Henry: Portrait of a Serial Killer

film uit 1986 van John McNaughton

Henry: Portrait of a Serial Killer is een Amerikaanse speelfilm van John McNaughton uit 1986 van schrijver Richard Fire.

Henry: Portrait of a Serial Killer
Tagline After "The Silence of the Lambs" comes the most highly acclaimed and controversial film of the year."
He's not Freddy. He's not Jason. He's real.
Yeah, I killed my Mama...
Regie John McNaughton
Producent Malik B. Ali
Waleed B. Ali
Lisa Dedmond
Steven A. Jones
Scenario Richard Fire
John McNaughton
Muziek itsy bitsy
Ken Hale
Steven A. Jones
Robert McNaughton
Montage Elena Maganini
Cinematografie Charlie Lieberman
Distributie Greycat Films
Première 24 september 1986
Genre Misdaad
Speelduur 82 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget $ 111.000,-
Opbrengst $ 610.000,-
Vervolg Henry: Portrait of a Serial Killer, Part 2
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

De film schetst een somber beeld van de Amerikaanse samenleving, waarin seriemoordenaars schijnbaar straffeloos hun gang kunnen gaan zolang ze voortdurend blijven zwerven en van strategie veranderen.

Verhaal bewerken

Henry: Portrait of a Serial Killer vertelt het verhaal van een seriemoordenaar, gebaseerd op seriemoordenaar Henry Lee Lucas, die zijn slachtoffers met volstrekte willekeur selecteert. Henry (Michael Rooker) is een wandelende tijdbom, op scherp gesteld door een verknipte jeugd. Na gevangenisstraf te hebben uitgezeten voor de moord op zijn moeder reist Henry naar Chicago, waar hij met zijn vroegere celmaat Otis (Tom Towles) een reeks zinloze moorden pleegt. Intussen is Otis' zuster Becky (Tracy Arnold) op bezoek. Nietsvermoedend wordt zij verliefd op Henry.

Rolverdeling bewerken

Acteur Personage
Rooker, Michael Michael Rooker Henry
Towles, Tom Tom Towles Otis
Arnold, Tracy Tracy Arnold Becky
Demas, Mary Mary Demas Vermoord hoertje
Bartoletti, Anne Anne Bartoletti Serveerster
Kaden, Elizabeth Elizabeth Kaden Vrouw van dood stel
Kaden, Ted Ted Kaden Man van dood stel
Sullivan, Denise Denise Sullivan Drijvende vrouw
Ores, Anita Anita Ores warenhuis shopper #1
Ores, Megan Megan Ores warenhuis shopper #2
Jones, Cheri Cheri Jones warenhuis shopper #3
O'Malley, Monica Anne Monica Anne O'Malley warenhuis slachtoffer
Quist, Bruce Bruce Quist Echtgenoot
Sziky, Erzsebet Erzsebet Sziky Lifter
Katz, David David Katz baas van Henry
Scafidi, John John Scafidi Kind met voetbal #1
Passman, Benjamen Benjamen Passman Kind met voetbal #2
Spink, Flo Flo Spink Vrouw in Cadillac
Naebig, Kurt Kurt Naebig
Finger, Kristin Kristin Finger Hoertje #2
Monkus, Lily Lily Monkus Vrouw in Beauty Shop
Atherton, Ray Ray Atherton
Young, Eric Eric Young
Paul, Rick Rick Paul Schietpartij slachtoffer
Wagner, Peter Van Peter Van Wagner
McKearn, Tom Tom McKearn
Coronado, Frank Frank Coronado
Temple, Lisa Lisa Temple Vermoorde familie - vrouw
Graham, Brian Brian Graham Vermoorde familie - man
Ores, Sean Sean Ores Vermoorde familie - Zoon
Fox, Pamela Pamela Fox Kapster
Ali, Waleed B. Waleed B. Ali Winkelbediende
Dunlap, Donna Donna Dunlap Honden uitlaatster
Dog, Augie the Augie the Dog Delores

Achtergrond bewerken

  • Bij het uitbrengen van de film, waren fictieve seriemoordenaars als Freddy Krueger (A Nightmare on Elm Street), Jason Voorhees (Friday the 13th) en Hannibal Lecter (The Silence of the Lambs) min of meer uitgegroeid tot volkshelden. In Henry: Portrait of a Serial Killer wordt op integere wijze een meer met de werkelijkheid overeenstemmend beeld geschetst.

Trivia bewerken

  • Hoofdrolspeler Michael Rooker debuteerde in Henry: Portrait of a Serial Killer op het witte doek.
  • Ten tijde van de release werd Henry: Portrait of a Serial Killer door critici van over de hele wereld erkend als een moderne filmklassieker.
  • De film is opgenomen in minder dan een maand, met een budget van ongeveer $110.000.
  • De film werd niet vrijgegeven tot 1989 als gevolg van herhaalde meningsverschillen met de MPAA (Motion Picture Association of America) over de gewelddadige inhoud. De film werd uiteindelijk vrijgegeven zonder een beoordeling.
  • de film werd in het Verenigd Koninkrijk tot 1993 tegengehouden. Na 1993 was de film in het Verenigd Koninkrijk te zien, waarbij de BBFC (British Board of Film Classification) twee minuten had weggesneden. Vanaf 2003 was de ongecensureerde versie daar te zien.