Internationale ridderorde

Een ridderorde is in zijn oudste vorm een verbond van mensen die een doel nastreven. Zo ontstonden kruisvaarderorden, militaire orden en hospitaalorden.
Deze oudste ridderorden waren internationaal van karakter. Men ging ervan uit dat een vooraanstaand man of een groep gelijkgezinde vooraanstaande mannen (of vrouwen) een ridderorde konden stichten. Omdat de moderne natiestaat pas in de 18e en 19e eeuw ontstond waren deze vroege ridderlijke orden vaak internationale ridderorden. De oudste ridderorden hebben dit internationale karakter ook tot op de dag van vandaag weten te bewaren.

In de late middeleeuwen werden ridderorden steeds meer een machtsinstrument van de heersers. Zij eigenden zich de positie van een "fons honorum" toe en ontzegden anderen het recht om een ridderorde te stichten. Men noemt in het hedendaagse orderecht ridderorden die niet door een (voormalig) regerend vorst zijn gesticht "pseudo-orden"

Ridderorden met een internationaal karakter zijn of waren:

De lijst is niet volledig.

Omdat de Katholieke Kerk in de paus een "fons honorum" heeft en volgens het orderecht zelf ook een "fons honorum" is kan men de ridderorden van de kerk, tevens de ridderorden van de soevereine staat die men Vaticaanstad noemt, als internationale ridderorden beschouwen. Zij zijn aan de wereldkerk en niet aan een land verbonden.