E. Pauline Johnson

Canadees schrijfster (1861-1913)

Emily Pauline Johnson (Six Nations, 10 maart 1861Vancouver, 7 maart 1913), ook bekend onder haar inheemse naam Tekahionwake, was een Canadese dichteres van inheemse afkomst die de erfenis van haar volk vierde in gedichten die tijdens haar leven een enorme aantrekkingskracht hadden.[1]

E. Pauline Johnson
E. Pauline Jonhson omstreeks 1895
Algemene informatie
Bijnaam Tekahionwake
Volledige naam Emily Pauline Johnson
Geboren 10 maart 1861
Geboorteplaats Six Nations (Canada)
Overleden 7 maart 1913
Overlijdensplaats Vancouver
Land Vlag van Canada Canada
Beroep Dichter
Werk
Bekende werken The White Wampum
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Thematiek bewerken

Sommige van haar gedichten vieren het recreatieve noorden van het land, andere weerspiegelen het intense nationalisme en idealisme van het Edwardiaanse Canada of verkennen christelijke thema's. Andere zijn licht of komisch van toon en samen suggereren deze thema's een bredere en meer betrokken gevoeligheid dan die gewoonlijk aan haar wordt toegeschreven.[2]

Biografie bewerken

E. Pauline Johnson werd geboren als de dochter van de Mohawk George Henry Martin Johnson en van de Engelse Emily Susanna Howells. Ze verkreeg haar scholing grotendeels thuis. Tussen haar veertiende en haar zestiende zat ze op het Brantford Collegiate Institute. Op school maakte ze kennis met het werk van Robert Browning, Alfred Tennyson en Lord Byron. In 1877 keerde ze terug naar haar ouderlijk huis.[2]

In 1884 overleed haar vader en werden de overgebleven gezinsleven gedwongen om te verhuizen naar Brantford. Vervolgens legde Johnson zich toe op het schrijven en slaagde ze er tussen 1884 en 1886 in om vier gedichten gepubliceerd te krijgen. Ze ondertekende haar werk zowel met haar eigen naam als met Tekahionwake, de inheemse naam van haar overgrootvader. Aan het einde van het decennium had ze tevens een correspondentie opgebouwd met de Canadese dichter Charles G. D. Roberts en kreeg ze de lof toegezwaaid van John Greenleaf Whittier.[2]

In januari 1892 bracht Johnson voor het eerst haar eigen gedichten voor een publiek ten gehore. Het werd een succes en hierop volgde 125 optredens in 50 dorpen en steden in Ontario. Bij deze optredens ging ze vanaf oktober 1892 ook gekleed in inheemse kleding. Er volgde vervolgens een periode van zeventien jaar waarbij ze door Canada reisde om haar gedichten voor te dragen. In 1894 trad ze ook in Londen op en wist aldaar de publicatie van haar eerste boek voor elkaar te krijgen, The White Wampum.[2]

Haar tweede dichtbundel, Canadian Born, verscheen in 1903. Drie jaar later keerde ze terug naar Londen en leerde ze Joe Capilano en haar vriendschap met hem zou haar eigen groeiende aantrekkingskracht op de westkust versterken en culmineren in het opnieuw vertellen van zijn verhalen in Legends of Vancouver. In 1909 hield ze op met rondreizen omdat ze ziek was en ze overleed vier jaar later aan borstkanker.[2]

Bibliografie (selectie) bewerken

  • The White Wampum (Toronto 1895).
  • In the Shadows Adirondack, (New York 1898).
  • Canadian Born (Toronto 1903).
  • When George Was King and Other Poems (Brockville 1908).
  • Legends of Vancouver (1911).
  • Flint and Feather (Toronto 1912).