Hydromagnesiet is een secundair magnesiumhoudend mineraal, behorende tot de carbonaatgroep, met de chemische formule Mg5(CO3)4(OH)2 · 4H2O. Hydromagnesietkristallen zijn wit en monoklien. Ze zijn vaak dun en naaldvormig (aciculair). Daardoor is hydromagnesiet vrij broos. Bovendien komen ze maar zelden als echt grote kristallen voor. Het werd voor het eerst beschreven in 1827.

Hydromagnesiet
Hydromagnesiet
Mineraal
Chemische formule Mg5(CO3)4(OH)2 · 4H2O
Kleur Wit
Streepkleur Wit
Hardheid 3,5
Gemiddelde dichtheid 2,24 kg/dm3
Glans Glasachtig
Breuk Oneffen
Habitus Aciculair tot foliculair
Kristaloptiek
Kristalstelsel Monoklien
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Naamgeving bewerken

Hydromagnesiet kreeg zijn naam eenvoudigweg door zijn samenstelling. Het is namelijk een magnesiumcarbonaat dat gekoppeld is aan 3 kristalwatermoleculen. Bovendien bevat hydromagnesiet een atoom zuurstof en een atoom waterstof (OH-groep of hydroxylgroep).

Ontstaan en herkomst bewerken

Hydromagnesiet wordt voornamelijk aangetroffen in serpentiniet en andere magnesiumhoudende gesteenten, waarbij het meestal samen met aragoniet, artiniet en andere magnesiumcarbonaten voorkomt. Meestal ontstaat het wanneer koolstof, zuurstof en waterstof bij de moleculaire structuur van het primaire mineraal bruciet worden gevoegd.

Hydromagnesiet wordt gevonden op een groot aantal plaatsen, maar steeds in kleine hoeveelheden. Vindplaatsen zijn onder andere: Piëmont, Valle d'Aosta, Lombardije en Ligurië in Italië. Grote hydromagnesietkristallen (soms tot 10 cm groot) worden aangetroffen in de chromietmijnen van Dovez en Abdasht in Iran, in Brits-Columbia (Canada) en in Californië en New York (Verenigde Staten).

Kenmerken bewerken

Hydromagnesiet behoort tot de groep van de carbonaten, waarbij de kristallen monoklien zijn opgebouwd. Ze komen ofwel naaldvormig (aciculair) ofwel gebladerd (foliculair) voor. De kristallen zijn normaal gezien erg dun en broos. Ze worden slechts zelden aangetroffen als grote, duidelijke kristallen. Soms komen ze ook in dikke, gecondenseerde sneeuwwitte bolletjes voor, die grote oppervlakken in rotsspleten bezetten.

Zie ook bewerken

Externe links bewerken