Islam in Suriname

De islam arriveerde in Suriname na de afschaffing van de slavernij met de komst van contractarbeiders uit Zuid- en Zuidoost-Azië, vanaf 1873. De vormen van islam in Suriname zijn sterk beïnvloed door de cultuur van de regio's van herkomst: Zuid-Azië (India en Pakistan) en Indonesië (Java).

Moskee aan de Keizerstraat in Paramaribo

Inleiding bewerken

Van de landen in Zuid-Amerika kent Suriname het hoogste percentage moslims. Bij de volkstelling van 2012 bedroeg dit 13,9 procent.

De meeste moslims in Suriname voelen zich niet verbonden aan een bepaalde denominatie: 53%. Desgevraagd noemt 28% zich soennitisch en 19% aanhanger van Ahmadiyya.

Onder de Javaanse Surinamers is de islam de belangrijkste religie, onder de Hindostaanse Surinamers ("Hindoestanen") is het de één na belangrijkste religie.

Het district Commewijne heeft het hoogste aandeel moslims (voornamelijk Javaans-Surinaams), gevolgd door de districten Nickerie en Wanica (voornamelijk Hindostaans-Surinaams).

Statistieken bewerken

Jaar[1] Suriname (bevolking) Moslimbevolking Delen (%)
1964 324.893 63.809 19,6%
1971 379.607 74.170 19,5%
1980 355.240 69.713 19,6%
2004 492.829 66.307 13,5%
2012 541.638 75.053 13,9%
Islam naar etniciteit (2012)
Etnische groep Bevolking Moslims %
Javaans-Surinaams 73.975 49.533 67,0%
Hindostaans-Surinaams 148.443 18.734 12,6%
Gemengd 72.340 5.471 7,6%
Afro-Surinaams 206.423 621 0,3%
Inheems 20.344 138 0,7%
Chinees-Surinaams 7.885 112 1,4%
Europees-Surinaams 1.665 32 1,9%
Anderen en ondefinieerbaar 10.561 412 3,9%
Islam naar district (2004)
District Percentage moslims
Commewijne 40,4%
Nickerie 22,5%
Wanica 21,7%
Saramacca 18,8%
Para 11,3%
Coronie 11,0%
Paramaribo 9,4%
Marowijne 6,8%
Brokopondo 0,2%
Sipaliwini 0,1%
Suriname 13,5%

Geschiedenis bewerken

Afrikaanse moslims bewerken

De islam kwam feitelijk al in de periode van de transatlantische slavenhandel naar Suriname. Islamitische volkeren uit West-Afrika, zoals de Mandingo en de Fulani, werden uit Afrika gehaald om als slaven op de plantages te werken. De religie kreeg geen kans post te vatten door de onderdrukkende omstandigheden en de invloed van de koloniale kerken in Suriname. Een herintroductie volgde na de afschaffing van de slavernij met de komst van contractarbeiders uit Azië. Deze moslims wisten zich gaandeweg te organiseren.

Hindostaanse moslims: Ahmadiyya bewerken

Vanaf 1873, dus na de periode van staatstoezicht, liftte Nederland mee met de Britse werving van contractarbeiders in India. In 1929 verenigden de Brits-Indiase of "Hindoestaanse" moslims zich in de Surinaamse Islamitische Vereniging (SIV). In 1930 startte deze de bouw van een houten moskee aan de Keizerstraat, die twee jaar later kon worden ingewijd. De huidige moskee kon worden gerealiseerd na een gulle schenking van de Noord-Amerikaanse bokser Muhammad Ali in 1979. De SIV volgt de leerstellingen en principes van de 14e eeuwse, Indische hervormer van de islam Mirza Ghulam Ahmad.

Javaanse moslims: West- en oostbidders bewerken

Vanaf 1890 ronselde Nederland contractarbeiders op het eiland Java in Nederlands-Indië. De Javanen werden verspreid over verschillende plantages te werken gesteld. De Javaanse moslims hechtten aan hun oude gewoonte om naar het westen te bidden (Mekka lag immers ten westen van Nederlands-Indië). Veel, maar niet alle, van deze 'westbidders' keerden terug naar hun vaderland. Sommigen na hun contractperiode, anderen na de Indonesische onafhankelijkheid. Nieuw gearriveerde Javanen van na circa 1920 besloten om in Suriname wel naar het oosten te bidden.[2] In de jaren 50 waren de spanningen tussen beide groepen groot.

Organisaties bewerken

 
Moskeebezoekers in Paramaribo

Binnen Suriname:

Internationaal:

Bekende moslims bewerken

(Alfabetisch op achternaam)

Zie ook bewerken