Deianeira

Grieks mythologisch figuur, dochter van Oeneus

Deianeira (Oudgrieks) of Deianira (Latijn) was een sterfelijke vrouw in de Griekse mythologie.

Deianeira
Δηϊάνειρα, Δῃάνειρα, Deianira, Dejanira
Deianeira
Oorsprong Griekse mythologie
Cultuscentrum Calydon
Gedaante Vrouw
Associatie Prinses van Calydon
Literaire bronnen Trachiniae, Metamorphosen, The Greek Myths
Verwantschap
Ouders Althaea en Oineus / Dionysus
Partner Herakles
Nakomelingen Hyllus, Ctesippus, Glenus, Onites, Macaria
Deianera door Evelyn De Morgan, ca. 1878
Portaal  Portaalicoon   Religie
Guido Reni, Nessos en Deianeira, (1621), Louvre

Ze was de dochter van Althaea en Oineus, de koning van Kalidon (Καλυδών), maar volgens de schrijver Robert Graves was ze zelfs de dochter van Dionysus, god van de landbouw en de wijn.

Ze werd de vrouw van Herakles na een worstelgevecht met de riviergod Achelous, die ondanks enkele metamorfoses Herakles niet wist te verslaan.

Ze werd door de centaur Nessos gebruikt om de halfgod Herakles te doden. Toen Herakles en Deianeira de rivier de Lykormas wilden oversteken, bood Nessos hulp. Hij stelde voor Deianeira op zijn rug naar de overkant te dragen, maar onderweg probeerde hij haar te ontvoeren. Herakles schoot daarom een van zijn pijlen, gedrenkt in het giftige bloed van de Hydra, op hem af. Nessos nam echter wraak. Stervend vroeg hij Deianeira zijn bloed op te vangen, veinzend dat het liefdeskracht bezat en gaf haar nog een (goede) raad: Indien ze Herakles ooit verdacht haar ontrouw te zijn, moest ze hem een kleed sturen, gedoopt in dat bloed.

Toen Herakles vele jaren later verliefd werd op een jonge slavin, herinnerde Deianeira zich Nessos' woorden en maakte een kleed voor Herakles, gedoopt in het bloed van de centaur. Dit stuurde ze met een bode naar haar echtgenoot. Herakles trok het aan en het gif trok zijn huid binnen, zodat hij helse pijnen leed. Deianeira werd ondertussen steeds ongeruster: stel dat het liefdesdrankje niet zo onschuldig was? Toen de bode terugkeerde en haar vertelde wat er gebeurd was, pleegde ze zelfmoord. Herakles zelf stortte zich op een brandstapel die zijn vrienden voor hem gemaakt hadden.

Verwijzingen in de literatuur bewerken

Stamboom bewerken

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Abas
 
Okaleia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Akrisios
 
Eurydice
 
Cepheus
 
Cassiopeia
 
Proiton
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Danaë
 
 
 
 
 
 
 
 
Zeus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Cynortas
 
 
 
 
 
Perseus
 
 
 
Andromeda
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Periëres
 
Gorgophone
 
Oebalus
 
Perses
 
Heleus
 
 
 
Mestor
 
 
Cynurus
 
 
Autochthoë
 
 
Sthenelus
 
Nioppe
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Leucippus
 
Aphareus
 
Icarius
 
Periboia
 
 
 
Tyndareos
 
Leda
 
 
 
 
Hippocoon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eurystheus
 
Antimache
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Odysseus
 
Penelope
 
Perileos
 
Castor
 
Klytaimnestra
 
Polydeuces
 
Helena
 
 
Electryon
 
Anaxo
 
Alcaeus
 
Hipponome
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Alkemene
 
 
 
 
 
Amphitryon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Deianeira
 
 
 
Herakles
 
 
 
Hebe
 
Iphikles
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hyllus
 
Macaria
 
Alexiares
 
Aniketos
 
Iolaos
 
Megara
 
Zie de categorie Deianira van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.