Wikipedia

Eurovisiesongfestival 2014

Het Eurovisiesongfestival 2014 was de 59ste editie van deze Europese liedjeswedstrijd. Het Eurovisiesongfestival werd gehouden in Kopenhagen. Oostenrijk won met Conchita Wurst en diens Rise like a phoenix. Het was de tweede Oostenrijkse overwinning, na die in 1966.

Eurovisiesongfestival 2014
#Join us!
Gastland Vlag van Denemarken Denemarken
Locatie B&W Hallerne, Kopenhagen
Omroep DR
Halve finale 1 6 mei 2014
Halve finale 2 8 mei 2014
Finale 10 mei 2014
Regisseur Pernille Gaardbo
Presentatoren Pilou Asbæk
Nikolaj Koppel
Lise Rønne
Winnaar
Land Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Lied Rise like a phoenix
Artiest Conchita Wurst
Tekst Charley Mason, Joey Patulka, Ali Zuckowski, Julian Maas
Componist Charley Mason, Joey Patulka, Ali Zuckowski, Julian Maas
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten, 50% via televoting, 50% via een vakjury
Aantal landen 37 (26 in finale)
Terugkerend Vlag van Polen Polen
Vlag van Portugal Portugal
Terugtrekkend Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Servië Servië
Openingsact
Halve finale 1 Choir of Europe & Emmelie de Forest
Halve finale 2 Jalousie, gecomponeerd door Jacob Gade
Finale Vlaggenparade
Intervalact
Halve finale 1 Het lelijke eendje, gebracht door Mike Sheridan
Halve finale 2 Sea of Flags, gezongen door Jessica Mauboy[1]
Finale Rainmaker, gezongen door Emmelie de Forest en alle 26 finalisten[2]
Chronologie
◄ 2013 – 2015 ►

Gaststad bewerken

Op 22 mei 2013, vier dagen na afloop van het Eurovisiesongfestival 2013, waren er reeds drie kandidaten die het festival wilden organiseren: Aalborg, hoofdstad Kopenhagen en Herning. Later voegden ook Fredericia en Horsens zich toe aan het lijstje van mogelijke gaststeden. Ook het Zweedse Malmö, dat gaststad was van het Eurovisiesongfestival 2013, stelde zich kandidaat om het festival voor het tweede jaar op rij te organiseren, aangezien het op amper 15 km van de Deense hoofdstad ligt. Danmarks Radio schoot dit voorstel meteen af.

Gaststad (rood) en kandidaat-gaststeden (blauw)

Aalborg stelde voor het festival te houden in het Gigantium, waar in 2012 de Deense nationale preselectie plaatsvond. Met 8500 zitplaatsen is het een van de grotere indoorarena's van het land. In juni trok Aalborg zijn kandidatuur in. De stad kon de door de EBU vereiste 3000 hotelbedden niet aanbieden.

Fredericia stelde voor het festival te laten doorgaan in Messe C. Dit congrescentrum zou voor het Eurovisiesongfestival plaats bieden aan zo'n 8000 toeschouwers, ruim 3000 minder dan de Malmö Arena in 2013 en de helft van het aantal toeschouwers dat de Crystal Hall te Bakoe in 2012 bezette. Op 26 juni 2013 bevestigde DR dat Fredericia zich terugtrok omdat het evenement om veiligheidsredenen niet op pilaren mocht worden gehouden.[3]

Herning stelde voor om het Eurovisiesongfestival 2014 onderdak te bieden in Jyske Bank Boxen. Met plaats voor 15.000 toeschouwers is het een van de grootste concertzalen van het land. Bovendien won Emmelie de Forest er Dansk Melodi Grand Prix 2013, hetgeen haar een ticket voor het Eurovisiesongfestival opleverde.

Horsens kwam veruit met het meest opvallende voorstel: het Eurovisiesongfestival laten plaatsvinden op het middenplein van Horsens Statsfængsel, een in 2006 gesloten gevangenis. Het stadsbestuur maakte zich sterk plaats te kunnen bieden aan 10.000 kijklustigen. Aangezien de EBU vereist dat het festival wordt gehouden in een indoorhal, leek deze kandidatuur een kort leven beschoren, maar later kwam het voorstel om een groot zeil over de voormalige gevangenis te spannen, waardoor het festival toch beschermd zou zijn tegen de weersomstandigheden.

 
De B&W Hallerne in Kopenhagen was de locatie waar het 59ste Eurovisiesongfestival werd gehouden.

Uiteindelijk viel de keuze op Kopenhagen. Het was met 12.500 hotelbedden de enige stad die over voldoende accommodatie beschikt om de pers en de nationale delegaties te kunnen huisvesten. De stad organiseerde het Eurovisiesongfestival reeds twee keer, in 1964 en in 2001. Ook het Junior Eurovisiesongfestival 2003 en Congratulations, de show die in 2005 het vijftigjarig bestaan van het Eurovisiesongfestival vierde, werden in de Deense hoofdstad gehouden. De stad schoof drie locaties naar voren. Het meest opvallende was het voorstel om het festival te laten doorgaan in een gigantische tent bij DR Byen, het hoofdkwartier van de Deense nationale omroep. De grootste kanshebber leek Parken, een voetbalstadion met uitschuifbaar dak. Het Eurovisiesongfestival 2001 vond hier plaats en met 35.000 toeschouwers nog steeds het grootste festival uit de geschiedenis. Door de te grote omvang en slechte indeling van het stadion staat het festival van 2001 echter geboekstaafd als een slecht festival waar de meeste toeschouwers het podium niet konden zien. Met de nieuwe EBU-filosofie van downscaling in het achterhoofd werd overwogen het festival in slechts een gedeelte van het stadion te organiseren. Uiteindelijk koos het organisatiecomité op 2 september ervoor het festival te laten plaatsvinden in B&W Hallerne, een voormalig industrieel complex. De zaal bood tijdens het Eurovisiesongfestival plaats aan 11.000 toeschouwers.

Het Eurovision Village, waar artiesten optraden en de uitzendingen konden worden bijgewoond op groot scherm, bevond zich op de pleinen Nytorv en Gammeltorv. De aangrenzende winkelstraat Strøget was omgedoopt tot "Eurovision Fan Mile".[4]

Formule bewerken

 
Nikolaj Koppel, Lise Rønne en Pilou Asbæk, de drie presentatoren van het Eurovisiesongfestival 2014

De EBU kondigde in september 2013 een reglementswijziging aan die de transparantie van de puntentelling moest verhogen. Zo werden de namen van de juryleden reeds op 1 mei bekendgemaakt en meteen na afloop van het festival werden alle uitslagen per jurylid gepubliceerd. Daarnaast verschenen de gesplitste resultaten van de jury en televoting per land. Er werd niet getornd aan het 50/50-principe: zowel de vakjury's als de televoters bleven instaan voor de helft van de punten.

Op verzoek van de Deense omroep DR stond de EBU toe dat Noorwegen en Zweden elk in een andere halve finale aantraden. Daarmee wilde de Deense staatsomroep vermijden dat er een te grote vraag kwam naar tickets voor een halve finale met beide Scandinavische buurlanden. Uiteindelijk werd Zweden ingedeeld in de eerste halve finale en Noorwegen in de tweede. Begin januari 2014 kwam er een verzoek binnen van Israël om ingedeeld te worden in de tweede halve finale, aangezien op 6 mei een herdenking gepland stond voor de slachtoffers van de Holocaust. De EBU ging daarmee akkoord.

Presentatoren bewerken

Het Eurovisiesongfestival 2014 werd gepresenteerd door Pilou Asbæk, Nikolaj Koppel en Lise Rønne. In 2013 had Petra Mede het in Malmö nog alleen geleid. Nikolaj Koppel en Lise Rønne waren allebei reeds werkzaam bij DR als presentatoren. Pilou Asbæk maakte zijn presentatiedebuut tijdens het Eurovisiesongfestival. Hij genoot reeds internationale bekendheid door zijn rol in de Deense serie Borgen. Asbæk speelde naast Borgen ook een rolletje in de derde reeks van Forbrydelsen. Rønne presenteerde meermaals de Deense versie van X Factor en deed enkele malen de presentatie van Dansk Melodi Grand Prix.

Potindeling bewerken

Op 15 januari werd de potindeling bekendgemaakt. De loting vond plaats op maandag 20 januari. Landen die vaak op elkaar stemden, werden in dezelfde pot geplaatst. Uit elke pot gingen drie of twee landen naar de eerste halve finale en de andere naar de tweede. De definitieve startvolgorde van de drie shows werd niet geloot, maar door de producer bepaald.

Pot 1 Pot 2 Pot 3 Pot 4 Pot 5 Pot 6
  Albanië
  Macedonië
  Montenegro
  Slovenië
  Zwitserland 		  Estland
  Finland
  IJsland
  Letland
  Litouwen 		  Azerbeidzjan
  Georgië
  Oekraïne
  Rusland
  Wit-Rusland 		  Armenië
  België
  Griekenland
  Ierland
  Nederland 		  Hongarije
  Oostenrijk
  Polen
  San Marino 		  Malta
  Moldavië
  Portugal
  Roemenië

Uitslagen bewerken

Finale bewerken

Het Eurovisiesongfestival 2014 werd gewonnen door Oostenrijk. Met Rise like a phoenix wist Tom Neuwirth als Conchita Wurst met een travestietenact de meeste punten binnen te halen. Hij viel op door een pruik met lange haren, opgemaakte ogen, een kortgeknipte baard en het dragen van een strakke jurk. De meest besproken kandidaat haalde 290 punten. Op de tweede plaats eindigde Nederland met Calm after the storm van The Common Linnets. Dit was het beste Nederlandse resultaat sinds 1975. De rest van de top vijf bestond uit Zweden op drie, Armenië op vier en Hongarije op vijf. De rechtstreeks geplaatste finalisten scoorden matig tot zeer slecht. Gastland Denemarken eindigde als negende en Spanje werd tiende. Molly uit het Verenigd Koninkrijk, die door velen beschouwd werd als favoriete, eindigde als zeventiende en Frankrijk haalde zijn allereerste rode lantaarn. Montenegro en San Marino stonden allebei voor het eerst in de finale, maar eindigden onderin. Voor het eerst eindigde Azerbeidzjan niet in de top tien; het werd 22ste.

De Belgische punten tijdens de finale waren als volgt: Verenigd Koninkrijk (1), Spanje (2), Finland (3), Oekraïne (4), Roemenië (5), Denemarken (6), Hongarije (7), Nederland (8), Zweden (10) en Oostenrijk (12). De televoting werd gewonnen door Armenië, maar de jury zette Armenië voorlaatste in de ranking, waardoor het land buiten de boot viel. Zweden kreeg de meeste stemmen van de jury in België.

Nederland gaf de volgende punten: Denemarken (1), Finland (2), Zwitserland (3), Hongarije (4), Malta (5), IJsland (6), Armenië (7), Zweden (8), Noorwegen (10) en Oostenrijk (12). Zowel de televoters als de jury zetten Oostenrijk op één.

 
Conchita Wurst tijdens haar winnende optreden
 
The Common Linnets werden namens Nederland tweede
Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1   Oostenrijk Engels Conchita Wurst Rise like a phoenix 290
2   Nederland Engels The Common Linnets Calm after the storm 238
3   Zweden Engels Sanna Nielsen Undo 218
4   Armenië Engels Aram MP3 Not alone 174
5   Hongarije Engels András Kállay-Saunders Running 143
6   Oekraïne Engels Maria Jaremtsjoek Tick-tock 113
7   Rusland Engels The Tolmachevy Twins Shine 89
8   Noorwegen Engels Carl Espen Silent storm 88
9   Denemarken Engels Basim Cliche love song 74
10   Spanje Spaans en Engels Ruth Lorenzo Dancing in the rain 74
11   Finland Engels Softengine Something better 72
12   Roemenië Engels Paula Seling & Ovi Miracle 72
13   Zwitserland Engels Sebalter Hunter of stars 64
14   Polen Pools en Engels Donatan & Cleo My Słowianie 62
15   IJsland Engels Pollapönk No prejudice 58
16   Wit-Rusland Engels Teo Cheesecake 43
17   Verenigd Koninkrijk Engels Molly Children of the Universe 40
18   Duitsland Engels Elaiza Is it right 39
19   Montenegro Montenegrijns Sergej Ćetković Moj svijet 37
20   Griekenland Engels Freaky Fortune feat. RiskyKidd Rise up 35
21   Italië Italiaans Emma Marrone La mia città 33
22   Azerbeidzjan Engels Dilarə Kazımova Start a fire 33
23   Malta Engels Firelight Coming home 32
24   San Marino Engels Valentina Monetta Maybe 14
25   Slovenië Sloveens en Engels Tinkara Kovač Round and round 9
26   Frankrijk Frans Twin Twin Moustache 2

Eerste halve finale bewerken

 
■ Landen die deelnamen aan de eerste finale
■ Landen die stemden in de eerste finale
■ Landen die deelnamen aan de tweede finale
■ Landen die stemden in de tweede finale
 
Axel Hirsoux wist zich namens België niet te plaatsen voor de finale
 
Valentina Monetta haalde bij haar derde opeenvolgende deelname de finale voor San Marino

Denemarken, Frankrijk en Spanje stemden in deze halve finale.

België wist de finale niet te bereiken. Axel Hirsoux eindigde op de 14e plaats met 28 punten gekregen van Armenië (6), Azerbeidzjan (4), Frankrijk (1), Moldavië (7), Montenegro (2), Rusland (4), San Marino (1) en Nederland (3).

Nederland wist voor de 2e keer op rij de finale te bereiken. The Common Linnets wisten de halve finale zelfs te winnen met 150 punten. Ze kregen 12 punten van Denemarken, Estland, Hongarije, IJsland, Letland, Portugal, San Marino en Zweden. Ze kregen 10 punten van Armenië, België en Frankrijk. 7 van Spanje en Oekraïne. 3 van Azerbeidzjan. 2 van Albanië, Moldavië en Rusland. En 1 van Montenegro.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1   Nederland Engels The Common Linnets Calm after the storm 150
2   Zweden Engels Sanna Nielsen Undo 131
3   Hongarije Engels András Kállay-Saunders Running 127
4   Armenië Engels Aram MP3 Not alone 121
5   Oekraïne Engels Maria Jaremtsjoek Tick-tock 118
6   Rusland Engels The Tolmachevy Twins Shine 63
7   Montenegro Montenegrijns Sergej Ćetković Moj svijet 63
8   IJsland Engels Pollapönk No prejudice 61
9   Azerbeidzjan Engels Dilarə Kazımova Start a fire 57
10   San Marino Engels Valentina Monetta Maybe 40
11   Portugal Portugees Suzy Quero ser tua 39
12   Estland Engels Tanja Amazing 36
13   Letland Engels Aarzemnieki Cake to bake 33
14   België Engels Axel Hirsoux Mother 28
15   Albanië Engels Hersi Matmuja One night's anger 22
16   Moldavië Engels Cristina Scarlat Wild soul 13

Tweede halve finale bewerken

Duitsland, Italië en het Verenigd Koninkrijk stemden in deze halve finale.

Uiteindelijke winnaar Oostenrijk wist de 2e halve finale met overmacht te winnen. Ook Roemenië, Finland, Zwitserland, Wit-Rusland, Noorwegen, Griekenland, Polen, Malta en Slovenië wisten de finale te bereiken.

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1   Oostenrijk Engels Conchita Wurst Rise like a phoenix 169
2   Roemenië Engels Paula Seling & Ovi Miracle 125
3   Finland Engels Softengine Something better 97
4   Zwitserland Engels Sebalter Hunter of stars 92
5   Wit-Rusland Engels Teo Cheesecake 87
6   Noorwegen Engels Carl Espen Silent storm 77
7   Griekenland Engels Freaky Fortune feat. RiskyKidd Rise up 74
8   Polen Pools en Engels Donatan & Cleo My Słowianie 70
9   Malta Engels Firelight Coming home 63
10   Slovenië Sloveens en Engels Tinkara Kovač Round and round 52
11   Litouwen Engels Vilija Matačiūnaitė Attention 36
12   Ierland Engels Can-Linn feat. Kasey Smith Heartbeat 35
13   Macedonië Engels Tijana To the sky 33
14   Israël Engels en Hebreeuws Mei Finegold Same heart 19
15   Georgië Engels The Shin & Mariko Three minutes to Earth 15

Scoreblad bewerken

Stemresultaten
                                                                           
    Oekraïne 113 8 10 7 5 5 5 7 10 2 6 2 1 7 8 4 10 5 6 5
  Wit-Rusland 43 6 7 8 1 12 5 1 3
  Azerbeidzjan 33 1 3 10 12 7
  IJsland 58 6 2 2 4 7 1 7 1 5 5 6 8 4
  Noorwegen 88 4 1 1 7 3 1 5 3 2 5 7 5 2 6 10 5 3 3 8 7
  Roemenië 72 1 6 4 8 5 8 8 5 12 1 8 2 4
  Armenië 174 10 10 2 7 10 1 7 12 6 5 12 8 4 4 7 6 2 7 6 10 5 3 4 6 12 8
  Montenegro 37 12 7 6 12
  Polen 62 7 7 2 3 2 4 1 10 2 5 8 1 3 2 5
  Griekenland 35 6 4 7 4 3 1 2 2 2 4
  Oostenrijk 290 8 1 10 10 8 2 12 7 12 10 5 12 12 12 12 12 10 10 8 12 12 6 4 5 12 7 12 12 10 10 12 3
  Duitsland 39 5 2 6 8 2 7 4 5
  Zweden 218 12 7 8 12 3 4 2 6 4 2 8 10 10 6 8 7 12 8 10 7 8 10 7 10 6 8 10 2 7 4
  Frankrijk 2 1 1
  Rusland 89 4 12 12 10 10 5 2 1 8 2 3 8 6 6
  Italië 33 6 1 2 12 10 2
  Slovenië 9 8 1
  Finland 72 5 7 3 4 4 6 6 4 6 4 2 3 6 3 6 3
  Spanje 74 2 5 5 2 2 1 6 4 8 5 4 2 12 2 4 4 6
  Zwitserland 64 6 5 5 10 4 3 3 2 3 1 3 3 1 7 1 2 5
  Hongarije 143 3 5 8 6 10 12 6 7 7 6 5 2 1 3 4 7 1 7 8 7 4 6 7 1 10
  Malta 32 5 1 3 5 4 10 1 3
  Denemarken 74 8 1 4 1 6 8 8 3 6 6 3 3 1 1 3 6 5 1
  Nederland 238 2 12 12 3 4 12 8 10 12 10 8 3 4 10 8 7 10 12 10 2 8 12 12 8 10 12 10 7
  San Marino 14 3 3 4 3 1
  Verenigd Koninkrijk 40 4 3 5 4 7 5 1 3 8
Deze tabel is gerangschikt volgens opkomen in de finale, daarna volgens opkomen in de halve finales

Wijzigingen bewerken

Terugkerende landen bewerken

 
■ Deelnemende landen
■ Landen die zich niet plaatsten voor de finale
■ Landen die in het verleden deelgenomen hebben
  •   Polen: na twee jaar afwezigheid keerde TVP terug naar het festival.
  •   Portugal: na een jaar afwezigheid wegens financiële redenen besloot de Portugese omroep RTP in 2014 weer deel te nemen.

Terugtrekkende landen bewerken

  •   Bulgarije: de Bulgaarse omroep BNT besloot om niet deel te nemen om financiële redenen.
  •   Cyprus: ook de Cypriotische omroep besloot om budgettaire redenen niet deel te nemen.
  •   Kroatië: de Kroatische publieke omroep besliste om niet deel te nemen. Redenen waren de budgettaire problemen waarin de omroep verkeerde en de tegenvallende Kroatische prestaties van de afgelopen jaren.
  •   Servië: ook de Servische publieke omroep had geen financiële middelen voor een nieuwe deelname.

Terugkerende artiesten bewerken

Land Artiest Eerdere deelname
  Roemenië Paula Seling & Ovi   Roemenië 2010
  San Marino Valentina Monetta   San Marino 2012 en 2013

Trivia bewerken

  • Valentina Monetta deed voor de derde keer op rij mee voor San Marino. Hiermee trad ze in de voetsporen van Udo Jürgens, Corry Brokken en Lys Assia, die in het verleden ook al drie jaar op rij aantraden voor hun land.
  • De Macedonische Tamara Todevska vertegenwoordigde Macedonië op het Eurovisiesongfestival 2008. Dit jaar was zij de achtergrondzangeres bij Tijana. De twee zangeressen zijn tevens zussen van elkaar.[5]
  • Martina Majerle vertegenwoordigde Slovenië op het Eurovisiesongfestival 2009. Dit jaar was ze achtergrondzangeres bij de inzending van Montenegro.[6]
  • The Tolmachevy Twins, die Rusland vertegenwoordigden in Kopenhagen, wonnen eerder het Junior Eurovisiesongfestival 2006. Het was voor het eerst dat een winnende act van het Junior Eurovisiesongfestival deelnam aan het Eurovisiesongfestival.
  • Zowel tijdens de eerste halve finale als de finale werd vanuit het publiek ongenoegen geuit tegenover Rusland. Toen bij het afroepen van de finalisten in de halve finale Rusland uit de envelop verscheen, was boegeroep te horen. Ook tijdens de finale werd het land uitgejouwd. Telkens wanneer de naam van het land viel bij de puntentelling was het geroep te horen, net als toen Rusland zijn punten bekendmaakte. Vermoedelijk is het geroep een gevolg van de gespannen politieke houding tussen Rusland en Oekraïne n.a.v de Krimcrisis en de antiholebiwetgeving van Rusland die president Poetin enkele maanden voorheen had afgekondigd.[7][8][9]

Externe links bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eurovisiesongfestival_2014&oldid=67426404"