Een dirichletreeks, genoemd naar de Duitse wiskundige Johann Dirichlet, is in de wiskunde een reeks van de vorm:

waarin en de coëfficiënten complexe getallen zijn. De reeks wordt, bij gegeven coëfficiënten, opgevat als een complexe functie van het argument .

Dirichletreeksen vinden toepassing in de analytische getaltheorie om getaltheoretische problemen met behulp van methoden uit de functietheorie te onderzoeken. Een bekend voorbeeld is de riemann-zèta-functie. Ze komen ook als voortbrengende functie voor.[1]

Convergentie bewerken

De functie   die bij gegeven   bepaald wordt door de dirichletreeks:

 ,

heeft alleen betekenis voor waarden van   waarvoor de reeks convergent is.

Is de rij   begrensd, dan is de reeks absoluut convergent op het open halfvlak waarin  . De functie   is op dat halfvlak dan een analytische functie.

De riemann-zèta-functie bewerken

Als   voor alle  , ontstaat de riemann-zèta-functie

 ,

die voor   de harmonische reeks beschrijft en voor andere waarden van   de hyperharmonische reeksen.