Wikipedia

Greer Stevens

tennisspeelster uit Zuid-Afrika

Greer Ruth Stevens (Pietermaritzburg, 15 februari 1957) is een voormalig tennisspeelster uit Zuid-Afrika. Stevens speelt rechts­handig. Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1974 tot en met 1980.

Greer Stevens
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Bijnaam Cat
Nationaliteit Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Zuid-Afrikaanse
Geboorteplaats Pietermaritzburg
Geboortedatum 15 februari 1957
Lengte 1,68 m
Profdebuut 1974
Met pensioen december 1980
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld geen waarde
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Titels 4
Hoogste positie 7e (7 juli 1980)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1980)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1980)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1979)
Dubbelspel
Titels 5
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1980)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1977, 1980)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1977)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 26–6
Titels 3
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1977, 1979)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1979)
Laatst bijgewerkt op: 22 april 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
1975 [1] 48
1976 [2] 17
1977 [3] 13
1978 [4] 17
1979 [5] 12
1980 [6] 10

Loopbaan bewerken

Enkelspel bewerken

Stevens maakte al in 1973 een reis door Engeland, waarbij zij twee toernooien won: South Northumberland Championships in juni[7] en East of England (Felixstowe) in juli.[8] Een jaar later, op zeventienjarige leeftijd, speelde zij op Wimbledon 1974, waar zij de derde ronde bereikte.

In 1975 stond Stevens voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Surbiton – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Amerikaanse Patti Hogan te verslaan. In totaal won zij vier WTA-titels, de laatste in 1979 in Hollywood (Florida). Dat zij daarbij in de eerste ronde Chris Evert versloeg,[9] was een nieuwsfeit dat de kranten haalde.[10] Evert werd namelijk uiterst zelden in de eerste ronde verslagen – de laatste keer was in maart 1976 geweest, toen de Amerikaanse op het Virginia Slims of Boston in de eerste ronde door Dianne Fromholtz was geklopt.[11][12][13][14]

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 7e plaats, die zij bereikte in juli 1980,[15] na haar kwartfinale op Wimbledon.

Dubbelspel bewerken

Tijdens haar reis door Engeland in 1973 bereikte Stevens beide finales van de Essex Championships in Frinton-on-Sea[16] – na verlies van de enkelspelfinale van Corinne Molesworth, meldde zij zich af voor de dubbelspelfinale; omen? Een jaar later nam zij, ter voorbereiding op Wimbledon, deel aan het grastoernooi Green Shield Kent Championships in Beckenham – samen met landgenote Rowena Whitehouse bereikte zij daar haar eerste WTA-finale, die zij wonnen van Sally Greer en Betsy Nagelsen. Anderhalve week later speelde Stevens op Wimbledon 1974, waar zij de derde ronde bereikte met de Amerikaanse Kathy May aan haar zijde.

Op het toernooi van Surbiton in 1975, waar zij al de enkelspeltitel won, ging zij ook met de dubbelspeltitel weg, aan de zijde van de Amerikaanse Patti Hogan die zij in de enkelspelfinale versloeg. In totaal won Stevens vijf WTA-titels, de laatste in 1979 in Chichester, samen met de Australische Wendy Turnbull.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op het US Open 1977 samen met de Australische Kerry Reid.

Gemengd dubbelspel bewerken

In deze discipline won Stevens drie grandslamtitels: Wimbledon 1977, Wimbledon 1979 en US Open 1979, steeds met landgenoot Bob Hewitt aan haar zijde. In alle drie gevallen zegevierden zij in de finale over Betty Stöve en Frew McMillan.

Tennis in teamverband bewerken

In 1977 maakte Stevens deel uit van het Zuid-Afrikaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 3–1, waarbij zij onder meer de Nederlandse Elly Vessies versloeg.

Einde van de tenniscarrière bewerken

In 1978 kreeg Stevens een ernstige knieblessure, waaraan zij werd geopereerd, met meer dan 300 hechtingen.[17] Nadien droeg zij een kniebrace.[18] Op 20 juli 1980, de finaledag van het Player's Challenge Classic-toernooi in Montreal, ging zij zowel in het enkel- als in het dubbelspel de finale spelen. Vanwege regen werd de finale driemaal uitgesteld. Door de vochtige omstandigheden en door de harde ondergrond begonnen haar knieën problemen te geven, en zij verloor de enkelspelfinale van de (toen nog) Tsjechische Martina Navrátilová met 2–6 en 1–6. Tijdens de dubbelspelfinale, met de Amerikaanse Ann Kiyomura aan haar zijde, werden de pijn en vochtophoping in haar onderbenen (shin splints[19]) progressief erger, waardoor zij bij een stand van 6–3 en 6–63–6 de strijd moest staken.[20] Na het US Open eind augustus (verloren openingspartij) nam zij twee maanden rust alvorens in november, voor het eerst en voor het laatst, deel te nemen aan het Australian Open – als vijfde geplaatst bereikte zij daar de kwartfinale, waarin Navrátilová wederom een onneem­bare barrière bleek.[21] De week erna speelde Stevens nog op het New South Wales Open, maar vervolgens besloot zij met tennis te stoppen, zowel vanwege de aanhoudende blessure als vanwege haar ophanden zijnde huwelijk.[20] Zij stond toen nog steeds in de top-10.[6]

Op 14 februari[22] 1981 trad Stevens in het huwelijk met Kevin Leo-Smith.[23] Zij runden jarenlang een safari-organisatie. In de periode 2009–2011 was zij captain van het Zuid-Afrikaanse Fed Cup-team. Sinds 2009 heeft zij in Johannesburg een tennisschool, de Greer Stevens International Tennis Academy.[24]

Palmares bewerken

WTA-finaleplaatsen enkelspel bewerken

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1975-05-31   WTA Surbiton gras   Patti Hogan 6-1, 6-4 [25]
2. 1975-06-07   WTA Chichester gras   Terry Holladay 6-7, 6-4, 6-3 [26]
3. 1975-06-14   WTA Beckenham gras   Patti Hogan 4-6, 6-3, 6-4 [27]
4. 1979-01-28   WTA Hollywood tapijt (i)   Dianne Fromholtz 6-4, 2-6, 6-4 [9]
verloren finales
1. 1980-01-20   WTA Kansas City tapijt (i)   Martina Navrátilová 0-6, 2-6 [28]
2. 1980-07-20   WTA Montreal hardcourt   Martina Navrátilová 2-6, 1-6 [20]

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel bewerken

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1974-06-15   WTA Beckenham gras   Rowena Whitehouse   Sally Greer
  Betsy Nagelsen 		6-2, 6-4 [29]
2. 1975-05-31   WTA Surbiton gras   Patti Hogan   Lindsay Blachford
  Judy Dalton 		7-9, 6-1, 9-7 [25]
3. 1975-08-26   WTA South Orange gravel   Kristien Shaw   Kathleen Harter
  Kathy May 		walk-over [30]
4. 1977-03-06   WTA San Francisco tapijt (i)   Kerry Reid   Sue Barker
  Ann Kiyomura 		6-3, 6-1 [31]
5. 1979-06-16   WTA Chichester gras   Wendy Turnbull   Billie Jean King
  Martina Navrátilová 		6-3, 1-6, 7-5 [32]
verloren finales
1. 1975-05-17   WTA Bournemouth gravel   Delina Boshoff   Lesley Charles
  Sue Mappin 		3-6, 3-6 [33]
2. 1975-06-08   WTA Chichester gras   Patti Hogan   Judy Dalton
  Karen Krantzcke 		6-4, 1-6, 4-6 [26]
3. 1976-03-21   WTA Dallas tapijt (i)   Marita Redondo   Mona Guerrant
  Ann Kiyomura 		3-6, 6-4, 4-6 [34]
4. 1977-03-13   WTA Dallas tapijt (i)   Kerry Reid   Martina Navrátilová
  Betty Stöve 		2-6, 4-6 [35]
5. 1977-11-20   WTA Sydney gras   Kerry Reid   Evonne Goolagong
  Betty Stöve 		regen [36]
6. 1978-01-22   WTA Houston tapijt (i)   Mona Guerrant   Billie Jean King
  Martina Navrátilová 		6-7, 6-4, 6-7 [37]
7. 1978-01-29   WTA Los Angeles hardcourt (i)   Pam Teeguarden   Betty Stöve
  Virginia Wade 		3-6, 2-6 [38]
8. 1978-04-16   WTA Hilton Head gravel   Mona Guerrant   Billie Jean King
  Martina Navrátilová 		3-6, 5-7 [39]
9. 1979-02-04   WTA Chicago tapijt (i)   Ilana Kloss   Rosie Casals
  Betty-Ann Stuart 		6-3, 5-7, 5-7 [40]
10. 1980-02-03   WTA Seattle tapijt (i)   Virginia Wade   Rosie Casals
  Wendy Turnbull 		4-6, 6-2, 5-7 [41]
11. 1980-02-17   WTA Oakland tapijt (i)   Virginia Wade   Sue Barker
  Ann Kiyomura 		0-6, 4-6 [42]
12. 1980-07-20   WTA Montreal hardcourt   Ann Kiyomura   Pam Shriver
  Anne Smith 		6-3, 6-6, opg. [20]

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel bewerken

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
1. 1977-07-03   Wimbledon gras   Bob Hewitt   Betty Stöve
  Frew McMillan 		3-6, 7-5, 6-4 details
2. 1979-07-08   Wimbledon gras   Bob Hewitt   Betty Stöve
  Frew McMillan 		7-5, 7-6 details
3. 1979-09-09   US Open hardcourt   Bob Hewitt   Betty Stöve
  Frew McMillan 		6-3, 7-5 details
verloren finales
geen

Resultaten grandslamtoernooien bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel bewerken

toernooi 1974 1975 1976 1977 1979 1980
  Australian Open – – – – – – KF
  Roland Garros – – – – – –
  Wimbledon 3R 3R 4R 4R 4R KF
  US Open – 3R 2R 2R 4R 1R

Vrouwendubbelspel bewerken

toernooi 1974 1975 1976 1977 1979 1980
  Australian Open – – – – – – 2R
  Roland Garros – – – – – –
  Wimbledon 3R 1R 3R KF 2R KF
  US Open – KF – HF 2R KF

Gemengd dubbelspel bewerken

toernooi 1974 1975 1976 1977 1979 1980  w-v 
  Australian Open g.t. g.t. g.t. g. t. g.t. g.t. 0-0
  Roland Garros – – – – – – 0-0
  Wimbledon 1R 1R HF W W KF 15-3
  US Open – 2R – HF W KF 11-3

Externe links bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Greer_Stevens&oldid=64728838"