Cyrille Guimard
Cyrille Guimard (Bouguenais, 20 januari 1947) is een voormalig Frans wielrenner. Later werd Guimard ploegleider van diverse professionele formaties, waaronder Renault, Système U en Castorama.
| Cyrille Guimard | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Cyrille Guimard tijdens de Ronde van Frankrijk 1993
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboortedatum | 20 januari 1947 | |||
| Geboorteplaats |  Bouguenais, Frankrijk
| |||
| Sportieve informatie | ||||
| Huidige ploeg | Roubaix-Lille Métropole (directeur sportif) | |||
| Discipline(s) | Weg | |||
| Ploegen | ||||
| 1968 - 1969 1970 - 1971 1972 - 1973 1974 1975 1976 |
Mercier-BP-Hutchinson Fagor-Mercier Gan-Mercier Merlin Plage-Flandria Flandria-Carpenter Gitane-Campagnolo tot 15-02 | |||
| Beste prestaties | ||||
| Milaan-San Remo | 9e (1973) | |||
| Gent-Wevelgem | 7e (1971) | |||
| Ronde van Vlaanderen | 3e (1971) | |||
| Parijs-Roubaix | 7e (1969) | |||
| Ronde van Lombardije | 2e (1972) | |||
| Ronde van Frankrijk | 7e (1971) 7 etappezeges | |||
| Ronde van Spanje | 12e (1971) 2 etappezeges | |||
| WK op de weg | 3e (1971, 1972) | |||
| ||||
Biografie bewerken
Als ploegleider begeleidde hij Bernard Hinault en Laurent Fignon naar eindoverwinningen in de Ronde van Frankrijk. Hij heeft als wielrenner ook een aantal etappes in de Tour gewonnen. Verder wist hij het puntenklassement in de Ronde van Spanje een keer te winnen en werd hij driemaal nationaal kampioen, waaronder één keer als veldrijder in 1976. Het jaar daarop werd hij ploegleider van Gitane-Campagnolo, de ploeg waarvoor Bernard Hinault reed. Later volgde de beroemde ploeg Renault-Elf.
In 1996 was Cyrille Guimard medeoprichter van Cofidis, Le Crédit par Téléphone een ploeg die anno 2022 nog steeds bestaat maar waar hij al vele jaren niets meer mee te doen heeft.
In zijn sportieve loopbaan werd hij verschillende keren positief getest op het gebruik van verboden middelen. Namelijk in 1970 (Vierdaagse van Duinkerke), 1972 (Ronde van Luxemburg) en 1974 (Tour de France, 13e etappe). In het laatste geval werd hij positief getest op amfetamine (Piperidin)[1].
Belangrijkste overwinningen bewerken
1968
1969
- Genua-Nice
- 2e etappe Midi Libre
- 4e etappe Midi Libre
1970
Frans kampioen sprint (baan)- 2e etappe Ronde van Indre en Loire
- 1e etappe Ronde van Frankrijk
1971
- 3e etappe Ronde van Spanje
- 15e etappe Ronde van Spanje
Puntenklassement Ronde van Spanje
Combinatieklassement Ronde van Spanje
1972
- Parijs-Bourges
- 1e etappe Ronde van de Oise
- Eindklassement Ronde van de Oise
- 1e etappe Midi Libre
- 2e etappe Midi Libre
- Eindklassement Midi Libre
- 2e en 3e etappe Ronde van Indre en Loire
- 4e etappe deel B Critérium du Dauphiné Libéré
- Puntenklassement Critérium du Dauphiné Libéré
- 3e etappe Ronde van Luxemburg
- 1e etappe Ronde van Frankrijk
- 4e etappe Ronde van Frankrijk
- 14e etappe Ronde van Frankrijk
- 15e etappe Ronde van Frankrijk
- Boucles de l'Aulne
- Grand Prix du Midi Libre
1973
- 3e etappe (deel A) Ronde van Indre en Loire
- 2e etappe Critérium du Dauphiné Libéré
- Puntenklassement Critérium du Dauphiné Libéré
- 3e etappe Ronde van Frankrijk
1974
- 3e etappe Parijs-Nice
- 2e etappe deel B Tour de l'Aude
- 8e etappe deel A Ronde van Frankrijk
1975
- GP Ouest France-Plouay
- 5e etappe Ster van Bessèges
- Frans kampioen veldrijden
Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken
|
|
Ploegleider bewerken
- 1976-1977 Gitane-Campagnolo
- 1978-1980 Renault-Gitane
- 1981-1985 Renault-Elf
- 1986-1988 Système U
- 1989 Super U-Raleigh-Fiat
- 1990-1995 Castorama
- 1997 Cofidis
- Sinds 2007 Roubaix Lille Métropole
Externe link bewerken
| Bronnen, noten en/of referenties |