Wikipedia

Claude Rains

Brits filmacteur (1889–1967)

Claude Rains (geboren als William Claude Rain, Camberwell (Londen), 10 november 1889 – Laconia, 30 mei 1967) was een Brits acteur en toneelspeler die later het Amerikaans staatsburgerschap kreeg. Hij werd vier keer genomineerd voor een Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol.

Claude Rains
Claude Rains in de film Now, Voyager (1942)
Algemene informatie
Volledige naam William Claude Rain
Geboren 10 november 1889
Overleden 30 mei 1967
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Biografie bewerken

Rains was de zoon van Emily Eliza (Cox) en Frederick William Rains.[1] Zijn vader was eveneens acteur. Rains maakte zijn debuut in het theater op elfjarige leeftijd in het stuk Nell of Old Drury.[2] Hij werd hier opgemerkt door Sir Herbert Beerbohm Tree, oprichter van de Royal Academy of Dramatic Art. Hij betaalde voor Rains' opleiding tot acteur.

Rains diende in het Britse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog[3], samen met collega-acteurs Basil Rathbone, Ronald Colman en Herbert Marshall. Hij werd bijna blind als gevolg van een gasaanval.

In het theater speelde Rains onder andere hoofdrollen in John Drinkwater's Ulysses S. Grant en Abraham Lincoln. Zijn filmcarrière kwam relatief laat van de grond. Zijn filmdebuut kwam met de hoofdrol in de Amerikaanse productie The Invisible Man (Universal; 1933); een rol die hij vooral kreeg omdat hij opviel door zijn stem tijdens de auditie.[4] Volgens Rains leerde vooral regisseur Michael Curtiz hem hoe hij in een film moest acteren. Volgende rollen waren die van Prins John in The Adventures of Robin Hood (1938), de corrupte senator in Mr. Smith Goes to Washington (1939), en de Franse politiekapitein Renault in Casablanca (1942); zo mogelijk zijn bekendste rol. In 1943 speelde Rains de hoofdrol in de remake van Phantom of the Opera. Bette Davis noemde hem haar favoriete tegenspeler.

Naast acteren hield Rains zich ook bezig met het opnemen van Bijbelverhalen voor kinderen bij Capitol Records. In 1939 werd hij genaturaliseerd tot Amerikaan. Hij trouwde in zijn leven zes keer, waarvan de eerste vijf huwelijken eindigden in een echtscheiding: Isabel Jeans (1913–1915); Marie Hemingway (1920, minder dan een jaar); Beatrix Thomson (1924 – 8 april 1935); Frances Proper (9 april 1935–1956); en Agi Jambor (4 november 1959–1960). Hij trouwde in 1960 ten slotte met Rosemary Clark Schrode en bleef met haar getrouwd tot aan zijn dood. Hij werd vader van 1 kind: Jessica Rains.

Gedeeltelijke filmografie bewerken

Zie de categorie Claude Rains van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Claude_Rains&oldid=63302362"