François Cevert
François Cevert (Parijs, 25 februari 1944 - Watkins Glen, 6 oktober 1973) was een Frans autocoureur die actief was begin jaren 70 en die het leven liet in de kwalificatie voor de Grote Prijs van de Verenigde Staten van de Formule 1 op het circuit van Watkins Glen.
Het begin bewerken
François Cevert werd geboren als Albert François Goldenberg, zoon van Charles Goldenberg (1901-1985), een succesvol juwelier en Huguette Cevert. Tijdens zijn tienerjaren raakte zijn oudere zus Jacqueline bevriend met de coureur Jean-Pierre Beltoise (met wie ze later zou trouwen). Mede hierdoor raakte de jonge François aangetrokken tot de racewereld. Op zijn zestiende racete hij met z'n vrienden op scooters door de straten van Parijs. Later ging zijn interesse meer richting autosport en in 1966 won de dan 22 jaar oude François een door Shell opgezette junior raceklasse met als prijs een Alpine formule 3 wagen.
Carrière bewerken
In 1970, toen Johnny Servoz-Gavin onverwachts besloot zich uit de Formule 1 terug te trekken, ontstond er bij Tyrrell Racing een mogelijkheid voor Cevert om in te stappen als teamgenoot van Jackie Stewart. Cevert wist namelijk eerder dat jaar Jackie Stewart te verslaan tijdens een formule 2 race op het circuit van Crystal Palace en zorgde er op die manier voor dat Jackie Stewart hem voordroeg als nieuwe teamgenoot bij Ken Tyrrell. Aan de zijde van Jackie Stewart, die voor een groot deel ook de rol van mentor op zich nam, toonde Cevert al snel zijn talenten. In 1971 eindigde Cevert als derde in het wereldkampioenschap. Aan het einde van dat jaar pakte hij, uitgerekend op Watkins Glen, zijn eerste en enige overwinning. Jong, knap, zeer populair (vooral bij de vrouwen), Cevert was op dat moment hét symbool voor de heropleving van de Franse autosport.
Het seizoen 1972 was matiger en Cevert behaalde slechts twee keer de tweede plaats in de Grote Prijs van België en in die van de Verenigde Staten. Lichtpuntje in dit jaar was wel zijn tweede plaats tijdens de 24uur van Le Mans.
In 1973 kwam Cevert terug op hoog niveau en stapelden de podiumplaatsen zich op. In dat jaar eindigde hij zes keer als tweede en één keer als derde. Meerdere keren net na z'n teamgenoot Stewart, van wie hij de knepen van het vak leerde. Velen waren het erover eens dat Cevert het daaropvolgende jaar de leider van het team ging worden en een van de favorieten voor het wereldkampioenschap zou zijn.
Overlijden bewerken
In de laatste wedstrijd van het seizoen 1973 ging het mis in de kwalificaties voor de Grote Prijs van Watkins Glen. De Tyrrell van Cevert, die samen met Ronnie Peterson streed om de pole-positie, slipte en belandde ondersteboven op de vangrail. Cevert was op slag dood. Jackie Stewart was een van de eersten ter plaatse en zei later : "They had left him, because he was so clearly dead."
Cevert werd 29 jaar. Hij ligt begraven in 'Le Cimétière De Vaudelnay' in het stadje Vaudelnay
Palmares bewerken
- Winnaar Volant shell (1966)
- Kampioen Formule 3 (1968)
- Kampioenschap Formule 2 : 3e (1969)
- In Formule 1 :
- 47 Grands Prix (46 starts)
- 1 overwinning (Grote Prijs Verenigde Staten 1971)
- 10 tweede plaatsen.
- Kampioenschap : 3e in 1971, 7e in 1972, 4e in 1973).
- 2e in de 24 uur van Le Mans 1972
- Winnaar in Donnybrooke (Can-Am, 1972)
Externe link bewerken
