Claude Choules

Brits soldaat (1901-2011)

Claude Stanley Choules (Wyre Piddle, Engeland, 3 maart 1901Perth, Australië, 5 mei 2011) was als 110-jarige, sinds het overlijden van de even oude Amerikaan Frank Buckles op 27 februari 2011, de laatste Eerste Wereldoorlogsveteraan die daadwerkelijk meegevochten heeft in deze strijd. Bij zijn dood was officieel nog één veterane in leven, namelijk de Engelse Florence Green. Zij werkte echter enkel als serveerster voor de officieren, dus niet als actief soldaat. Gedurende de Eerste Wereldoorlog vocht Choules met de Britse en gedurende de Tweede met de Australische marine.

Claude Choules
Claude Stanley Choules (1936)
Bijnaam "Chuckles"
Geboren 3 maart 1901
Wyre Piddle, Engeland
Overleden 5 mei 2011
Perth, Australië
Land/zijde Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Vlag van Australië Australië
Onderdeel  Royal Navy
 Royal Australian Navy
Dienstjaren 1916 - 1926
1926 - 1956
Rang Acting Torpedo Officer
Chief Demolition Officer
Eenheid TS Mercury
HMS President
HMS Gannet
HMS Impregnable
Slagschip HMS Revenge (06)
SS Diogenes
Fremantle
Bevel HMAS Leeuwin (marine basis)
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog
Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen Zie decoraties

Biografie bewerken

Choules werd geboren in Wyre Piddle,[1] een klein dorp vlak bij Pershore in Worcestershire. In 1916 ging hij bij de Britse marine. In november 1918 was hij getuige van de overgave van de Duitse vloot in de Firth of Forth. Hij was eveneens aanwezig bij het tot zinken brengen van de Duitse vloot door de Duitsers zelf in Scapa Flow in juni 1919.[2]

In 1926 emigreerde hij naar Australië, en ging daar ook bij de marine. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht hij mee met deze krijgsmacht. Nadien bleef hij in het leger, maar in 1956 ging hij op de leeftijd van 55 jaar verplicht met pensioen. De laatste jaren van zijn leven woonde hij in Perth.

Op Remembrance Day herdenken de landen van het Gemenebest de gevallenen van de Eerste Wereldoorlog en alle oorlogen en gewapende conflicten die daarna plaatsvonden. Choules weigerde echter de uitnodiging om de herdenking in 2009 bij te wonen omdat hij tegen de verheerlijking van oorlog was.[3]

Decoraties bewerken

Zie ook bewerken