandse, ook de Belgische nationaliteit. Naast haar voetbalcarrière studeert ze rechten aan de Tilburg University. Haar grote voetbalvoorbeeld is Johan Cruijff.[bron?]
Samen met haar zus Merel begon Groenen haar voetbalcarrière bij GSBW.[1] Via VV Riel en Wilhelmina Boys kwam ze terecht bij SV Rood-Wit Veldhoven. In januari 2011 maakte ze, samen met Merel, de overstap naar SGS Essen.[2] Voor de Duitse club debuteerde ze in het bekertoernooi en niet veel later ook in de Bundesliga. Met ingang van seizoen 2011/12 tekende ze bij FCR 2001 Duisburg.[3] Ze debuteerde voor de club in de Bundesliga-Cup die in mei 2011 gespeeld werd. Vanaf 2014 speelde ze twee seizoenen voor Chelsea en in de zomer van 2015 vertrok ze naar 1. FFC Frankfurt, waar ze vier seizoenen speelde. Op 1 juli 2019 stapte ze over naar Manchester United waar ze ook als nummer 14 speelt.[4][5] Na drie seizoenen in Manchester maakte ze de overstap naar Paris Saint-Germain Féminines.[6] Met de transfer was ongeveer 150.000 euro gemoeid, wat haar de duurste Nederlandse voetbalster ooit maakt.[7]
In 2009 debuteerde Groenen voor Oranje onder 17. Ze speelde tot en met 2010 zes interlands voor het elftal, maar wist niet te scoren. Op 31 maart 2012 debuteerde Groenen voor Nederland –19. Ze viel geblesseerd uit en kon daardoor ook de andere twee kwalificatiewedstrijden die die week gespeeld werden niet spelen.[8] Op 22 januari 2016 debuteerde Groenen in het Nederlands elftal in een oefenwedstrijd tegen Denemarken. Op 20 oktober 2016 in de vriendschappelijke uitwedstrijd tegen Schotland maakte zij haar eerste interlanddoelpunt.[9] In 2017 won Groenen met Nederland de Europese titel op het Europees kampioenschap in eigen land.[10] Tijdens het wereldkampioenschap in 2019 scoorde Groenen in de halve finale tegen Zweden het enige doelpunt, waardoor het Nederlands elftal de finaleplaats behaalde die vervolgens op 7 juli 2019 werd verloren van de Verenigde Staten. In 2021 nam ze met het Nederlands Elftal deel aan de Olympische Spelen in Tokio waarin ze het in de kwartfinale opnieuw moesten afleggen tegen de Verenigde Staten.
1 — NK junioren -15, -32 kg (2007) 1 — NK junioren -15, -32 kg (2008) 2 — NK junioren -20, -44 kg (2010) 1 — NK junioren -17, -40 kg (2010) 3 — EK junioren -17, -40 kg (2010) 1 — NK junioren -20, -44 kg (2011)
Groenen haalde in de sport judo vele prijzen. In 2007, 2008 en 2009 werd ze Nederlands kampioen onder 15 jaar. Groenen behaalde deze titels in de klasse -32 kg.[12][13] In 2010 werd ze tweede bij het NK junioren onder 20 in de klasse -44 kg. Op 6 maart 2010 behaalde ze de gouden medaille op het NK onder 17 in Tilburg en in juni van 2010 won ze brons op het EK onder 17 in de klasse -40 kg in Teplice.[14][15]
In februari 2011 won Groenen op het NK-junioren in de gewichtsklasse -44 kg in de leeftijd tot 20 jaar de titel.[16]
Toen ze een voetbalcontract had bij FCR 2001 Duisburg nam ze deel aan het EK judo en brak in de halve finale haar heup met als gevolg een half jaar revalidatie. Ze werd toen voor de keus gesteld judo óf voetbal. Ze koos voor voetbal.[17] Volgens Jackie Groenen heeft de combinatie judo en voetbal een meerwaarde wat betreft motorische vaardigheden, balans, snelheid, reactievermogen en respectvol omgaan met de tegenstander.[18] Groenen heeft de derde dan.
Jackie Groenen is ambassadeur voor de Zwaluwen Jeugd Actie[20], de Johan Cruyff Foundation en NLvoor elkaar. Ze heeft een commerciële overeenkomst met Nike. In 2018 bracht ze haar boek 'Voetbalavonturen met Jackie Groenen' uit. Haar vrije tijd besteedt Groenen graag aan zingen en gitaar spelen.
Op woensdag 25 oktober 2017 werden alle EK-leeuwinnen door de Koning ontvangen op Paleis Noordeinde. Eerder die dag kreeg Groenen door premier Rutte en minister Schippers (Sport) de versierselen behorende bij de koninklijke onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje Nassau uitgereikt.[22]
In 2017 werd Groenen net als de overige spelers van het Nederlands Elftal vanwege het Europees Kampioenschap benoemd tot Bondsridder van de KNVB.[23]
.jpg)
Nederland
Paris Saint-Germain
Schotland.svg){kind=small}
Noord-Ierland
Zweden
Estland
Duitsland
Australië
2017
2019
— EK junioren -17, -40 kg (2010)
