David Abiamofo
David Abiamofo (3 oktober 1974) is een Surinaams diplomaat, politicus en universiteitsdocent. In 2011 was hij zaakgelastigde van Suriname in Nederland, bij afwezigheid van een ambassadeur. Hierna werd hij president-commissaris van de Maritieme Autoriteit Suriname en daarnaast docent aan de Universiteit van Suriname. In 2020 trad hij aan als minister van Natuurlijke Hulpbronnen.
| David Abiamofo | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Abiamofo in 2020
| ||||
| Geboren | 3 oktober 1974 | |||
| Beroep | zaakgelastigde | |||
| Aangetreden | 2011 | |||
| Einde termijn | 2011 | |||
| President | Desi Bouterse Chan Santokhi | |||
| ||||
Biografie bewerken
Abiamofo studeerde bestuurskunde aan de Anton de Kom Universiteit van Suriname en studeerde in 2003 af met een doctoraalscriptie over een ontwikkelingsbenadering van natuurbeheer in het Centraal Suriname Natuurreservaat.[1] In 2010 behoorde hij tot de leidende personen van de politieke partij Seeka[2] en daarmee ook in de samenwerking binnen de A-Combinatie.
Hij werkte meerdere jaren als ambassaderaad in Den Haag[3][4][5] en volgde Amina Pardi in 2011 op als zaakgelastigde.[6] Deze functie was de hoogste vertegenwoordiging van Suriname in Nederland, omdat het land van 2010 tot 2020 geen ambassadeur afvaardigde.[7]
Op 16 juli 2011 bekleedde hij sinds enkele maanden zijn nieuwe functie, toen zijn woning werd binnengedrongen door de Nederlandse politie. Zijn diplomatieke onschendbaarheid werd niet in acht genomen. Bij de huiszoeking was Abiamofo zelf geen verdachte.[8] Het incident leidde tot een diplomatieke rel, waarbij hij voor overleg werd teruggeroepen en Suriname een nota stuurde naar de Verenigde Naties. Nederland bood mondelinge en schriftelijke excuses aan Suriname aan, in weerwil van burgemeester Jozias van Aartsen van Den Haag.[9][10] Nadat hij later dat jaar de aanklacht introk en door minister Winston Lackin werd teruggeroepen, was de diplomatieke rel gesust.[2][11] Rond de jaarwisseling keerde hij terug naar Suriname.
In 2012 werd Abiamofo belast met de leiding van de afdeling Internationale Handel van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Paramaribo[12] en in 2014 werd hij benoemd tot president-commissaris van de Maritieme Autoriteit Suriname.[13] Hij is ook lid van het Onafhankelijk Kiesbureau.[14]
Sinds circa 2015 is hij als docent verbonden aan de Universiteit van Suriname.[15] Op 16 juli 2020 werd hij beëdigd als minister van Natuurlijke Hulpbronnen.[16]
Medio oktober 2020, tijdens de coronacrisis, is hij een van de vijf ministers die binnen enkele dagen positief testte op COVID-19.[17]
Zie ook bewerken
| Voorganger: Amina Pardi |
zaakgelastigde van Suriname in Nederland 2011 |
Opvolger: Chantal Doekhi |
| Voorganger: Sergio Akiemboto |
minister van Natuurlijke Hulpbronnen 2020 - heden |