Wikipedia

Dominique Sanda

Frans actrice

Dominique Sanda, echte naam Dominique Varaigne, (Parijs, 11 maart 1948) is een Franse actrice. Haar meest bekende films draaide ze op jonge leeftijd in de jaren zeventig.

Dominique Sanda
Dominique Sanda in Il giardino dei Finzi-Contini (1970)
Algemene informatie
Volledige naam Dominique Marie-Françoise Renée Varaigne
Geboren Parijs, 11 maart 1948
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Werk
Jaren actief 1969 -
Beroep Acteur
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Leven en werk bewerken

Afkomst en vliegende start bewerken

Dominique Sanda werd in Parijs geboren in een katholiek en burgerlijk milieu. Ze ging algauw van school af en werd reeds op 16-jarige leeftijd mannequin. Robert Bresson merkte haar op op de cover van het tijdschrift Vogue en bood haar haar eerste hoofdrol aan in Une femme douce (1969), een zelfmoorddrama naar de novelle De zachtmoedige van Fjodor Dostojevski. Haar tweede film, Erste Liebe (1970), was eveneens een drama, door Maximilian Schell gedraaid naar de gedeeltelijk autobiografische novelle Eerste liefde van Ivan Toergenjev.

Naar Italië bewerken

Daarop vertrok ze naar Italië waar ze in 1970 meewerkte aan enkele literatuurverfilmingen zoals de drama's Il Conformista (Bernardo Bertolucci, naar Alberto Moravia) en Il giardino dei Finzi-Contini (Vittorio De Sica, naar Giorgio Bassani).

Amerikaanse films bewerken

Deze twee films effenden de weg naar gevestigde Amerikaanse regisseurs zoals John Frankenheimer (het drama Story of a Love Story, 1973) en John Huston (de thriller The Mackintosh Man, naar een scenario van Walter Hill, 1973).

Terug in Italië bewerken

Enige tijd later keerde ze terug naar Italië waar ze gevraagd werd door gevestigde waarden Luchino Visconti en Mauro Bolognini (voor diens L'eredità Ferramonti werd ze uitgeroepen tot beste actrice op het Filmfestival van Cannes). Liliana Cavani zag in haar de perfecte vertolkster van Lou Andreas-Salomé voor Al di là del bene e del male. In dezelfde periode deed Bernardo Bertolucci voor de tweede keer een beroep op haar talent voor zijn dramatisch historisch fresco 1900.

Frankrijk bewerken

Op het einde van de jaren zeventig keerde ze naar Frankrijk terug. Eerst had ze de eer het onderwerp te vormen van een korte documentaire van Nouvelle Vague-cineast Louis Malle. Daarop volgden onder meer de door het gelijknamige chanson de geste geïnspireerde avonturenfilm La chanson de Roland en haar aanwezigheid in Le Navire Night, een van Marguerite Duras' experimentele films uit die jaren.

Sanda opende de jaren tachtig met Le Voyage en douce (1980), een roadmovie 'à la française' waarin twee vriendinnen de vrijheid en elkaar met ingehouden én openbloeiende sensualiteit herontdekten. Daarna werkte ze een eerste keer samen met Benoît Jacquot voor het drama Les Ailes de la colombe (1981), de verfilming van de gelijknamige roman van Henry James. Later volgden nog de drama's Corps et Biens (1986) en Les Mendiants (1987). Ondertussen had ze in 1980 in een regie van Jacques Demy haar televisiedebuut gemaakt in La Naissance du jour, de verfilming van de gelijknamige autobiografische roman van Colette. Daarna trad ze ook op in zijn muzikaal drama Une chambre en ville (1982) en, veel later, in Agnès Varda's documentaire eerbetoon aan haar echtgenoot Demy in L'Univers de Jacques Demy (1995).

Latere jaren tachtig bewerken

Op het einde van de jaren tachtig begon haar Franse filmcarrière te sputteren. Ze keerde een tweede keer terug naar Italië om er nog twee films te draaien met gereputeerde filmregisseurs zoals Lina Wertmüller en Dino Risi.

Televisie en toneel bewerken

Ze hield zich meer en meer bezig met televisiewerk, onder meer met enkele prestigieuze internationale coproducties. Ze ging ook naar Zuid-Amerika waar ze in verscheidene Argentijnse films speelde. Ze werkte er onder leiding van onder meer Maria Luisa Bemberg en Fernando Solanas. Ze vestigde zich daarop in Uruguay met haar man Nicolae Cutzarida, een Roemeens universitair met wie ze in 2000 huwde. In 1993 startte ze een nieuwe carrière op de planken waar ze onder meer Oscar Wilde, Henrik Ibsen en de Argentijn Manuel Puig vertolkte.

Tegenwoordig werkt Dominique Sanda hoofdzakelijk voor buitenlandse televisiezenders.

Privéleven bewerken

Uit haar relatie met acteur en cineast Christian Marquand heeft Sanda een zoon, de acteur Yann Marquand (1972). In 2000 huwde ze met Nicolae Cutzarida, een Roemeens universitair.

Filmografie bewerken

Lange speelfilms bewerken

Televisie (selectie) bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dominique_Sanda&oldid=67016925"