De Lisle carbine

Brits vuurwapen

De De Lisle (Commando) Karabijn, (Engels: De Lisle (Commando) Carbine) is een Britse karabijn gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is uitgerust met een effectieve geluiddemper waardoor het wapen zeer stil schiet. Er werden maar weinig geproduceerd en ze werden alleen uitgereikt aan Britse commandotroepen.

De Lisle (Commando) Carbine
De Lisle carbine
Type Karabijn
Land van oorsprong Verenigd Koninkrijk
Gebruiksgeschiedenis
In gebruik 1943 - 1965
Gebruikt door Verenigd Koninkrijk
Productiegeschiedenis
Ontwerper William Godfrey DeLisle
Ontworpen 1942
Fabrikant *Sterling Armaments Company
*Ford Dagenham (17 prototypes)
Aantal geproduceerd 129, maar wordt nog steeds geproduceerd door kleine particulieren
Varianten Ford Dagenham (17 prototypes)
Parachutisten-versie met metalen inklapbare kolf (1 prototype voor zover bekend)
Eigenschappen
Kaliber .45 ACP
Actie grendelgeweer
Vuursnelheid 20 - 30 schoten per minuut
Mondingssnelheid 260 m/s
Maximale bereik 365 m
Effectief bereik 185 m
Massa (niet geladen) 3,74 kg
Lengte 894 mm
Loop 210 mm
Grootte magazijn 7- of 11- schots patroonmagazijn

De De Lisle was gebaseerd op de SMLE Lee-Enfield Mk III*, maar had een aangepast frame en een aangepaste loop gebaseerd op die van een Thompson machinepistool zodat er .45 ACP patronen mee kon worden afgeschoten. Het patroonmagazijn was een aangepast 7-schots magazijn van het Colt-pistool, maar er werden ook 11-schots magazijnen geproduceerd. Het beste aan het ontwerp is de geluiddemper, die het vuren zo stil maakt dat het bewegen met de grendel om het volgende schot af te vuren meer geluid maakt dan het schieten zelf. De demper is 510 mm lang en is langer dan de loop zelf, wat een hoop ruimte geeft voor de gassen die vrijkomen tijdens het schieten, wat ook een reden was voor het succes van deze demper.