Figuratie (muziek)

muziek

Een figuratie is het (herhalende) patroon waarin muzieknoten gerangschikt zijn, een soort versiering met beweeglijk karakter.[1]

De begeleiding (onder) bestaat uit gefigureerde akkoorden in de vorm van een Albertijnse bas aan het begin van de Pianosonate nr. 16 in C-groot (KV 545) van Wolfgang Amadeus Mozart.

Bij akkoordfiguratie wordt een akkoord gebroken in een ritmisch patroon.[1] Het onderscheid met akkoordbreking is niet vastomlijnd,[2] maar een akkoordfiguratie heeft een minder ondergeschikt en melodieuzer karakter.[1]

Bij toonladderfiguratie worden toonladderfiguren gespeeld.[2] Dit kunnen diatonische of chromatische ladders zijn.[2] Componisten kunnen verschillende vormen afwisselen.[2] Ook kunnen akkoordfiguratie, voorhoudingen en wisseltonen toegepast worden.[2]

Omspeling is het figureren van een melodie[2] door deze te voorzien van extra hoger en/of lager gelegen noten voor de tijdsduur[3] van de "reële" noten.[4]