Hendrik Jan Smidt

Hendrik Jan Smidt (Assen, 11 oktober 1831 - 's-Gravenhage, 14 maart 1917) was een Nederlands politicus.

Smidt was een archivaris en griffier van de Staten van Drenthe, die als liberaal Kamerlid tot de getrouwen van Kappeyne van de Coppello behoorde en twee keer minister was. Hij werd in 1871 Tweede Kamerlid voor het district Assen ter vervanging van Thorbecke. Al snel behoorde hij tot de leidinggevende liberalen en werd minister van Justitie in het kabinet-Kappeyne van de Coppello. Na zijn aftreden werd hij staatsraad en Gouverneur van Suriname. De Hendrikschool in Paramaribo werd in 1913 naar hem zo genoemd.^[1] Keerde in 1888 terug als Kamerlid voor Emmen en werd opnieuw een van de leiders van de liberale fractie. Maakte verder deel uit van de parlementaire enquêtecommissie naar de toestanden in fabrieken en werkplaatsen. In 1891 werd hij opnieuw minister van Justitie in het kabinet-Van Tienhoven. Hij bracht de Faillissementswet tot stand.

Bronnen, noten en/of referenties

De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van www.parlement.com. Overname was tot 1 februari 2016 toegestaan met bronvermelding.

Referenties

↑ Olga van der Klooster & Michel Bakker, Architectuur en bouwcultuur in Suriname (2009). KIT Publishers. ISBN 978-90-6832-531-7. Blz. 147-148.

Voorganger: C.Th. baron van Lynden van Sandenburg	Minister van Justitie 1877-1879	Opvolger: A.E.J. Modderman
Voorganger: J.H.A.W. Baron van Heerdt tot Eversberg	Gouverneur van Suriname 1885-1888	Opvolger: W. Tonckens (a.i.)
Voorganger: G.L.M.H. Ruijs van Beerenbroek	Minister van Justitie 1891-1894	Opvolger: W. van der Kaay