Wikipedia

George Hincapie

Amerikaans wielrenner

George Anthony Hincapie Garcés (Queens (New York), 29 juni 1973) is een Amerikaans voormalig wielrenner.

George Hincapie
George Hincapie tijdens de Ronde van Frankrijk 2010
Persoonlijke informatie
Volledige naam George Hincapié Garcés
Bijnaam Captain Blueheart, The Loyal Lieutenant, Mister No Chain, Mister Nice Guy, Chicken George
Geboortedatum 29 juni 1973
Geboorteplaats Queens, Verenigde Staten
Lengte 191 cm
Gewicht 79 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg BMC Racing Team
Specialisatie(s) Noordelijke klassiekers, tijdrijden, knechtenwerk
Ploegen
1993-1996
1997-2007

2008-2009
2010-2012 		Motorola
US Postal/Discovery Channel
Team Columbia
BMC Racing Team
Beste prestaties
Milaan-San Remo 9e (1999, 2001)
Gent-Wevelgem 1e (2001)
Ronde van Vlaanderen 3e (2006)
Parijs-Roubaix 2e (2005)
Luik-Bastenaken-Luik 20e (2002)
Ronde van Frankrijk 14e (2005)
1 etappezege
Overige
Zeges:  
Gent-Wevelgem
Kuurne-Brussel-Kuurne 		2001
2005
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Biografie bewerken

De in de New Yorkse wijk Queens geboren Amerikaan is een van de bekendste Amerikaanse wielrenners. De meeste mensen zullen hem alleen kennen als de meesterknecht van Lance Armstrong. Daarnaast behoorde Hincapie jaren tot de beste wielrenners in het voorjaar. In het voorjaarsseizoen, dat zich van midden februari tot midden april afspeelt, speelde Hincapie vrijwel altijd een voorname rol. Zijn favoriete koers is Parijs-Roubaix, de kasseienklassieker die hij nooit wist te winnen. Wel heeft hij ereplaatsen gehaald in de Hel van het Noorden; zo eindigde hij van 1999 tot 2005 telkens in de top acht. Verder kon Captain Blueheart bijna op elk terrein uit de voeten; hij kan mee in het middengebergte van Parijs-Nice, het geduw en getrek van de Tirreno-Adriatico en ook in het hooggebergte van de grote rondes.

 
Hincapie maakt het tempo voor Lance Armstrong in de Tour van 2005 (Courchevel-Briançon)

Hincapie was de enige renner die Lance Armstrong heeft bijgestaan bij al zijn zeven Touroverwinningen, overwinningen die Armstrong later zijn ontnomen. Hincapie was een man die een grote rol speelde in de vlakke etappes en de meestal belangrijke ploegentijdrit. De laatste jaren was hij vaak de laatste man van Armstrongs ploeg die diep in de finale zijn inspanningen voor zijn kopman moest bekopen. In de loop der jaren ontpopte Hincapie zich toch tot een goed klimmer. Dat bleek in de Tour van 2005, waarin hij meeglipte in een ontsnapping in de koninginnenrit en won. In deze etappe van Lezat-sur-Lege naar Pla d'Adet moesten zes bergen beklommen worden. De Col de Portet-d'Aspet (2e cat.), Col de Mente (1e cat.), Col du Portillon (1e cat.), Col de Peyresourde (1e cat.), de Col de la Val Louron-Azet (1e cat.) en ten slotte de slotklim naar Pla d'Adet

 
Hincapie op de kasseien in Gent-Wevelgem 2010

In koersen buiten de Ronde van Frankrijk mocht Hincapie vaak voor zijn eigen kans gaan. Zo behaalde hij vaak ereplaatsen en overwinningen in (eendags)wedstrijden. Tot zijn belangrijkste zeges behoren het Amerikaans kampioenschap van 1998, 2006 en 2009, Gent-Wevelgem in 2001 en Kuurne-Brussel-Kuurne in 2005. Dat jaar werd hij ook tweede in Parijs-Roubaix, won hij de koninginnenrit in de Ronde van Frankrijk en won hij de GP Ouest France-Plouay. In Parijs-Roubaix 2006 raakte hij geblesseerd bij een val na een stuurbreuk. Deze blessure verpestte zijn voorjaar en verstoorde de voorbereiding op de Tour de France. Toch gold Hincapie, als voormalig meesterknecht van Armstrong in de Ronde van Frankrijk van 2006, vooraf als een van de subfavorieten voor de eindzege. Na een goede proloog en de gele trui de dag erop, kon hij niet aan de verwachtingen voldoen. Hij besloot de Tour op een 32e plaats.

Toen Discovery Channel eind 2007 stopte, moest Hincapie, die twaalf jaar voor de ploeg en voorloper US Postal had gereden, op zoek naar een nieuwe ploeg. Die vond hij in Team High Road, dat later van naam en sponsor veranderde in Team Columbia. In zijn eerste jaar voor zijn nieuwe werkgever won hij onder meer een rit in het Critérium du Dauphiné Libéré.

In de Ronde van Frankrijk 2009 kwam Hincapie dicht bij de gele trui, toen hij in een ontsnapping meezat in de veertiende etappe en virtueel in de leiderstrui reed. Doordat het peloton in de finale nog tijd terugwon, behield klassementsleider Rinaldo Nocentini zijn gele trui met een voorsprong van vijf seconden.

Eind augustus van dat jaar werd hij voor de derde keer Amerikaans kampioen op de weg.

In 2012 haalde Hincapie voor de zeventiende keer de eindstreep van de Ronde van Vlaanderen. Hij was daarmee de eerste renner die zeventien keer de Ronde van Vlaanderen uitreed. Hij kwam op de 52e plaats binnen, ruim drie minuten na winnaar Tom Boonen. Het record van de meeste deelnames aan de Ronde staat op naam van Briek Schotte. Hij startte twintig keer en reed zestien Rondes uit. Hincapie heeft de meeste deelnames aan de Ronde van Frankrijk op zijn naam staan. Tussen 1996 en 2012 deed hij zeventien maal mee. Hij haalde zestien keer Parijs en kwam daarmee op gelijke hoogte met Joop Zoetemelks record, Hincapie werd gediskwalificeerd tussen 2004 en 2006 vanwege dopinggebruik.

Op 11 juni 2012 maakte hij bekend dat hij stopte met professioneel wielrennen.[1] Aan het einde van dat jaar liet hij op zijn eigen website weten gedurende een deel van zijn profcarrière doping te hebben gebruikt.[2]

Erelijst bewerken

1988

  •   Amerikaans kampioenschap op de weg, Nieuwelingen

1993

  • Union Bank Road Race

1994

1995

  • 14e etappe Commonwealth Bank Classic

1997

1998

  • Eindklassement Killington Stage Race
  • 3e etappe Bermuda GP
  •   Amerikaans kampioenschap op de weg, Elite
  • USPro Championship

1999

  • First Union Classic
  • Puntenklassement Ronde van Luxemburg
  • 6e etappe Prudential Tour

2001

2002

2003

2004

2005

2006

2007

2008

2009

  •   Amerikaans kampioenschap op de weg, Elite

2011

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
1994
1995 110e  
1996 opgave  
1997 104e  
1998 53e  
1999 78e  
2000 65e  
2001 71e  
2002 59e  
2003 47e   opgave  
2004   33e  
2005   14e (1) 
2006   31e  
2007 opgave   24e  
2008 35e  
2009 19e  
2010 58e  
2011 56e  
2012 38e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Clásica San Sebastián HEW Cyclassics E3 Harelbeke WK op de weg Wereld­ranglijsten
1994 54e 54e 31e 51e
1995 133e 52e 32e 21e
1996 77e 16e 52e 30e
1997 47e 23e 59e
1998 46e 69e 17e 66e 54e
1999 9e 4e 21e 4e 39e 131e 5e 11e (UWB)
2000 26e 17e 6e 67e 59e
2001 9e   13e 4e 34e 73e 12e (UWB)
2002 16e   4e 6e 74e 20e 5e
2003 15e 49e 37e
2004   -13e   -4e   -10e   -8e 56e
2005   -7e     ↑   -67e 37e
2006   -5e     ↑ 9e
2007 23e 115e (UPT)
2008 42e 53e 5e 9e 45e (UPT)
2009 39e 16e 34e 44e 8e 170e (UWK)
2010 55e 4e 6e 29e 65e (UWK)
2011 22e 30e 6e 42e 93e (UWT)
2012 33e 51e 52e 43e

Externe links bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie George Hincapie.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=George_Hincapie&oldid=64648035"