Fokker D.IX
De Fokker D.IX was een eenmotorig tweedekker jachtvliegtuig dat door Fokker in 1921 werd gebouwd.
| Fokker D.IX[1]. | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Fabrikant | Fokker | |||
| Lengte | 7,09 m | |||
| Spanwijdte | 8,99 m | |||
| Hoogte (vanaf de grond) | 2,74 m | |||
| Stoelen voor passagiers | 1 (piloot) | |||
| Leeggewicht | 874 kg | |||
| Vleugeloppervlak | 22,11 m² | |||
| Motoren | Hispano Suiza 8FB watergekoelde V-8, 300 pk | |||
| Kruissnelheid | 223 km/u | |||
| Aantal gebouwd | 1 | |||
| ||||
Het ontwerp van de D.IX had veel gemeen met dat van de bekende Fokker D.VII-jager, maar de romp had een iets een aangepaste vliegtuigstaart. Een opmerkelijk verschil met zijn voorganger was de aerodynamisch gevormde brandstoftank die tussen de wielen van het landingsgestel was geplaatst.[2]
Er is maar één exemplaar van gebouwd. Dit toestel werd gebruikt door de United States Army Air Service en kreeg daar de aanduiding PW-6. Er zijn op Amerikaanse bodem in 1922 verschillende testvluchten mee uitgevoerd. Ook werd er een andere motor, een Wright M-2, in gemonteerd. Hoewel het vliegtuig beduidend beter presteerde dan zijn D.VII voorganger, was de uiteindelijke conclusie dat het toestel onvoldoende potentie had voor een verdere doorontwikkeling.[3]
Bronnen
|