Wikipedia

Dagobert I

Frans monarch (611-639)

Dagobert I (?, 603 – Épinay-sur-Seine, 19 januari 638 of 639[1]) was koning der Franken van 629 tot 639. Hij was de oudste zoon van koning Chlotharius II.

Dagobert I
603 – 639
Koning van Neustrië
Periode 629 – 639
Voorganger Chlotharius II
Opvolger Clovis II
Koning van Bourgondië
Periode 623 - 639
Voorganger Chlotharius II
Opvolger Clovis II
Koning van Austrasië
Periode 623 - 639
Voorganger Chlotharius II
Opvolger Sigebert III
koning van Aquitanië
Periode 632 - 639
Voorganger Chilperik II van Aquitanië
Opvolger einde
Vader Chlotharius II
Dynastie Merovingen

Onderkoning van Austrasië (623-629) bewerken

In 623 werd hij door zijn vader aangesteld als onderkoning in Austrasië en Pepijn van Landen werd benoemd tot hofmeier van de twintigjarige onderkoning. Hij was de eerste hofmeier van betekenis. Pepijn van Landen was een raadgever van Dagobert I, samen met de heilige Elooi of Eligius en de heilige Ouen. Zowel Eligius als Ouen volgden de Keltisch christelijke traditie.

Koning der Franken (629-638/639) bewerken

Toen in 629 zijn vader, koning Chlotharius II, stierf, volgde Dagobert I zijn vader op als koning der Franken. In datzelfde jaar verloor Pepijn zijn functie als hofmeier en werd naar Orléans verbannen. Volgens de traditie was de kritiek van Pepijn op het overspel van Dagobert de aanleiding voor de verbanning.[2] Tijdens zijn koningschap maakte hij Parijs hoofdstad van het Frankische rijk. Dagobert zocht samenwerking met keizer Heraclius van het Oost-Romeinse/Byzantijnse Rijk (ca. 630).

Dagoberts halfbroer Charibert II kreeg in 629 het deelrijk Aquitanië toevertrouwd, maar werd al in 632 vermoord (en zijn minderjarige zoon Chilperik van Aquitanië kort daarop ook). In datzelfde jaar (632) kwam ook de adel van Austrasië in opstand en Dagobert moest in 634 zijn toen amper driejarige zoon Sigibert III koning van Austrasië maken.

Dagobert I zou het castellum Trajectum (Utrecht) met een daar sinds 630 aanwezig, maar verwoest kerkje aan Kunibert de aartsbisschop van Keulen hebben geschonken, mits die voor de kerstening van de Friezen zou zorgen.

Overlijden en opvolging bewerken

 
Grafmonument van Dagobert I in de basiliek van Saint-Denis

Toen Dagobert I op 19 januari 638 of 639 overleed,[1] werd het Rijk definitief onder zijn twee zonen verdeeld en werd Pepijn van Landen wederom benoemd tot hofmeier. Pepijn stierf echter niet lang daarna (in 639 of 640). Zijn zonen Sigibert III (630-656) van Austrasië en Clovis II (634-657) van Neustrië zouden, mede door hun weinig energieke koningschap, bekend worden als de eerste van de reeks vadsige koningen. Dagobert I zelf ging de geschiedenis in als 'goede koning'.

 
Abel Hugo – France historique et monumentale (1837)

Trivia bewerken

Dagobert en Eligius leven voort in het kinderliedje Le bon roi Dagobert waarin de fouten van de koning steeds weer door Eligius gecorrigeerd worden, bijvoorbeeld als de koning zijn broek achterstevoren heeft aangetrokken.

Voorouders bewerken

Voorouders van Dagobert I
Overgrootouders Chlotarius I (497-561)
∞
Aregonda (520-572/83) 		? (-)
∞
? (-) 		? (–)
∞
? (-) 		?(–)
∞
? (-)
Grootouders Chilperik I (535-584)
∞
Fredegonde (545-597) 		? (-)
∞
? (-)
Ouders Chlotharius II (584-629)
∞
Bertrude (~590-618)
Dagobert I (584-629)

Zie ook bewerken

Noten bewerken

  1. ↑ a b Voor de datering, zie M. Weidemann, Zur Chronologie der Merowinger im 7. und 8. Jahrhundert, in Francia 25 (1998), pp. 177-230, hier 179-180.
  2. ↑ Fredegar, Chronicae IV 61 (p. 151).
Zie de categorie Dagobert I van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dagobert_I&oldid=66067423"