Wikipedia

Hildo Krop

Nederlands beeldhouwer (1884-1970)

Hildebrand Lucien (Hildo) Krop (Steenwijk, 26 februari 1884 – Amsterdam, 20 augustus 1970) was een Nederlands beeldhouwer en sierkunstenaar. Hij kreeg grote bekendheid als stadsbeeldhouwer van Amsterdam.

Hildo Krop
Hildo Krop (1964)
Persoonsgegevens
Volledige naam Hildebrand Lucien Krop
Geboren 26 februari 1884
Overleden 20 augustus 1970
Geboorteland Nederland
Beroep(en) beeldhouwer en ontwerper
Oriënterende gegevens
Stijl(en) Abstracte kunst, Amsterdamse School
RKD-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Leven en werk bewerken

Krop was een zoon van de Steenwijkse bakker Hein Krop en Johanna Louisa Cordes. Van moederskant kwam hij uit een kunstzinnige familie; zijn grootvader was fotograaf en tekenleraar en twee ooms schilderden en fotografeerden. Hij werd echter opgeleid tot banketbakker en werkte in België, Frankrijk en Italië. In 1906 kwam Krop als kok in dienst van een echtpaar in Engeland. Hier werd zijn talent als tekenaar ontdekt en op aanraden van schilder Gerald Spender Pryce[1] volgde hij een zomercursus beeldende kunst in Londen.

Beeldhouwer bewerken

Terug in Nederland besloot de bakkerszoon kunstenaar te worden en hij vertrok naar Parijs, waar hij les nam aan de gerenommeerde Académie Julian. In het cursusjaar 1908-1909 volgde hij een beeldhouwopleiding bij Bart van Hove aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Van de beeldhouwer John Rädecker leerde hij steenhouwen. Hij was in 1910, na het behalen van zijn M.O.-akte tekenen, korte tijd tekenleraar aan de HBS in Haarlem. Van 1911 tot 1912 volgde Krop in Berlijn beeldhouwles bij Georg Kolbe aan de Kunstgewerbeschule, maar in 1912 reisde hij via Rome naar Parijs, waar hij bij de Nederlandse schilder Jacob Bendien introk. Hij raakte bevriend met Ossip Zadkine, die hem leerde beeldhouwen en taille directe. Eind 1912 keerde hij terug naar Amsterdam, waar hij aan het werk ging in de meubelfabriek van W. Gieben en zich bekwaamde in het houtsnijden.

 
Hildo Krop in z'n atelier in 1927
 
Hildo Krop (1947)

Na enkele kleine opdrachten werd Krop tussen 1913 en 1916, met Joop van Lunteren en Anton Rädecker, medewerker in het atelier van Hendrik van den Eijnde, die verantwoordelijk was voor het beeldhouwwerk van het in aanbouw zijnde Scheepvaarthuis aan de Prins Hendrikkade in Amsterdam. Na afloop van dit bouwwerk, dat in Amsterdam het begin inluidde van een periode met vele belangrijke steenbeeldhouwprojecten, werd Krop benoemd tot de stadsbeeldhouwer.

Krop is verantwoordelijk voor het beeldhouwwerk aan vele bruggen en panden in Amsterdam. Bekend zijn ook zijn Berlage-monument op het Victorieplein en de plaquette aan het monument op de Afsluitdijk. Hij maakte diverse oorlogsmonumenten, onder meer voor Amsterdam, Den Haag, Kampen en Steenwijk.

Ontwerper bewerken

Naast zijn beeldhouwwerken heeft Krop heeft ontwerpen gemaakt voor meubilair, keramiek (ESKAF), glas (Leerdam) en smeedwerk. Rond 1925 volgde hij lessen aan Quellinus, waar hij van Bert Nienhuis leerde glazuren. Hij maakte vervolgens meerdere kleine plastieken, die hij in eerste instantie zelf bakte, later werden ze bij de Plateelbakkerij Zuid-Holland in serie gebakken. Krop ontwierp boekbanden voor de uitgeverijen Boekenvrienden Solidariteit, De Baanbreker en Mulder & Co en zes omslagen voor het blad Wendingen.

 
Krop overhandigt de vijf maskers aan de gemeente Amsterdam (1959).

Krop werd in 1959 gelauwerd met de Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945. Hij overleed in 1970, op 86-jarige leeftijd, en werd begraven op Zorgvlied.

Politieke opvattingen bewerken

Het echtpaar Krop bewoog zich in communistische kringen, en Krop stond positief tegenover de Sovjet-Unie. Bij het tienjarig bestaan van de Sovjet-Unie vervaardigde hij een legpenning. In 1931 maakte hij een portretbuste van Lenin, die levenslang in zijn atelier stond. In 1937 volgde een buste van Stalin, die in november in het Concertgebouw door de Communistische Partij Holland werd onthuld. In 1932 maakte Krop een reis van drie maanden naar de Sovjet-Unie. Krop werd nooit lid van de CPH, omdat hij zijn positie als stadsbeeldhouwer niet in gevaar wilde brengen. In zijn boek De GPOe op de Overtoom noemt Igor Cornelissen Krop en zijn vrouw Mien Sleef waarschijnlijk spionnen voor de USSR.[2] In elk geval huisvestte het echtpaar voor de oorlog regelmatig inlichtingenagenten van de Sovjet-Unie.

Gestolen werk bewerken

In 2000 is een bronzen masker uit 1923 gestolen uit de Amsterdamse Schouwburg, toen het gebouw in de steigers stond. Dit was een van de vijf maskers die Krop met donateurs in 1959 had aangeboden aan Amsterdam, ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag. De gemeente kreeg later 18.000 euro van de verzekering uitgekeerd.[3][4]

Instituut Collectie Krop bewerken

In de villa Rams Woerthe te Steenwijk, waar in 2002 een Kropkamer werd ingericht, is sinds 2007 het Instituut Collectie Krop (ICK) gevestigd. In enkele zalen zijn werken van Krop tentoongesteld. In dit in jugendstil gebouwd pand uit 1899 (het bestuurscentrum van de gemeente Steenwijkerland) is een door Krop vervaardigde houten werkbank te zien.

Werken (selectie) bewerken

Fotogalerij bewerken

Literatuur bewerken

  • De Gemeentelijke Overheid als opdrachtgeefster van beeldhouwwerken. Ons Amsterdam 1964, jaargang 16, pag. 25.
  • Amsterdamse School. Ons Amsterdam. Oktober 1973. Jaargang 25, pagina 281.
  • Lagerweij-Polak, E.J. (1992) Hildo Krop : beeldhouwer. Den Haag: Sdu Uitgeverij Koninginnegracht / Openbaar Kunstbezit. (Monografieën van Nederlandse kunstenaars: 10)
  • Stichting Pelicula (2018). Hildo Krop - beeld van een kunstenaar. Documentaire. Regie: Ricardo Alvarez, Producent: Joost Schrickx

Zie ook bewerken

Externe links bewerken

Zie de categorie Hildo Krop van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hildo_Krop&oldid=67257442"