Hengellichtmot

soort uit het geslacht Opsibotys

De hengellichtmot (Anania fuscalis)[1] is een vlinder uit de familie grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd, als Pyralis fuscalis, voor het eerst geldig gepubliceerd in 1775 door Michael Denis en Ignaz Schiffermüller.

Hengellichtmot
Anania fuscalis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Lepidoptera (Vlinders)
Familie:Crambidae (Grasmotten)
Geslacht:Anania
Soort
Anania fuscalis
(Denis & Schiffermüller, 1775)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Hengellichtmot op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Insecten

Synoniemen bewerken

  • Pyralis fuscalis Denis & Schiffermüller, 1775 (basioniem)
    • Pyrausta fuscalis (Denis & Schiffermüller, 1775)[2]
    • Opsibotys fuscalis (Denis & Schiffermüller, 1775) (typesoort van dat geslacht)[3]

Herkenning bewerken

De hengellichtmot heeft een spanwijdte tussen de 20 en 26 millimeter. De voorvleugel is grijs met een gelige gloed en fijne lijntjes. De soort kan verward worden met Udea prunalis, maar deze is donkerder en mist de gelige gloed, en Anania terrealis, maar die heeft een langere en smallere voorvleugel. De vlinders vliegen van mei tot en met juli. De vlinders rusten overdag op de waardplant en zijn dan makkelijk te verstoren, ze vliegen vanaf de schemering en komen dan ook op licht.

Waardplant bewerken

De hengellichtmot heeft voornamelijk kleine ratelaar (Rhinanthus minor) en hengel (Melampyrum pratense) als waardplant, maar daarnaast worden ook guldenroede (solidago), brandnetel (urtica), lathyrus en Pedicularis (Kartelblad) genoemd. De rupsen leven in de bloemen en zaaddozen van deze planten.

Verspreiding bewerken

De hengellichtmot komt verspreid over heel Europa voor. Het is in Nederland een zeldzame soort die verspreid, maar vooral in het westelijk kustgebied wordt aangetroffen. In België is de soort zeldzaam en zeer lokaal, voorheen kwam de soort meer verspreid voor, maar ze is nu beperkt tot de kalkgebieden.

Externe links bewerken

  • Kaarten met waarnemingen: