Denis Istomin

Denis Olegovitsj Istomin (Russisch: Денис Олегович Истомин) (Orenburg, 7 september 1986) is een Oezbeeks tennisser. Hij is prof sinds 2001 en haalde in 2009 voor het eerst de top 100. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst is de 33e, die hij behaalde op 13 augustus 2012.

Denis Istomin
Istomin tijdens Wimbledon 2016
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Deni
Nationaliteit	Oezbeekse
Geboorteplaats	Orenburg, Sovjet-Unie
Geboortedatum	7 september 1986
Woonplaats	Moskou, Rusland
Lengte	1,88 m
Profdebuut	2001
Slaghand	rechts
Totaal prijzengeld	6.331.103 US dollar
Profiel	(en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	230–267
Titels	2
Hoogste positie	33e (13 augustus 2012)
Grandslamresultaten
Australian Open	4e ronde (2017)
Roland Garros	2e ronde (2009-2010, 2012-2014)
Wimbledon	4e ronde (2012)
US Open	4e ronde (2013)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	94–131
Titels	3
Hoogste positie	59e (8 oktober 2012)
Grandslamresultaten
Australian Open	2e ronde (2012, 2015)
Roland Garros	3e ronde (2011-2012)
Wimbledon	3e ronde (2012)
US Open	2e ronde (2011, 2015)
Laatst bijgewerkt op: 18 februari 2021
Portaal    Tennis

Istomin haalde vijf keer de finale van een ATP-toernooi, waarvan hij er twee kon winnen. Hij heeft in het enkelspel wel twaalf challengers op zijn naam staan. Zijn beste resultaat in het enkelspel op een grandslamtoernooi is de vierde ronde. In augustus 2018 won Istomin het tennistoernooi van de Aziatische Spelen 2018.

Carrière

Jaarverslagen

2001 - 2003

Istomin startte met het spelen van futures- en challengertoernooien in 2001. In april van dat jaar raakte hij op weg naar een futurestoernooi in Tasjkent betrokken bij een auto-ongeluk, waarbij hij een blessure aan het been opliep. Hij moest geopereerd worden en lag drie maanden in het ziekenhuis. Hij speelde de twee daaropvolgende jaren niet meer en begon pas opnieuw met trainen in april 2003.

2004 - 2005

Vanaf 2004 nam Istomin opnieuw deel aan toernooien. In april 2005 won hij zijn eerste futurestoernooi, in mei zijn eerste challenger in het dubbelspel en in augustus zijn eerste challenger (Buchara) in het enkelspel, in zijn thuisland.

2006 - 2009

In 2006 kreeg hij een wildcard voor de Australian Open, zijn eerste toernooi op het ATP-circuit en zijn grandslamdebuut. Hij verloor in de openingsronde van de uiteindelijke winnaar Roger Federer. In de zomer van dat jaar veroverde hij twee dubbelspeltitels op de challengers van Penza en Sint-Petersburg. In augustus 2007 won hij na elkaar de challengers van Buchara en Qarshi (beide in Oezbekistan).

In 2008 kreeg Istomin opnieuw een wildcard voor de Australian Open. Hij won er zijn eersterondepartij tegen de Slowaak Lukáš Lacko en boekte zo ook meteen zijn eerste overwinning op het ATP-circuit. In de tweede ronde werd hij uitgeschakeld door Lleyton Hewitt. In augustus verdedigde hij zijn titels op de challengers van Buchara en Qarshi. Het was voor de derde maal in vier jaar dat hij de challenger van Buchara won. In het najaar kwalificeerde hij zich voor de hoofdtabel van het ATP-toernooi van Moskou, waar hij, na winst tegen Michaël Llodra, in de tweede ronde strandde tegen Fabrice Santoro.

In 2009 haalde Istomin opnieuw de tweede ronde op de Australian Open en ook op Roland Garros, waar hij voor het eerst deelnam. Hij verloor in de tweede ronde van de latere verliezende finalist Robin Söderling. Istomin haalde de kwartfinale op het ATP-toernooi van Eastbourne en werd in de eerste ronde van Wimbledon uitgeschakeld. Op de US Open haalde hij de derde ronde, zijn beste resultaat op een grandslamtoernooi tot dan toe. Zijn beste resultaten in het najaar waren de finale op de challenger van Tasjkent en de kwartfinale op het ATP-toernooi van Sint-Petersburg. Hij eindigde het jaar net buiten de top 100, op plaats 102.

2010-2011

Begin januari haalde Istomin de derde ronde op de Australian Open. In februari haalde hij de halve finale van het ATP-toernooi van San José. Op Roland Garros werd hij uitgeschakeld in de tweede ronde. De voorbereiding op Wimbledon was vrij goed met een derde ronde op het ATP-toernooi van Londen en een halve finale op het ATP-toernooi van Eastbourne. Op Wimbledon haalde hij de derde ronde. Tijdens de zomer haalde hij de kwartfinale in Hamburg en de finale van het ATP-toernooi van New Haven, die hij verloor van Serhij Stachovsky. Eind augustus haalde hij met de 39e plaats zijn beste ranking tot dan toe. Op de US Open verloor hij in de tweede ronde van de uiteindelijke winnaar Rafael Nadal. Zijn beste resultaat van het najaar was de halve finale in Moskou. Istomin eindigde het jaar voor het eerst binnen de top 100 en de top 50, op plaats 40.

Istomin kon op de Australian Open van 2011 zijn goede prestatie van het vorige jaar niet herhalen. Hij verloor meteen in de openingsronde. Ook op Roland Garros en Wimbledon verloor hij vroeg (eerste en tweede ronde respectievelijk). Zijn beste resultaat van het voorjaar was de kwartfinale op het ATP-toernooi van San José in februari. Tijdens de zomer haalde hij goede resultaten op het challengercircuit, met overwinningen op de challengers van Samarkand en Qarshi. Op de US Open verloor het net zoals in 2010 in de tweede ronde. Net zoals in de zomer won Istomin in september nog twee challengers: Istanboel en Tasjkent. Hij sloot het jaar voor de tweede maal op rij af binnen de top 100, op plaats 73.

2012

In 2012 lukte het Istomin nog twee keer om een finale te bereiken van een ATP-toernooi, eenmaal in het enkelspel en eenmaal in het dubbelspel. In San José verloor hij de enkelfinale van Milos Raonic in twee sets. Ook in de dubbelspelfinale op het toernooi van Peking haalde hij het niet met zijn partner Carlos Berlocq. Hij haalde voor de eerste keer de vierde ronde van een grandslamtoernooi, namelijk op de Wimbledon. Ook in het dubbelspel speelde hij zijn beste grandslam op Roland Garros en Wimbledon. Het jaar sloot af als 43ste in het enkelspel en 61ste in het dubbelspel, zijn hoogste eindejaarsnotering tot dan toe.

2013

In 2013 volgde er een eerste toernooiwinst voor Istomin. Hij haalde het in de dubbelspelfinale op het toernooi van Moskou samen met zijn Russische partner Michail Jelgin van het Britse duo Ken en Neal Skupski na een spannende supertiebreak 14-12. Hij haalde ook eenmaal de finale van het dubbelspel op het toernooi van Nottingham. Op de grandslamtoernooien ging het iets minder. In het enkelspel kon hij wel nog zijn beste prestatie evenaren op het US Open met een vierde ronde. In het dubbelspel ging men er drie keer uit in de eerste ronde, enkel op Wimbledon kon men een wedstrijd winnen. Hij sloot het jaar af als 45ste bij het enkelspel en 94ste bij het dubbelspel.

2014

Ook in 2014 wist Istomin een toernooizege aan zijn palmares toe te voegen. Hij won samen met de Rus Nikolaj Davydenko het toernooi van Montpellier. In de finale versloegen ze het Franse duo Marc Gicquel en Nicolas Mahut na drie sets. Bij de grandslamtoernooien in het enkelspel kon hij nog goed zijn mannetje staan, met een evenaring van zijn beste resultaat op het Australian Open. Echter in het dubbelspel ging hij er telkens in de eerste ronde uit. Dit resulteerde in een serieuze daling op de wereldranglijst op het einde van het jaar buiten de top 100, plaats 178. In het enkelspel bleef hij schommelen rond de 50e plek.

2015

In 2015 wist Istomin ook voor de eerste keer een toernooi in het enkelspel op zijn naam te schrijven. Hij won het toernooi in ATP Nottingham op gras door in de finale de Amerikaan Sam Querrey te kloppen. Dit gebeurde in twee sets telkens na een tiebreak. Ook in het dubbelspel wist hij nog het toernooi van ATP-toernooi van Gstaad te winnen. Dit jaar ging het minder op de grandslamtoernooien, hij haalde maar 1 keer de ronde in het enkelspel. Het jaar sloot hij af als 61ste in het enkelspel en 89ste in het dubbelspel.

Davis Cup

Istomin speelde van 2005 tot en met 2011 elk jaar voor het Davis Cupteam van Oezbekistan. In totaal speelde hij 23 enkel- en 15 dubbelmatchen, waarvan hij er respectievelijk 18 en 6 won.

2017

Istomin kreeg een Wildcard voor de Australian Open, in de eerste ronde won hij van Ivan Dodig, die zich via kwalificatierondes in het toernooi van de Australian Open had gewerkt, hij won in 4 sets, 6-1 6-4 3-6 7-5. In de tweede ronde leek het al gedaan voor Istomin, hij trof de nummer 2 van de wereld, Novak Đoković die 115 plaatsen hoger stond op de wereldranglijst en van wie Istomin in 5 pogingen nog niet had gewonnen. Het liep echter heel anders. Istomin won met 7-6(8) 5-7 2-6 7-6(5) 6-4. Ook in de derde ronde speelde hij een vijfsetter. Hierin versloeg hij de Spanjaard Pablo Carreno Busta met 6-4 4-6 6-4 4-6 6-2.

Palmares

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009	vanaf 2009
Tennis Masters Cup	ATP Finals
ATP Masters Series	ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold	ATP Tour 500
ATP International Series	ATP Tour 250

Enkelspel

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Tegenstander in finale	Score
gewonnen finales
1.	28 juni 2015	ATP Nottingham	Gras	Sam Querrey	7-6(1), 7-6(6)	details
2.	1 oktober 2017	ATP Chengdu	Hardcourt	Marcos Baghdatis	3-2 opgave	details
verloren finales
1.	22 augustus 2010	ATP New Haven	Hardcourt	Serhij Stachovsky	6-3, 3-6, 4-6	details
2.	19 februari 2012	ATP San José	Hardcourt (i)	Milos Raonic	6–7(3), 2-6	details
3.	4 augustus 2018	ATP Kitzbühel	Gravel	Martin Kližan	2-6, 2-6	details
Gewonnen challengers
1.	22 augustus 2005	Buchara	Hardcourt	Ilia Bozoljac	6-4, 6-7(2), 6-5 opg.
2.	13 augustus 2007	Buchara	Hardcourt	Amir Weintraub	3-6, 6-1, 6-4
3.	20 augustus 2007	Qarshi	Hardcourt	Marsel İlhan	6-1, 6-4
4.	11 augustus 2008	Buchara	Hardcourt	Illja Martsjenko	4-6, 6-2, 6-4
5.	18 augustus 2008	Qarshi	Hardcourt	Michail Jelgin	6-3, 7-6(4)
6.	8 augustus 2011	Samarkand	Gravel	Malek Jaziri	7-6(2), opg.
7.	15 augustus 2011	Qarshi	Hardcourt	Blaž Kavčič	6-3, 1-6, 6-1
8.	12 september 2011	Istanboel	Hardcourt	Philipp Kohlschreiber	7-6(6), 6-4
9.	19 september 2011	Tasjkent	Hardcourt	Jürgen Zopp	6-4, 6-3
10.	17 oktober 2015	Tasjkent	Hardcourt	Lukáš Lacko	6-3, 6-4
11.	9 september 2018	Chicago	Hardcourt	Reilly Opelka	6-4, 6-2
12.	7 oktober 2018	Almaty	Hardcourt	Nikola Milojevic	6-7, 7-6, 6-2

Dubbelspel

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner	Tegenstanders in finale	Score
gewonnen finales herendubbel
1.	30 oktober 2013	ATP Moskou	Hardcourt (i)	Michail Jelgin	Ken Skupski Neal Skupski	6-2, 1-6, [14-12]	details
2.	9 februari 2014	ATP Montpellier	Hardcourt (i)	Nikolaj Davydenko	Marc Giquel Nicolas Mahut	6-4, 1-6, [10-7]	details
3.	2 augustus 2015	ATP Gstaad	Gravel	Aliaksandr Bury	Oliver Marach Aisam-ul-Haq Qureshi	3-6, 6-2, [10-5]	details
verloren finales herendubbel
1.	7 oktober 2012	ATP Peking	Hardcourt	Carlos Berlocq	Mike Bryan Bob Bryan	3-6, 2-6	details
2.	22 september 2013	ATP Sint-Petersburg	Hardcourt (i)	Dominic Inglot	David Marrero Fernando Verdasco	6-7(6), 3-6	details
Gewonnen challengers herendubbel
1.	16 mei 2005	Fargʻona	Hardcourt	Murad Inoyatov	Yen-Hsun Lu Danai Udumchoke	6-1, 6-3
2.	17 juli 2006	Penza	Hardcourt	Murad Inoyatov	Denis Matsukevich Artem Sitak	6-1, 6-3
3.	7 augustus 2006	Sint-Petersburg	Hardcourt	Murad Inoyatov	David Guez Édouard Roger-Vasselin	4-6, 6-4, [10-5]
4.	21 juli 2008	Penza	Hardcourt	Jevgeni Kirillov	Andre Ghem Boy Westerhof	6-2, 3-6, [10-6]
5.	28 juli 2008	Saransk	Hardcourt	Jevgeni Kirillov	Alexandre Krasnoroutsky Denis Matsukevich	6-2, 7-6(9)
6.	5 oktober 2009	Bergen	Hardcourt	Jevgeni Korolev	Alejandro Falla Tejmoeraz Gabasjvili	6-7(4), 7-6(4), [11-9]
7.	12 oktober 2009	Tasjkent	Hardcourt	Murad Inoyatov	Jiri Krkoska Lukáš Lacko	7-6(4), 6-4
8.	15 oktober 2016	Tasjkent	Hardcourt	Michail Jelgin	Andre Begemann Leander Paes	6-4, 6-2
9.	27 oktober 2019	Liuzhou	Hardcourt	Michail Jelgin	Nam Ji-sung Song Min-kyu	3-6, 6-4, [10-6]

Resultaten grote toernooien

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel

toernooi	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021
grandslamtoernooien
Australian Open	1R	–	2R	2R	3R	1R	1R	2R	3R	1R	1R	4R	2R	1R	–	–
Roland Garros	–	–	–	2R	2R	1R	2R	2R	2R	1R	1R	2R	1R	–	–	1R
Wimbledon	–	–	–	1R	3R	2R	4R	1R	3R	1R	3R	1R	1R	1R	g.t.	–
US Open	–	–	–	3R	2R	2R	1R	4R	1R	2R	1R	1R	1R	–	–	–
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	–	–	–	1R	4R	2R	1R	2R	1R	–	–	1R	g.t.	–
Miami	–	–	–	–	1R	2R	1R	1R	3R	1R	2R	1R	2R	–	g.t.	–
Monte Carlo	–	–	–	–	–	1R	1R	1R	–	–	–	–	–	–	g.t.	–
Madrid	l.c.			–	–	–	1R	2R	–	–	2R	1R	–	–	g.t.	–
Rome	–	–	–	–	–	–	1R	2R	–	–	–	–	–	–	–	–
Montréal/Toronto	–	–	–	–	1R	–	–	3R	1R	–	–	–	–	–	g.t.	–
Cincinnati	–	–	–	–	2R	–	2R	1R	1R	–	–	–	–	–	–	–
Shanghai	l.c.			–	1R	–	2R	–	1R	–	–	–	–	–	g.t.
Parijs	–	–	–	–	1R	–	1R	1R	1R	–	–	–	–	–	–	–
olympisch
Olympische Spelen	g.t.		–	g.t.			3R	g.t.			1R	g.t.				1R
statistieken
totaal aantal titels	0	0	0	0	0	0	0	0	0	1	0	1	0	0	0	0
eindejaarsranking	200	230	105	102	40	73	43	45	49	61	121	63	92	177	184	254

Dubbelspel

toernooi	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021
grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	1R	2R	1R	1R	2R	1R	–	1R	–	–	–
Roland Garros	–	2R	3R	3R	2R	1R	2R	1R	2R	–	–	–	–
Wimbledon	–	1R	1R	3R	1R	1R	–	–	–	–	–	g.t.	–
US Open	1R	1R	2R	1R	1R	1R	2R	–	–	1R	–	–	–
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.	–
Miami	–	1R	1R	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.	–
Monte Carlo	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.	–
Madrid	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.	–
Rome	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Montréal/Toronto	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.	–
Cincinnati	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Shanghai	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.
Parijs	–	1R	–	1R	–	–	–	–	–	–	–	–	–
olympisch
Olympische Spelen	g.t.			–	g.t.			–	g.t.				–
statistieken
totaal aantal titels	0	0	0	0	1	1	1	0	0	0	0	0	0
eindejaarsranking	116	137	174	61	94	178	89	138	402	295	357	354	436

Externe links

Mediabestanden

• (en) Profiel van Denis Istomin op de website van de ATP
• (en) Profiel van Denis Istomin op de website van de ITF
• (en) Profiel van Denis Istomin in de Davis Cup
• (en) Profiel van Denis Istomin op sports-reference.com (gearchiveerd)
• (en) Profiel van Denis Istomin op olympedia.org