Drieklauwen
Drieklauwen[1] (Trionyx) zijn een geslacht van schildpadden uit de familie weekschildpadden (Trionychidae). Fossielen zijn bekend vanaf het Krijt[2] De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Étienne Geoffroy Saint-Hilaire in 1809.
Drieklauwen | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kop van de Chinese drieklauw | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Trionyx Geoffroy Saint-Hilaire, 1809 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Drieklauwen op Wikispecies | |||||||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||||||
|
Soorten bewerken
Vrijwel alle bekendere soorten weekschildpadden, met name de eerst ontdekte soorten, werden ooit in het geslacht Trionyx geplaatst, maar zijn later bij andere geslachten ingedeeld. Voorbeelden zijn de doornrandweekschildpad en de woeste drieklauw die nu tot Apalone worden gerekend, en de Chinese drieklauw wordt nu in het geslacht Pelodiscus geplaatst. Alleen de Afrikaanse drieklauw wordt tegenwoordig nog als een Trionyx beschouwd, en het geslacht is dus monotypisch.
Beschrijving bewerken
Dit 90 cm lange dier heeft een benig pantser, dat zich van andere schildpadden onderscheidt door:
- het gemis van perifere platen
- de fijne textuur op het oppervlak van het schild
- het ontbreken van hoornschilden op rug- en buikpantser ter bescherming van de onderliggende beenplaten
- de nauwelijks met het bekken vergroeide elementen van het buikpantser
Leefwijze bewerken
Alle drieklauwen zijn aquatische omnivoren. Ze komen voor in meren, estuaria en traag stromende rivieren. In het Vroeg-Tertiair konden de grotere leden van de familie wel een lengte bereiken van 2 meter.
Taxonomie bewerken
Geslacht Trionyx
- Soort Afrikaanse drieklauw (Trionyx triunguis)
Bronvermelding bewerken
|