Frederik van de Poll
Frederik (Fredrik) van de Poll (Bloemendaal, 28 september 1780 – Utrecht, 13 november 1853) was een Nederlands politicus.
| Frederik van de Poll | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboren | 28 september 1780 | |||
| Overleden | 13 november 1853 | |||
| Partij | regeringsgezind (ten tijde van Willem I en Willem II); conservatief | |||
| Religie | Waals hervormd | |||
| Titulatuur | Mr. | |||
| Functies | ||||
| 1814-1822 | advocaat-fiscaal der middelen te water te Amsterdam | |||
| 1822-1836 | lid stedelijke raad van Amsterdam | |||
| 1823-1828 | rijksadvocaat provincie Noord-Holland | |||
| 1826-1828; 1834-1838 |
lid Provinciale Staten van Holland | |||
| 1827-1829; 1838-1840 |
lid Tweede Kamer der Staten-Generaal | |||
| 1829-1836 | burgemeester van Amsterdam | |||
| 1836-1838 | lid Gedeputeerde Staten van Holland | |||
| 1839-1841 | lid Staatscommissie inzake de financiële gevolgen van de overeenkomst met België | |||
| 1840-1850 | Gouverneur van Utrecht | |||
| aug-sept 1850 | Commissaris des Konings in Utrecht[1] | |||
| 1850-1853 | lid Provinciale Staten van Utrecht | |||
| Website | ||||
| ||||
Levensloop bewerken
Van de Poll was lid van een voorname Amsterdamse regentenfamilie. Hij bekleedde vanaf 1814 bestuurs- en belastingfuncties in Noord-Holland en werd lid van de Stedelijke Raad van Amsterdam. In 1826 werd hij Tweede Kamerlid, een functie die hij enige tijd (tot zijn ontslag als Kamerlid in 1829) combineerde met het burgemeesterschap van de gemeente Amsterdam. In 1836 vroeg of kreeg hij ontslag vanwege kritiek op zijn optreden in het Soeploodsoproer waarbij huizenbezitters de straat opgingen. Van de Poll had weinig 'voorzorg en veerkracht' getoond.[bron?] De hoofdcommissaris Samuel Iperusz. Wiselius lag eveneens onder vuur, maar kon aanblijven. Van de Poll keerde in 1839 terug in het parlement en stak de eerste spade in de grond voor de drooglegging van de Haarlemmermeer. Hij werd in 1840 benoemd tot gouverneur van de provincie Utrecht. Thorbecke vond hem te conservatief en ontsloeg hem in 1850, ondanks zijn populariteit in Utrecht. Tot 1848 had hij als titel 'gouverneur'; daarna kreeg hij als titel 'commissaris van de Koning'.
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: D.W. Elias |
Burgemeester van Amsterdam 1828 - 1836 |
Opvolger: W.D. Cramer |
| Voorganger: L. van Toulon |
Gouverneur van Utrecht 1840 - 1850 |
Opvolger: - |
| Voorganger: - |
Commissaris des Konings van Utrecht 1850 |
Opvolger: S. baron van Heemstra |
