David Briggs (Engels musicus)

David Briggs
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren	1 november 1962
Geboorteplaats	Engeland
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Beroep	muzikant, componist, hoogleraar
Instrument(en)	orgel
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

David Briggs (Bromsgrove (Worcestershire), 1 november 1962)^[1]^[2]^[3] is een Britse organist, componist en hoogleraar. Hij begon zijn carrière als assistent-kathedraalorganist in de kathedraal van Hereford, voordat hij organist werd van Truro en Gloucester Cathedrals. Sterk beïnvloed door Jean Langlais en Pierre Cochereau, wordt Briggs beschouwd als een van 's werelds beste improvisatoren en werkt hij nu als concertorganist. Hij is ook een componist van koor- en orgelmuziek en heeft veel orkestwerken voor orgelsolo getranscribeerd, evenals veel van Cochereau's opgenomen improvisaties.

Carrière bewerken

Briggs werd geboren binnen een muzikale familie. Zijn grootvader Lawrence Briggs was meer dan 40 jaar organist in de St Jude's Church in Birmingham en zijn ouders leerden elkaar kennen tijdens het spelen in het Birmingham Hospitals Orchestra.

Hij was koorzanger in St Philip's Cathedral in Birmingham van 1970 tot 1973, waar hij zijn interesse in het orgel begon te ontwikkelen. In 1973 won hij een BBC Television pianowedstrijd en kreeg hij een muziekbeurs voor de Solihull School, waar hij piano, orgel, viool en altviool studeerde. Hij speelde altviool in het Nationaal Jeugdorkest van 1977 tot 1981 en werd in zijn laatste jaar eerste altviool.

Van de Franse organist Pierre Cochereau werden vele opgenomen improvisaties getranscribeerd door Briggs.

Op de relatief jonge leeftijd van 17 werd hij bekroond met een Fellowship of the Royal College of Organists (FRCO) en van 1981 tot 1984 was hij orgelgeleerde aan het King's College in Cambridge. In 1982 en 1983 speelde hij tijdens het bekende Festival of Nine Lessons and Carols, dat door miljoenen mensen over de hele wereld werd gehoord. Ook toerde hij met het collegekoor door Australië, Nieuw-Zeeland, België, Nederland en Duitsland.

In 1983 ontving hij de Countess of Munster Award om interpretatie en improvisatie te studeren bij Jean Langlais in Parijs, met wie hij zijn interesse voor de kunst van het improviseren verder ontwikkelde door zijn transcripties van de opnamen van Pierre Cochereau. Het transcriberen van de opmerkelijke improvisaties van Cochereau's cassette-opnamen duurde elf jaar en Briggs' daaropvolgende uitvoeringen en opnamen ervan leverden hem zijn aanvankelijke bijval op.

In 1993 werd Briggs de eerste Britse organist die de Tournemire-prijs voor improvisatie won op het St Albans International Organ Festival.

Kathedraal organist bewerken

Bij het verlaten van de universiteit werd Briggs aangesteld als assistent-organist in de kathedraal van Hereford, waar hij ook het directeurschap op zich nam van het Hereford Chamber Choir^[4] en het Hereford String Orchestra.

Hij werd benoemd tot organist en meester van de koorzangers van de kathedraal van Truro in 1989, voordat hij in 1994 naar de soortgelijke functie in de kathedraal van Gloucester verhuisde. Terwijl hij in Gloucester was, hield hij toezicht op de wederopbouw van het orgel, waaronder de installatie van het 'gedeelde pedaal'. Hierdoor kan het pedaalbord worden 'gesplitst', wat betekent dat het pedaal het geluid in het onderste gedeelte stopt en het bovenste gedeelte kan worden ingesteld om het geluid van een van de handleidingen te reproduceren. Briggs hield ook toezicht op de installatie van dit systeem op het Father Willis-orgel van de Truro-kathedraal tijdens de verbouwing in 1991. Tijdens zijn tijd in Gloucester dirigeerde hij het Three Choirs Festival.

Toen hij Gloucester in 2002 verliet om een freelance carrière als concertorganist en componist na te streven, werd Briggs emeritus organist in de kathedraal van Gloucester en werd hij voor de tweede keer opgevolgd door Andrew Nethsingha^[5].

Concertorganist en componist bewerken

Briggs wordt beschouwd als een van de beste concertorganisten en improvisatoren van zijn generatie en geeft momenteel les en treedt over de hele wereld op. Hij geeft regelmatig masterclasses aan onder meer het Royal Northern College of Music en de Cambridge University. Hij is ook de componist van meer dan 60 werken, voornamelijk voor koor en orgel.

Hij maakte zijn debuut op de BBC Proms op 14 augustus 2010 als onderdeel van Bach Day, met stukken van Johann Sebastian Bach, sommige oorspronkelijk voor orgel, andere in arrangementen, waaronder Briggs' eigen arrangement van de Orchestral Suite No. 3 in D majeur, BWV 1068.

Van 2012 tot 2017 was Briggs artist in residence in de Cathedral Church of St. James in Toronto, Canada. Zijn verantwoordelijkheden omvatten het geven van recitals voor beroemdheden, het regelmatig spelen van diensten, het componeren van liturgische muziek voor de kathedraal en het werken aan de totstandkoming van een visie voor het muziekprogramma, inclusief het ontwerp en de installatie van een nieuw orgel of orgels en relevante akoestische verbeteringen.

In oktober 2017 werd hij artist in residence in de kathedraal van St. John the Divine in New York.

Onderscheidingen bewerken

Briggs werken zijn meermaals in de prijzen gevallen. Zo was hij de eerste Britse winnaar van de Tournemire-prijs bij het St. Albans International Organ Festival. Bovendien won hij de eerste prijs bij het internationaal improvisatieconcours in Paisley.

Werken (selectie) bewerken

Koor en orgel

1990: Truro Eucharist
1991: The Music Mountain
1996: The Noble Stem of Jesse
1997: Holy is the True Light
1998: Jubilate Deo
1999: O Thou Who Art Unchangeable
2000: Magnificat and Nunc Dimittis
2002: Messe pour Notre-Dame
2003: When in our music God is glorified
2004: Regina Coeli
2008: Magnificat and Nunc Dimittis for Jesus College, Cambridge

Koor en orkest

1997: Te Deum Laudamus
2000: Creation
2003: Te Deum Laudamus
2005: St John Passion

Orgel

1999: Marche Episopale
2000: Transcription of the Improvised Fugue/Toccata on "I Vow To Thee My Country"
2004: Fantasie
2005: Trio Sonata

Discografie bewerken

1990: Great European Organs No. 16, Priory Records
1993: Choral Evensong from Truro Cathedral, Priory Records
1994: The Illusionist's Art - Cochereau Transcriptions, Priory Records
1995: Great Organ Transcriptions, Kevin Mayhew
1996: Popular Organ Music Volume 2, Priory Records
1998: Mahler: Symphony No. 5, Priory Records
1999: Organ Spectacular, Delos
2000: Improvisations II, Briggs Label
2000: Great European Organs No. 57, Priory Records
2002: Sounds Artistic, Lammas
2003: Fanfare I, Priory Records
2004: Fanfare II, Priory Records
2004: Sounds French, Lammas
2006: David Briggs Live!, Pro Organo

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) David Briggs (5). Discogs. Geraadpleegd op 07-02-2022.
↑ (en) David Briggs Biography. David Briggs. Gearchiveerd op 15 februari 2022. Geraadpleegd op 07-02-2022.
↑ (en) David Briggs age, hometown, biography. Last.fm. Gearchiveerd op 21 juni 2023. Geraadpleegd op 7 februari 2022.
↑ (en) Choir Of Hereford Cathedral. Discogs. Geraadpleegd op 07-02-2022.
↑ (en) Andrew Nethsingha. Discogs. Geraadpleegd op 07-02-2022.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel David Briggs (English susician) op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) David Briggs (5). Discogs. Geraadpleegd op 07-02-2022.

[2] (en) David Briggs Biography. David Briggs. Gearchiveerd op 15 februari 2022. Geraadpleegd op 07-02-2022.

[3] (en) David Briggs age, hometown, biography. Last.fm. Gearchiveerd op 21 juni 2023. Geraadpleegd op 7 februari 2022.

[4] (en) Choir Of Hereford Cathedral. Discogs. Geraadpleegd op 07-02-2022.

[5] (en) Andrew Nethsingha. Discogs. Geraadpleegd op 07-02-2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]