Exponentiële functie

wiskundige functie

De exponentiële functie, genoteerd als of als , is een functie van de exponent met grondtal het getal , het grondtal van de natuurlijke logaritme. De exponentiële functie is in de wiskunde een belangrijke, veelgebruikte functie. De exponentiële functie is de inverse van de natuurlijke logaritme, die voor alle positieve waarden van is gedefinieerd.

De exponentiële functie is vrijwel vlak voor negatieve waarden van , maar wordt snel groter bij hogere, positieve waarden van .

Een voorbeeld van een exponentiële functie is iets waarvan de waarde bij iedere stap verdubbelt, met achtereenvolgende waarden 1, 2, 4, 8, 16, 32 enzovoort. Exponentiële functies beschrijven dus wat er gebeurt bij een exponentiële groei. Bacteriegroei is een voorbeeld van een verschijnsel met een exponentiële groei. Alle groei met een vast percentage per tijdseenheid is exponentieel. Als de exponent negatief is, dan treedt een afname op, zoals bij het afkoelen van een warm voorwerp.

Algemeen bewerken

Iedere functie van de vorm   wordt een exponentiële functie genoemd, waarin   een positief reëel getal is, of hiermee gelijkwaardig, elke functie van de vorm   waarin   een reëel getal is. De variabele   kan ieder reële of complexe getal zijn, of kan zelfs een geheel ander wiskundig object zijn. Bij   spreekt men wel van de antilogaritme.

Voor reële   onderscheidt men:

De exponentiële functie  , dus ook  , wordt geheel bepaald door de beginwaarde   voor   en de waarde  in een ander punt  .

Bij toepassingen zijn   en   in veel gevallen grootheden die in een getal en een eenheid worden uitgedrukt. Schrijft men voor de functie:

 ,

dan zijn   en   dimensieloze grootheden. De functie beschrijft een grootheid   met beginwaarde  , die met een factor   toeneemt als de grootheid   met een bedrag   toeneemt van   tot  .

Definitie bewerken

De exponentiële functie kan op verschillende wijzen formeel gedefinieerd worden. Enkele gangbare definities zijn:

 
 
 

De exponentiële functie is altijd positief, dus groter dan nul, en neemt toe met groter wordende  . De  -as is in de grafiek een asymptoot van  .

 

Complexe e-macht bewerken

De exponentiële functie is ook als machtreeks gedefinieerd voor complexe getallen

 

Net als voor reële getallen geldt voor twee complexe getallen  .

 

Voor   met   is dus:

 

en omdat de reeksen absoluut convergeren:

 

Dit is de formule van Euler.

Dus:

 

Eigenschappen bewerken

Als het grondtal tussen 0 en 1 ligt, daalt de functie, en als het grondtal groter is dan 1, stijgt de functie. De afgeleide van een exponentiële functie is ook een exponentiële functie met hetzelfde grondtal maal de natuurlijke logaritme van het grondtal.

De definitie van een exponentiële functie is:

 

Deze is gedefinieerd voor alle waarden van  , en alle reële getallen  . Deze functie wordt de exponentiële functie met basis of grondtal   genoemd.

De volgende regels gelden voor exponentiële functies:

 
 
 
 
 
 

Deze relaties zijn geldig voor alle positieve reële getallen   en   en alle reële getallen   en  . Uitdrukkingen met breuken en wortels kunnen vaak worden vereenvoudigd met de exponentiële notatie, omdat

 

en voor elke  , reëel getal   en geheel getal   geldt:

 

Antilogaritme bewerken

Antilogaritmen zijn de inverse van logaritmen, dus exponentiële functies. Als   de logaritme met grondtal   is van  , dan is   de antilogaritme met grondtal   van  . In termen van functies wordt dus onder de antilogaritme van de functie   de functie  , of na spiegeling in de lijn  , de functie   verstaan. Deze inverse functie van de logaritme is de exponentiële functie met grondtal  .

Het gebruik van het woord antilogaritme heeft te maken met de vraag welke functies als elementairder worden beschouwd. Logaritmen worden tijdens het onderwijs op de middelbare school na machtsverheffen behandeld.

De logaritme   wordt dan gedefinieerd als de exponent van het grondtal   die bij   hoort:  . Daarbij gaan exponentiële functies dus vooraf aan logaritmen, maar dat gaat er stilzwijgend van uit dat de macht   ook voor irrationale exponenten   is gedefinieerd.

In de hogere wiskunde, waar een axiomatische opbouw van de elementaire functies wordt gehanteerd, wordt de exponentiële functie vaak gedefinieerd nadat de natuurlijke logaritme is gedefinieerd als de integraal  . De macht voor elke reële exponent   van de natuurlijke logaritme, dus  , wordt daarna via de inverse functie   van   geïntroduceerd:  . Bij deze voortgang vat men logaritmen als elementairder op dan exponentiële functies en ligt het voor de hand een exponentiële functie als antilogaritme te definiëren.

Zie de categorie Natural exponential function van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.