Formule 1 in 1979

raceseizoen

Het Formule 1-seizoen 1979 was het 30ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 21 januari en eindigde op 7 oktober na vijftien races.

30e Formule 1-seizoen (1979)
Volgende: 1980
Vorige: 1978
De enige Zuid-Afrikaanse wereldkampioen, Jody Scheckter hier gezien bij de GP van Monaco
Algemene informatie
Races 15
Coureurs 35
Constructeurs 19
Verdedigend
kampioen
Vlag van Verenigde Staten Mario Andretti (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter 51
(1e titel)
2e plaats Vlag van Canada Gilles Villeneuve 47
3e plaats Vlag van Australië Alan Jones 40
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Italië Ferrari 113
(6e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams 75
3e plaats Vlag van Frankrijk Ligier 61
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Zuid-Afrikaan Jody Scheckter werd de laatste wereldkampioen voor Ferrari tot Michael Schumacher kampioen werd in 2000.

Kalender bewerken

GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
314
1 GP van Argentinië   Autódromo Municipal del Parque Almirante Brown
de la Ciudad de Buenos Aires
Buenos Aires 21 januari
315
2 GP van Brazilië   Interlagos São Paulo 4 februari
316
3 GP van Zuid-Afrika   Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 3 maart
317
4 GP van de Verenigde Staten West   Long Beach GP Circuit Long Beach (Californië) 8 april
318
5 GP van Spanje   Circuito Permanente del Jarama San Sebastián de los Reyes 29 april
319
6 GP van België   Circuit Zolder Heusden-Zolder 13 mei
320
7 GP van Monaco   Circuit de Monaco Monte Carlo 27 mei
321
8 GP van Frankrijk   Circuit de Dijon-Prenois Dijon 1 juli
322
9 GP van Groot-Brittannië   Silverstone Circuit Silverstone 14 juli
323
10 GP van Duitsland   Hockenheimring Hockenheim 29 juli
324
11 GP van Oostenrijk   Österreichring Spielberg 12 augustus
325
12 GP van Nederland   Circuit Park Zandvoort Zandvoort 26 augustus
326
13 GP van Italië   Autodromo Nazionale Monza Monza 9 september
327
14 GP van Canada   Circuit Île Notre-Dame Montreal (Quebec) 30 september
328
15 GP van de Verenigde Staten   Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 7 oktober

Afgelast bewerken

De Grand Prix van Zweden werd afgelast omdat er weinig enthousiasme voor een Formule 1-wedstrijd was in Zweden na de dood van de Zweedse coureurs Ronnie Peterson en Gunnar Nilsson in 1978.[1]

Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
8 GP van Zweden   Scandinavian Raceway Anderstorp 17 juni

Resultaten en klassement bewerken

Grands Prix bewerken

Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1   GP van Argentinië   Jacques Laffite   Jacques Laffite   Jacques Laffite   Ligier-Ford G Verslag
2   GP van Brazilië   Jacques Laffite   Jacques Laffite   Jacques Laffite   Ligier-Ford G Verslag
3   GP van Zuid-Afrika   Jean-Pierre Jabouille   Gilles Villeneuve   Gilles Villeneuve   Ferrari M Verslag
4   GP van de Verenigde Staten West   Gilles Villeneuve   Gilles Villeneuve   Gilles Villeneuve   Ferrari M Verslag
5   GP van Spanje   Jacques Laffite   Gilles Villeneuve   Patrick Depailler   Ligier-Ford G Verslag
6   GP van België   Jacques Laffite   Gilles Villeneuve   Jody Scheckter   Ferrari M Verslag
7   GP van Monaco   Jody Scheckter   Patrick Depailler   Jody Scheckter   Ferrari M Verslag
8   GP van Frankrijk   Jean-Pierre Jabouille   René Arnoux   Jean-Pierre Jabouille   Renault M Verslag
9   GP van Groot-Brittannië   Alan Jones   Clay Regazzoni   Clay Regazzoni   Williams-Ford G Verslag
10   GP van Duitsland   Jean-Pierre Jabouille   Gilles Villeneuve   Alan Jones   Williams-Ford G Verslag
11   GP van Oostenrijk   René Arnoux   René Arnoux   Alan Jones   Williams-Ford G Verslag
12   GP van Nederland   René Arnoux   Gilles Villeneuve   Alan Jones   Williams-Ford G Verslag
13   GP van Italië   Jean-Pierre Jabouille   Clay Regazzoni   Jody Scheckter   Ferrari M Verslag
14   GP van Canada   Alan Jones   Alan Jones   Alan Jones   Williams-Ford G Verslag
15   GP van de Verenigde Staten   Alan Jones   Nelson Piquet   Gilles Villeneuve   Ferrari M Verslag

Puntentelling bewerken

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs bewerken

De vier beste resultaten van de eerste zeven wedstrijden en de vier beste resultaten van de laatste acht wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan de getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Nr Coureur Grands Prix Punten
 
ARG
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
BEL
 
MON
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
CAN
 
VST
1 11   Jody Scheckter DNF {6) 2 2 (4) 1 1P 7 (5) 4 4 2 1 (4) DNF 51 (60)
2 12   Gilles Villeneuve DNF 5 1S 1PS 7S 7S DNF 2 14 8S 2 DNFS 2 (2) 1 47 (53)
3 27   Alan Jones 9 DNF DNF 3 DNF DNF DNF (4) DNFP 1 1 1 9 1PS DNFP 40 (43)
4 26   Jacques Laffite 1PS 1PS DNF DNF DNFP 2P DNF 8 DNF 3 3 3 DNF DNF DNF 36
5 28   Clay Regazzoni 10 15 9 DNF DNF DNF 2 (6) 1S 2 (5) DNF 3S 3 DNF 29 (32)
6 25   Patrick Depailler 4 2 DNF 5 1 DNF (5)S 20 (22)
7 2   Carlos Reutemann 2 3 (5) DNF 2 (4) 3 13 8 DNF DNF DNF 7 DNF DNF 20 (25)
8 16   René Arnoux DNF DNF DNF DNS 9 DNF DNF 3S 2 DNF 6PS DNFP DNF DNF 2 17
9 7   John Watson 3 8 DNF DNF DNF 6 4 11 4 5 9 DNF DNF 6 6 15
10 3   Didier Pironi DNF 4 DNF DSQ 6 3 DNF DNF 10 9 7 DNF 10 5 3 14
11 4   Jean-Pierre Jarier DNF DNF 3 6 5 11 DNF 5 3 DNF 6 DNF DNF 14
12 1   Mario Andretti 5 DNF 4 4 3 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 5 10 DNF 14
13 15   Jean-Pierre Jabouille DNF 10 DNFP DNS DNF DNF NC 1P DNF DNFP DNF DNF 14P DNF DNF 9
14 5   Niki Lauda DNF DNF 6 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF WD 4 WD 4
15 18   Elio de Angelis 7 12 DNF 7 DNF DNF DNQ 16 12 11 DNF DNF DNF DNF 4 3
16 6   Nelson Piquet DNF DNF 7 8 DNF DNF DNF DNF DNF 12 DNF 4 DNF DNF DNFS 3
17 25   Jacky Ickx DNF 6 DNF DNF 5 DNF DNF DNF 3
18 30   Jochen Mass 8 7 12 9 8 DNF 6 15 DNF 6 DNF 6 DNF DNQ DNQ 3
19 29   Riccardo Patrese DNF 9 11 DNF 10 5 DNF 14 DNF DNF DNF DNF 13 DNF DNF 2
20 9   Hans Joachim Stuck DNS DNF DNF DSQ 14 8 DNF DNS DNQ DNF DNF DNF 11 DNF 5 2
21 14   Emerson Fittipaldi 6 11 13 DNF 11 9 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 8 8 7 1
22 31   Héctor Rebaque DNF DNQ DNF DNF DNF DNF 12 9 DNF DNQ 7 DNQ DNF DNQ 0
23 8   Patrick Tambay DNF DNF 10 DNF 13 DNQ DNQ 10 7 DNF 10 DNF DNF DNF DNF 0
24 5   Ricardo Zunino 7 DNF 0
4   Geoff Lees 7 0
25 22 (7x)/ 4 (1x)/ 33 (2x)   Derek Daly 11 13 DNQ DNF DNQ DNQ DNQ 8 DNF DNF 0
26 20   James Hunt DNF DNF 8 DNF DNF DNF DNF 0
27 17   Jan Lammers DNF 14 DNF DNF 12 10 DNQ 18 11 10 DNF DNF DNQ 9 DNQ 0
28 20   Keke Rosberg 9 DNF DNF DNF DNF DNF DNQ DNF 0
29 36   Vittorio Brambilla 12 DNF DNQ 0
30 22   Patrick Gaillard DNQ 13 DNQ DNF DNQ 0
31 35   Bruno Giacomelli DNF 17 DNF DNF 0
24   Arturo Merzario DNF DNQ DNQ DNF DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 0
22   Marc Surer DNQ DNQ DNF 0
36 (2x)/ 24 (1x)   Gianfranco Brancatelli DNQ DNQ DNPQ 0
19   Alex Ribeiro DNQ DNQ 0
Pos. Nr Coureur  
ARG
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
BEL
 
MON
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
CAN
 
VST
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Klassement bij de constructeurs bewerken

Vanaf 1979 tellen voor het eerst alle behaalde constructeurspunten mee voor het constructeurskampioenschap.

Pos. Constructeur Nr. Grands Prix Punten
 
ARG
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
BEL
 
MON
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
CAN
 
VST
1   Ferrari 11 DNF 6 2 2 4 1 1P 7 5 4 4 2 1 4 DNF 113
12 DNF 5 1S 1PS 7S 7S DNF 2 14 8S 2 DNFS 2 2 1
2   Williams-Ford 27 9 DNF DNF 3 DNF DNF DNF 4 DNFP 1 1 1 9 1PS DNFP 75
28 10 15 9 DNF DNF DNF 2 6 1S 2 5 DNF 3S 3 DNF
3   Ligier-Ford 25 4 2 DNF 5 1 DNF 5S DNF 6 DNF DNF 5 DNF DNF DNF 61
26 1PS 1PS DNF DNF DNFP 2P DNF 8 DNF 3 3 3 DNF DNF DNF
4   Lotus-Ford 1 5 DNF 4 4 3 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF 5 10 DNF 39
2 2 3 5 DNF 2 4 3 13 8 DNF DNF DNF 7 DNF DNF
31 DNF DNQ DNF DNF DNF DNF WD 12 9 DNF DNQ 7
5   Tyrrell-Ford 3 DNF 4 DNF DSQ 6 3 DNF DNF 10 9 7 DNF 10 5 3 28
4 DNF DNF 3 6 5 11 DNF 5 3 7 8 DNF 6 DNF DNF
33 DNF DNF
6   Renault 15 DNF 10 DNFP DNS DNF DNF NC 1P DNF DNFP DNF DNF 14P DNF DNF 26
16 DNF DNF DNF DNS 9 DNF DNF 3S 2 DNF 6PS DNFP DNF DNF 2
7   McLaren-Ford 7 3 8 DNF DNF DNF 6 4 11 4 5 9 DNF DNF 6 6 15
8 DNF DNF 10 DNF 13 DNQ DNQ 10 7 DNF 10 DNF DNF DNF DNF
8   Brabham-Alfa Romeo 5 DNF DNF 6 DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF DNF WD 4 7
6 DNF DNF 7 8 DNF DNF DNF DNF DNF 12 DNF 4 DNF
9   Arrows-Ford 29 DNF 9 11 DNF 10 5 DNF 14 DNF DNF DNF DNF 13 DNF DNF 5
30 8 7 12 9 8 DNF 6 15 DNF 6 DNF 6 DNF DNQ DNQ
10   Shadow-Ford 17 DNF 14 DNF DNF 12 10 DNQ 18 11 10 DNF DNF DNQ 9 DNQ 3
18 7 12 DNF 7 DNF DNF DNQ 16 12 11 DNF DNF DNF DNF 4
11   ATS-Ford 9 DNS DNF DNF DSQ 14 8 DNF DNS DNQ DNF DNF DNF 11 DNF 5 2
12   Fittipaldi-Ford 14 6 11 13 DNF 11 9 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 8 8 7 1
19 DNQ DNQ
13   Brabham-Ford 5 7 DNF 0
6 DNF DNFS
14   Wolf-Ford 20 DNF DNF 8 DNF DNF DNF DNF 9 DNF DNF DNF DNF DNF DNQ DNF 0
15   Ensign-Ford 22 11 13 DNQ DNF DNQ DNQ DNQ DNQ 13 DNQ DNF DNQ DNQ DNQ DNF 0
16   Alfa Romeo 35 DNF 17 DNF DNF 0
36 12 DNF DNQ
  Merzario-Ford 24 DNF DNQ DNQ DNF DNQ DNQ DNPQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 0
  Rebaque-Ford 31 DNQ DNF DNQ 0
  Kauhsen-Ford 36 DNQ DNQ 0
Pos. Constructeur Nr.  
ARG
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
BEL
 
MON
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
CAN
 
VST
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten)
Gefinisht (geen punten)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet gepre-kwalificeerd (DNPQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
Zie de categorie 1979 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.