I Just Called to Say I Love You

I Just Called to Say I Love You
	Single van:; Stevie Wonder
	Van het album:; The Woman in Red
B-kant(en)	"I Just Called to Say I Love You" (instr.)
Uitgebracht	1 augustus 1984 / 5 september 1984 (JP)
Soort drager	7", 12" vinylsingle
Opname	1984
Genre	Soul
Duur	04:16 (single versie); 6:15 (album versie; 6:47 (12" maxi versie)
Label	Motown
Schrijver(s)	Stevie Wonder
Producent(en)	Stevie Wonder
Status	Platina
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
	1984-1985: 1 (Nederlandse Top 40, Nationale Hitparade, TROS Top 50, TROS Europarade, Vlaamse Ultratop 50, Vlaamse Radio 2 Top 30, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk, Spanje, Griekenland, Portugal, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Zimbabwe, Uruguay, Zweden, Noorwegen, Finland, Verenigd Koninkrijk, Ierland, Verenigde Staten, Canada); 2 (Argentinië, IJsland, Israël); 6 (Denemarken); 35 (Japan);
Stevie Wonder
	(en) MusicBrainz-pagina;
Portaal	Muziek

"I Just Called to Say I Love You" is een nummer geschreven, geproduceerd en uitgevoerd door de Amerikaanse muzikant Stevie Wonder voor de soundtrack van de film The Woman in Red uit 1984, opgenomen in de studio van de Duitse producer Frank Farian. Farian adviseerde Stevie om het nummer uit te brengen als single. Het nummer gaat simpelweg over iemand die iemand opbelt om te vertellen dat hij van haar houdt, wat zelfs de meest onbelangrijke dag uit ieders leven speciaal maakt. Het is een van Wonders simplistische en sentimentele nummers. Om die reden werd het afgemaakt door de critici na de uitgave. Desondanks was het publiek wel enthousiast over de simpelheid van het nummer, wat het een van Wonders succesvolste singles tot op heden maakte. Op de B-kant van de single staat een instrumentale versie.

Achtergrond bewerken

De plaat werd een wereldwijde hit en kwam in vele landen op nummer 1, waaronder in Wonders' thuisland de Verenigde Staten, Canada, Zuid-Afrika, Zimbabwe Australië, Nieuw-Zeeland, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk, Spanje, Griekenland, Portugal, Zweden, Uruguay, Israël, Ierland en het Verenigd Koninkrijk.

In Nederland was de plaat op donderdag 9 augustus 1984 TROS Paradeplaat op de befaamde TROS donderdag op Hilversum 3 en werd mede hierdoor een gigantische hit in de destijds drie landelijke hitlijsten op de nationale publieke popzender. De plaat bereikte de nummer 1-positie in zowel de TROS Top 50, de Nederlandse Top 40 en de Nationale Hitparade. Ook in de Europese hitlijst op Hilversum 3, de TROS Europarade, werd de nummer 1-positie behaald.

In België bereikte de plaat eveneens de nummer 1-positie in zowel de voorloper van de Vlaamse Ultratop 50 als de Vlaamse Radio 2 Top 30. In Wallonië werd géén notering behaald.

Ook won de plaat in 1984 een Golden Globe en een Academy Award voor Beste Originele Nummer. Deze Academy Award droeg Wonder op aan Nelson Mandela, waarna de Suid-Afrikaanse Uitsaaikorporasie de plaat van de Zuid-Afrikaanse radio verbande. Het werd echter nog wel gedraaid op onafhankelijke radiostations en was ook te horen op vluchten van de Suid-Afrikaanse Lugdiens.^[2]

Lloyd Chiate beweerde dat Wonder het liedje van hem gestolen zou hebben. Hij schreef in de herfst van 1976 het liedje "Hello, It's Me/I Just Called To Say" met een jeugdvriend en schrijfpartner van Wonder, Lee Garrett. In een rechtszaak hierover bepleitte een musicoloog dat de twee liedjes inderdaad op elkaar leken, maar zijn/haar onderzoek werd niet gesteund door een objectieve analyse. Wonder werd uiteindelijk in het gelijk gesteld, waarbij ook in overweging werd genomen dat hij (het refrein van) "I Just Called to Say I Love You" schreef op 16 juli 1976, terwijl Chiate zijn liedje pas in september dat jaar had geschreven.^[3]^[4]

In de sinds december 1999 jaarlijks uitgezonden NPO Radio 2 Top 2000 van de Nederlandse publieke radiozender NPO Radio 2 stond de plaat van 1999 t/m 2012 in de lijst der lijsten genoteerd, met als hoogste notering een 366e positie in 1999.

Structuur bewerken

Het nummer bestaat uit twee coupletten en een refrein, beide coupletten bestaan eigenlijk uit twee delen. Elk half couplet en het refrein bestaan uit zestien maten. De ik-persoon van het nummer belt iemand op en noemt in het couplet allerlei gelegenheden waarom hij dat had kunnen doen, maar de reden waarom hij het echt doet, wordt pas duidelijk in het refrein: gewoon om te vertellen dat hij van haar houdt.

Trivia bewerken

Het nummer wordt gezongen in The Cosby Show, tijdens de aflevering "A Touch of Wonder", waarin Stevie Wonder zichzelf speelt. In de aflevering krijgen Denise en Theo een auto-ongeluk met Stevie. Hij nodigt ze daarop uit om een opnamesessie bij te wonen.
Het nummer is vaak gecoverd door andere artiesten, en ook in het Frans opgenomen door Dalida, met als titel: Pour te dire je t'aime comme avant.

Tracklijst bewerken

7" vinylsingle Motown bewerken

"I Just Called To Say I Love You" (4:16)
"I Just Called To Say I Love You (Instrumentaal)" (4:16)

12" Maxi vinylsingle Motown bewerken

"I Just Called To Say I Love You" (Extended versie) (6:44)
"I Just Called To Say I Love You (Instrumentaal)" (6:45)

Hitnoteringen bewerken

Nederlandse Top 40 bewerken

"I Just Called to Say I Love You" in de Nederlandse Top 40 - binnen 25-08-1984
Week	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17
Nummer	30	15	7	3	2	2	2	1	1	1	2	3	5	8	13	22	31	uit

Nationale Hitparade bewerken

"I Just Called to Say I Love You" in de Nationale Hitparade - binnen: 01-09-1984
Week	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18
Nummer	3	4	3	3	2	2	2	1	2	2	3	6	8	10	19	21	33	41	uit

TROS Top 50 bewerken

TROS Paradeplaat Hilversum 3 op donderdag 09-08-1984.

Hitnotering: 23-08-1984 t/m 13-12-1984. Hoogste notering: #1 (3 weken).

TROS Europarade bewerken

Hitnotering: 02-09-1984 t/m 18-03-1985. Hoogste notering: #1 (12 weken).

NPO Radio 2 Top 2000 bewerken

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000^{[noot 1]}	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
I Just Called to Say I Love You	366	654	871	1071	1420	1055	1104	1127	1245	1141	1579	1504	1525	1998	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-

↑ Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Voorganger:
Careless Whisper door George Michael

Nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40
13 oktober 1984 - 2 november 1984
3 weken

Opvolger:
Purple Rain door Prince & the Revolution

Voorganger:
Flashdance... What a Feeling uit Flashdance

Academy Award voor Beste Originele Nummer
1984

Opvolger:
Say You, Say Me uit White Nights

Bronnen, noten en/of referenties

Music World Vision Frank Farian decades world -wide music
https://youtu.be/SqJRrdR9VA4 starting at 19;53

↑ nvpi.nl
↑ Leach, Graham (1986). South Africa: no easy path to peace, p. 225-226. Uitg.: Routledge, ISBN 9780710208484.
↑ Jet (7 september 1992), vol. 82, nr. 20, p. 27. "Stevie Wonder Didn't Steal Song, Appeals Court Rules". Uitg.: Johnson Publishing Company, ISSN 0021-5996.
↑ "972 F.2d 1337: Lloyd Chiate, Plaintiff-appellant, v. Stevland Morris, Aka: Stevie Wonder, et al., Defendants-appellees" op Justia.com. Geraadpleegd op 5 februari 2024.

[T2000-5] Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

[1] vpi.nl

[2] Leach, Graham (1986). South Africa: no easy path to peace, p. 225-226. Uitg.: Routledge, ISBN 9780710208484.

[3] Jet (7 september 1992), vol. 82, nr. 20, p. 27. "Stevie Wonder Didn't Steal Song, Appeals Court Rules". Uitg.: Johnson Publishing Company, ISSN 0021-5996.

[4] "972 F.2d 1337: Lloyd Chiate, Plaintiff-appellant, v. Stevland Morris, Aka: Stevie Wonder, et al., Defendants-appellees" op Justia.com. Geraadpleegd op 5 februari 2024.

[1]

[2]

[3]

[4]

[noot 1]

Studioalbums:	The Jazz Soul of Little Stevie (1962) · Tribute to Uncle Ray (1962) · With a Song in My Heart (1963) · Stevie at the Beach (1964) · Up-Tight (1966) · Down to Earth (1966) · I Was Made to Love Her (1967) · Someday at Christmas (1967) · Eivets Rednow (1968) · For Once in My Life (1968) · My Cherie Amour (1969) · Signed, Sealed & Delivered (1970) · Where I'm Coming From (1971) · Music of My Mind (1972) · Talking Book (1972) · Innervisions (1973) · Fulfillingness' First Finale (1974) · Songs in the Key of Life (1976) · Hotter than July (1980) · In Square Circle (1985) · Characters (1987) · Conversation Peace (1995) · A Time to Love (2005)
Livealbums:	The 12 Year Old Genius (1963) · Stevie Wonder Live (1970) · Live at the Talk of Town (1970) · Natural Wonder (1995)
Soundtracks:	Journey Through The Secret Life of Plants (1979) · The Woman in Red (1984) · Jungle Fever (1991)
Compilaties:	Looking Back (1977) · Stevie Wonder's Original Musiquarium (1982) · At the Close of a Century (1999) · The Definitive Collection (2002) · The Complete Stevie Wonder (2005) · Number Ones (2007)
Singles:	"I Call It Pretty Music, but the Old People Call It the Blues" (1962) · "Little Water Boy" (1962) · "Contract on Love" (1962) · "Fingertips" (1963) · "Workout Stevie, Workout" (1963) · "Castles in the Sand" (1964) · "Hey Harmonica Man" (1964) · "Happy Street" (1964) · "Kiss Me Baby" (1965) · "High Heel Sneakers" (1965) · "Uptight (Everything's Alright)" (1965) · "Nothing's Too Good for My Baby" (1966) · "Blowin' in the Wind" (1966) · "A Place in the Sun" (1966) · "Someday at Christmas" (1966) · "Travelin' Man" (1967) · "I Was Made to Love Her" (1967) · "I'm Wondering" (1967) · "Shoo-Be-Doo-Be-Doo-Da-Day" (1968) · "You Met Your Match" (1968) · "Alfie" (1968) · "For Once in My Life" (1968) · "I Don't Know Why" (1969) · "Yester-Me, Yester-You, Yesterday" (1969) · "Never Had a Dream Come True" (1970) · "Signed, Sealed, Delivered I'm Yours" (1970) · "Heaven Help Us All" (1970) · "We Can Work It Out" (1971) · "If You Really Love Me" (1971) · "What Christmas Means to Me" (1971) · "Superwoman (Where Were You)" (1972) · "Keep On Running" (1972) · "Superstition" (1972) · "You Are the Sunshine of My Life" (1973) · "Higher Ground" (1973) · "Living for the City" (1973) · "Don't you worry 'bout a thing" (1974) · "You Haven't Done Nothin'" (1974) · "Boogie on Reggae Woman" (1974) · "I Wish" (1976) · "Sir Duke" (1977) · "Another Star" (1977) · "As" (1977) · "Pops, We Love You" (1978) · "Send One Your Love" (1979) · "Outside My Window" (1980) · "Master Blaster (Jammin')" (1980) · "I Ain't Gonna Stand for It" (1980) · "Lately" (1981) · "Did I Hear You Say You Love Me" (1981) · "That Girl" (1981) · "Ebony and Ivory" (1982) · "Do I Do" (1982) · "Ribbon in the Sky" (1982) · "Used to Be" (1982) · "I Just Called to Say I Love You" (1984) · "Love Light in Flight" (1984) · "Don't Drive Drunk" (1984) · "We Are the World" (1985) · "Part-Time Lover" (1985) · "That's What Friends Are For" (1985) · "Go Home" (1985) · "Overjoyed" (1986) · "Land of La La" (1986) · "Skeletons" (1987) · "You Will Know" (1987) · "Get It" (1988) · "My Love" (1988) · "My Eyes Don't Cry" (1988) · "With Each Beat of My Heart" (1989) · "Keep Our Love Alive" (1990) · "Gotta Have You" (1991) · "Fun Day" (1991) · "These Three Words" (1991) · "We Didn't Know" (1992) · "For Your Love" (1995) · "Tomorrow Robins Will Sing" (1995) · "Treat Myself" (1995) · "Kiss Lonely Goodbye" (1996) · "How Come, How Long" (1996) · "From the Bottom of My Heart" (2005) · "So What the Fuss" (2005) · "Shelter in the Rain" (2005) · "Positivity" (2005)
Zie ook:	Discografie van Stevie Wonder · "My Cherie Amour"