House-Brackmannschaal
De House–Brackmannschaal, afgekort als HB, is een schaal om de mate van zenuwschade bij een aangezichtsverlamming te bepalen.[1] Er wordt gekeken naar opwaartse beweging van de wenkbrauw en naar de zijwaartse (laterale) beweging van de mondhoek ten opzichte van de ruststand. Elk referentiepunt geeft 1 punt voor elke 0,25 cm beweging, tot een maximum van 1 cm. De punten worden bij elkaar opgeteld en in een schaal geplaatst met een getal van 1-8.[2] De score voorspelt het herstel van een Bellse parese.[3]
De schaal is vernoemd naar John W. House en Derald E. Brackmann, keel-, neus- en oorartsen uit Los Angeles die het systeem voor het eerst beschreven in 1985.[2]
| Graad | Beschrijving | Meting | Functie % | Geschatte functie % |
|---|---|---|---|---|
| I | Normaal | 8/8 | 100 | 100 |
| II | Licht | 7/8 | 76–99 | 80 |
| III | Matig | 5/8–6/8 | 51–75 | 60 |
| IV | Licht ernstig | 3/8–4/8 | 26–50 | 40 |
| V | Ernstig | 1/8–2/8 | 1–25 | 20 |
| VI | Totaal | 0/8 | 0 | 0 |
Externe link bewerken
- Het visuele aspect wordt hier beschreven
Bronnen, noten en/of referenties
|