Crocodylus falconensis

soort uit het geslacht Crocodylus

Crocodylus falconensis[1][2] is een soort van uitgestorven krokodillen die in het Plioceen in het noorden van Zuid-Amerika leefde.

Crocodylus falconensis
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Plioceen
Schedel van Crocodylus falconensis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Crocodilia (Krokodilachtigen)
Onderorde:Eusuchia
Familie:Crocodylidae (Krokodillen)
Onderfamilie:Crocodylinae
Geslacht:Crocodylus
Soort
Crocodylus falconensis
Scheyer et al., 2013
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Fossielen bewerken

Het holotype van Crocodylus falconensis is een bijna complete schedel van zevenenveertig centimeter lang met onderkaken uit de San Gregorio-formatie in de staat Falcón in Venezuela.[3] Daarnaast zijn delen van de schedel, kaken en tanden gevonden. De vondsten dateren uit het Vroeg-Plioceen met een ouderdom van circa vijf miljoen jaar. De San Gregorio-formatie overligt de Urumaco-formatie uit het Laat-Mioceen, die met tien geslachten zeer rijk is aan fossiele vondsten van krokodilachtigen.

Uiterlijke kenmerken bewerken

Crocodylus falconensis was een middelgrote krokodil van ongeveer vier meter lang en driehonderd kilogram zwaar.

Verwantschap bewerken

Crocodylus falconensis is de oudst bekende Crocodylus-soort van het Amerikaanse continent. Een studie uit 2020 liet zien dat Crocodylus checchiai uit het Laat-Mioceen van Afrika de nauwste verwant van de Amerikaanse krokodillen is.[4] In het Laat-Mioceen zal de stamvorm van de Amerikaanse krokodillen via de Atlantische Oceaan van westelijk Afrika naar Zuid-Amerika zijn gemigreerd.