Formule 1 in 1985

raceseizoen

Het Formule 1-seizoen 1985 was het 36ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 7 april en eindigde op 3 november na zestien races.

36e Formule 1-seizoen (1985)
Volgende: 1986
Vorige: 1984
Alain Prost won zijn eerste titel in 1985
Algemene informatie
Races 16
Coureurs 36
Constructeurs 18
Verdedigend
kampioen
Vlag van Oostenrijk Niki Lauda (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Frankrijk Alain Prost 73
(1e titel)
2e plaats Vlag van Italië Michele Alboreto 53
3e plaats Vlag van Finland Keke Rosberg 40
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 90
(3e titel)
2e plaats Vlag van Italië Ferrari 82
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams 71
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Kalender bewerken

De Grand Prix van Australië stond vond het eerst op de kalender van de Formule 1.
De Grand Prix van België zou eerst plaats vinden op 2 juni Op 31 mei tijdens de vrije trainingen kwam het slechts 10 dagen eerder nieuw aangebrachte asfalt los in de bochten. Daarop werd besloten de Grand Prix later in het jaar te rijden waarmee de Grand Prix niet officieel afgelast werd.[1]

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
405
1 GP van Brazilië   Circuit van Jacarepagua Rio de Janeiro 7 april
406
2 GP van Portugal   Autódromo do Estoril Estoril 21 april
407
3 GP van San Marino   Autodromo Dino Ferrari Imola 5 mei
408
4 GP van Monaco   Circuit de Monaco Monte Carlo 19 mei
409
5 GP van Canada   Circuit Gilles Villeneuve Montreal (Quebec) 16 juni
410
6 GP van de Verenigde Staten Oost   Stratencircuit Detroit Detroit (Michigan) 23 juni
411
7 GP van Frankrijk   Circuit Paul Ricard Le Castellet 7 juli
412
8 GP van Groot-Brittannië   Silverstone Circuit Silverstone 21 juli
413
9 GP van Duitsland   Nürburgring GP-Strecke Nürburg 4 augustus
414
10 GP van Oostenrijk   Österreichring Spielberg 18 augustus
415
11 GP van Nederland   Circuit Park Zandvoort Zandvoort 25 augustus
416
12 GP van Italië   Autodromo Nazionale Monza Monza 8 september
417
13 GP van België   Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot 15 september
418
14 GP van Europa   Brands Hatch West Kingsdown 6 oktober
419
15 GP van Zuid-Afrika   Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 19 oktober
420
16 GP van Australië   Stratencircuit van Adelaide Adelaide 3 november

Opmerking:
De Grand Prix van Europa zou oorspronkelijk op een stratencircuit worden verreden in Rome in de wijk Esposizione Universale di Roma (EUR) op 13 oktober maar werd verplaatst naar Brands Hatch en een week eerder verreden.[2]

Afgelast bewerken

Er zouden oorspronkelijk 19 Grands Prix verreden worden. De drie voorlopige (V) Grands Prix hieronder genoemd werden al eerder afgelast.

  • De Grand Prix van Dallas, gepland als seizoensopener, werd afgelast vanwege zorgen over de veiligheid en financiële problemen bij de organisatie.[2]
  • De Grand Prix van Japan stond op de voorlopige kalender maar werd afgelast omdat het aanpassen van het circuit in Suzuka te veel tijd in beslag zou nemen. Het zou nog twee jaar duren voordat er een Grand Prix in Suzuka werd verreden.[2]
  • De Grand Prix van de Verenigde Staten werd voor de derde keer op rij afgelast en werd vervangen door de Grand Prix van Europa.[3]
  • De Grand Prix van Hongarije op het stond op een voorlopige kalender maar werd afgelast omdat de plannen voor een race in het Népliget park moeilijk uitvoerbaar waren. Er werd een beslissing genomen om een nieuw circuit te bouwen: de Hungaroring in Mogyoród buiten de stad Boedapest waar de eerste race werd gehouden in 1986.[2]
  • De Grand Prix van Spanje die op de voorlopige kalender stond en verreden zou worden in Fuengirola maar werd voor de tweede keer op rij afgelast, dit keer vanwege organisatoriche problemen.[2]
  • De Grand Prix van Mexico, gepland als seizoensafsluiter, werd afgelast vanwege de aardbeving die Mexico-Stad trof op 19 september.
Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
1 GP van Dallas   Fair Park Circuit Dallas (Texas) 24 maart
V: 2 GP van Japan   Circuit Suzuka Suzuka 7 april
V: 15 GP van Hongarije   Népliget Park Circuit Boedapest 22 september
15 GP van de Verenigde Staten   Flushing Meadows Circuit New York (New York) 22 september
V: 17 GP van Spanje   Stratencircuit Fuengirola Fuengirola 13 oktober
19 GP van Mexico   Autódromo Hermanos Rodríguez Mexico-Stad 17 november

Resultaten en klassement bewerken

Grands Prix bewerken

Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1   GP van Brazilië   Michele Alboreto   Alain Prost   Alain Prost   McLaren-TAG G Verslag
2   GP van Portugal   Ayrton Senna   Ayrton Senna   Ayrton Senna   Lotus-Renault G Verslag
3   GP van San Marino   Ayrton Senna   Michele Alboreto   Elio de Angelis   Lotus-Renault G Verslag
4   GP van Monaco   Ayrton Senna   Michele Alboreto   Alain Prost   McLaren-TAG G Verslag
5   GP van Canada   Elio de Angelis   Ayrton Senna   Michele Alboreto   Ferrari G Verslag
6   GP van de Verenigde Staten Oost   Ayrton Senna   Ayrton Senna   Keke Rosberg   Williams-Honda G Verslag
7   GP van Frankrijk   Keke Rosberg   Keke Rosberg   Nelson Piquet   Brabham-BMW P Verslag
8   GP van Groot-Brittannië   Keke Rosberg   Alain Prost   Alain Prost   McLaren-TAG G Verslag
9   GP van Duitsland   Teo Fabi   Niki Lauda   Michele Alboreto   Ferrari G Verslag
10   GP van Oostenrijk   Alain Prost   Alain Prost   Alain Prost   McLaren-TAG G Verslag
11   GP van Nederland   Nelson Piquet   Alain Prost   Niki Lauda   McLaren-TAG G Verslag
12   GP van Italië   Ayrton Senna   Nigel Mansell   Alain Prost   McLaren-TAG G Verslag
13   GP van België   Alain Prost   Alain Prost   Ayrton Senna   Lotus-Renault G Verslag
14   GP van Europa   Ayrton Senna   Jacques Laffite   Nigel Mansell   Williams-Honda G Verslag
15   GP van Zuid-Afrika   Nigel Mansell   Keke Rosberg   Nigel Mansell   Williams-Honda G Verslag
16   GP van Australië   Ayrton Senna   Keke Rosberg   Keke Rosberg   Williams-Honda G Verslag

Puntentelling bewerken

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs bewerken

De elf beste resultaten van alle wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Nr. Coureur Grands Prix Punten
 
BRA
 
POR
 
SMR
 
MON
 
CAN
 
VSO
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
BEL
 
EUR
 
ZAF
 
AUS
1 2   Alain Prost 1S DNF DSQ 1 3 DNF 3 1S 2 1PS 2S 1 3PS (4) 3 DNF 73 (76)
2 27   Michele Alboreto 2P 2 DNFS 2S 1 3 DNF 2 1 3 4 13 DNF DNF DNF DNF 53
3 6   Keke Rosberg DNF DNF DNF 8 4 1 2PS DNFP 12 DNF DNF DNF 4 3 2S 1S 40
4 12   Ayrton Senna DNF 1PS 7P DNFP 16S DNFPS DNF 10 DNF 2 3 3P 1 2P DNF DNFP 38
5 11   Elio de Angelis 3 4 1 3 5P 5 5 NC DNF 5 5 6 DNF 5 DNF DSQ 33
6 5   Nigel Mansell DNF 5 5 7 6 DNF DNS DNF 6 DNF 6 11S 2 1 1P DNF 31
7 4 (1x)/
28 (15x)
  Stefan Johansson 7 8 6 DNF 2 2 4 DNF 9 4 DNF 5 DNF DNF 4 5 26
8 7   Nelson Piquet DNF DNF 8 DNF DNF 6 1 4 DNF DNF 8P 2 5 DNF DNF DNF 21
9 26   Jacques Laffite 6 DNF DNF 6 8 12 DNF 3 3 DNF DNF DNF 11 DNFS 2 16
10 1   Niki Lauda DNF DNF 4 DNF DNF DNF DNF DNF 5 DNF 1 DNF DNS DNF DNF 14
11 18   Thierry Boutsen 11 DNF 2 9 9 7 9 DNF 4 8 DNF 9 10 6 6 DNF 11
12 15   Patrick Tambay 5 3 3 DNF 7 DNF 6 DNF DNF 10 DNF 7 DNF 12 DNF 11
13 8   Marc Surer 15 8 8 6 DNF 6 10 4 8 13 DNF DNF 5
14 16   Derek Warwick 10 7 10 5 DNF DNF 7 5 DNF DNF DNF DNF 6 DNF DNF 5
15 25 (3x)/ 4 (1x)/
25 (1x)
  Philippe Streiff 10 9 8 DNF 3 4
16 4 (7x)/ 3 (2x)/
4 (1x)
  Stefan Bellof 6 DNF DNQ 11 4 13 11 8 7 DNF 4
17 25   Andrea de Cesaris DNF DNF DNF 4 14 10 DNF DNF DNF DNF DNF 3
18 28   René Arnoux 4 3
19 4   Ivan Capelli DNF 4 3
20 17   Gerhard Berger DNF DNF DNF DNF 13 11 DNF 8 7 DNF 9 DNF 7 10 5 6 3
21 3 (8x)/ 4 (2x)/
3 (6x)
  Martin Brundle 8 DNF 9 10 12 DNF DNF 7 10 DNQ 7 8 13 DNF 7 DNF 0
22 24   Huub Rothengatter DNF 9 NC DNF NC DNQ DNF 7 0
23 1   John Watson 7 0
24 29   Pierluigi Martini DNF DNF DNF DNQ DNF DNF DNF DNF 11 DNF DNF DNF 12 DNF DNF 8 0
25 22   Riccardo Patrese DNF DNF DNF DNF 10 DNF 11 9 DNF DNF DNF DNF DNF 9 DNF DNF 0
26 23   Eddie Cheever DNF DNF DNF DNF 17 9 10 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 11 DNF DNF 0
27 24 (8x)/ 20 (7x)   Piercarlo Ghinzani 12 9 NC DNQ DNF DNF 15 DNF DNS DNF DNS DNF DNF DNF DNF 0
28 10 (9x)/ 9 (5x)   Philippe Alliot 9 DNF DNF DNQ DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 0
29 30   Jonathan Palmer DNF DNF 11 DNF DNF DNF DNF DNF 0
30 9   Manfred Winkelhock 13 NC DNF DNQ DNF DNF 12 DNF DNF 0
31 19   Teo Fabi DNF DNF DNF 14 DNF DNF DNF DNF 12 DNF DNF DNF DNF 0
8 (4x)/ 14 (1x)   François Hesnault DNF DNF DNF DNQ DNF 0
33   Alan Jones DNF DNF DNS DNF 0
21   Mauro Baldi DNF DNF DNF 0
30   Christian Danner DNF DNF 0
10   Kenny Acheson DNF DNQ DNF 0
Pos. Nr. Coureur  
BRA
 
POR
 
SMR
 
MON
 
CAN
 
VSO
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
BEL
 
EUR
 
ZAF
 
AUS
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

— Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.

Klassement bij de constructeurs bewerken

Alle behaalde coureurspunten tellen mee voor het constructeurskampioenschap.

Pos. Constructeur Nr. Grands Prix Punten
 
BRA
 
POR
 
SMR
 
MON
 
CAN
 
VSO
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
BEL
 
EUR
 
ZAF
 
AUS
1   McLaren-TAG 1 DNF DNF 4 DNF DNF DNF DNF DNF 5 DNF 1 DNF DNS 7 DNF DNF 90
2 1S DNF DSQ 1 3 DNF 3 1S 2 1PS 2S 1 3PS (4) 3 DNF
2   Ferrari 27 2P 2 DNFS 2S 1 3 DNF 2 1 3 4 13 DNF DNF DNF DNF 82
28 4 8 6 DNF 2 2 4 DNF 9 4 DNF 5 DNF DNF 4 5
3   Williams-Honda 5 DNF 5 5 7 6 DNF DNS DNF 6 DNF 6 11S 2 1 1P DNF 71
6 DNF DNF DNF 8 4 1 2PS DNFP 12 DNF DNF DNF 4 3 2S 1S
4   Lotus-Renault 11 3 4 1 3 5P 5 5 NC DNF 5 5 6 DNF 5 DNF DSQ 71
12 DNF 1PS 7P DNFP 16S DNFPS DNF 10 DNF 2 3 3P 1 2P DNF DNFP
5   Brabham-BMW 7 DNF DNF 8 DNF DNF 6 1 4 DNF DNF 8P 2 5 DNF DNF DNF 26
8 DNF DNF DNF DNQ 15 8 8 6 DNF 6 10 4 8 13 DNF DNF
6   Ligier-Renault 25 DNF DNF DNF 4 14 10 DNF DNF DNF DNF DNF 10 9 8 3 23
26 6 DNF DNF 6 8 12 DNF 3 3 DNF DNF DNF 11 DNFS 2
7   Renault 14 DNF 16
15 5 3 3 DNF 7 DNF 6 DNF DNF 10 DNF 7 DNF 12 DNF
16 10 7 10 5 DNF DNF 7 5 DNF DNF DNF DNF 6 DNF DNF
8   Arrows-BMW 17 DNF DNF DNF DNF 13 11 DNF 8 7 DNF 9 DNF 7 10 5 6 14
18 11 DNF 2 9 9 7 9 DNF 4 8 DNF 9 10 6 6 DNF
9   Tyrrell-Ford 3 8 DNF 9 10 12 DNF 4
4 7 6 DNF DNQ 11 4 13 11 10 DNQ
10   Tyrrell-Renault 3 DNF 7 8 7 7 8 13 DNF 7 DNF 3
4 DNF DNF DNF 4
11   Osella-Alfa Romeo 24 12 9 NC DNQ DNF DNF 15 DNF DNF 9 NC DNF NC DNQ DNF 7 0
12   Minardi-Motori Moderni 29 DNF DNQ DNF DNF DNF DNF 11 DNF DNF DNF 12 DNF DNF 8 0
13   Alfa Romeo 22 DNF DNF DNF DNF 10 DNF 11 9 DNF DNF DNF DNF DNF 9 DNF DNF 0
23 DNF DNF DNF DNF 17 9 10 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 11 DNF DNF
14   RAM-Hart 9 13 NC DNF DNQ DNF DNF 12 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 0
10 9 DNF DNF DNQ DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNQ DNF
15   Zakspeed 30 DNF DNF 11 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 0
16   Toleman-Hart 19 DNF DNF DNF 14 DNF DNF DNF DNF 12 DNF DNF DNF DNF 0
20 DNS DNF DNS DNF DNF DNF DNF
  Lola-Hart 33 DNF DNF DNS DNF 0
  Spirit-Hart 21 DNF DNF DNF 0
  Minardi-Ford 29 DNF DNF 0
Pos. Constructeur Nr.  
BRA
 
POR
 
SMR
 
MON
 
CAN
 
VSO
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
BEL
 
EUR
 
ZAF
 
AUS
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

— Coureur is niet gefinisht in de GP, maar heeft wel 90% van de race-afstand afgelegd, waardoor hij als geklasseerd genoteerd staat.

Zie de categorie 1985 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.