Clarence 'Frogman' Henry

Clarence Henry (New Orleans (Louisiana), 19 maart 1937 – aldaar, 7 april 2024) was een Amerikaans zanger. Zijn bijnaam "Frogman" dankte hij aan de kikkergeluiden die hij op zijn eerste single Ain't got no home maakte. Hij had een hit met But I do.

Clarence 'Frogman' Henry
Algemene informatie
Geboren	19 maart 1937
Geboorteplaats	New Orleans
Overleden	7 april 2024
Overlijdensplaats	New Orleans
Land	Verenigde Staten
Werk
Jaren actief	1952 - 2024
(en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Biografie

Henry begon op zijn achtste met het volgen van pianolessen. In 1948 verhuisde hij met zijn gezin naar Algiers, Louisiana. Daar ging hij naar de middelbare school en ontwikkelde hij zelfstandig zijn pianospel. Zijn grootste voorbeelden waren Fats Domino en Professor Longhair. In 1952 vroeg zijn muziekdocent of hij wilde meespelen in het schoolbandje Bobby Mitchell & the Toppers. Daar speelde hij zowel piano als trombone.

In 1956 brak Henry landelijk door met zijn single Ain't got no home. In dat nummer zong hij met drie stemmen: zijn eigen stem, een meisjesstem en een heel lage stem. Aan die lage stem die klonk als een kikker, hield hij de bijnaam Frogman over. In de Billboard Hot 100 bereikte hij in 1957 de twintigste plaats. De singles die volgden, worden echter geen hits.

In 1961 beleefde Henry een comeback door de single (I don't know why I love you) But I do. Dit werd een nummer 4-hit in de Verenigde Staten. In Nederland en Vlaanderen was dit nummer zijn enige hit met respectievelijk een veertiende en een twaalfde plaats in de hitparade. Sommige mensen dachten bij het horen van But I do dat het werd gezongen door een blanke zanger. Om daarop in te spelen, werd op het album You always hurt the one you love een blanke man afgebeeld. De afgebeelde man was zijn producer Leonard Chess. De opvolger van But I do is You always hurt the one you love, een oude hit van The Mills Brothers. Dit nummer kwam tot #12 in de Hot 100 en daarna volgden nog drie kleine hitjes: Lonely street, On bended knees en A little too much. Hoewel zijn landelijk succes daarna afnam, bleef hij jarenlang in clubs in New Orleans spelen. Daarnaast stond hij achttien keer in het voorprogramma van The Beatles, tijdens hun tournee door de Verenigde Staten en Canada.

In 1983 ging Henry voor zes maanden naar Engeland, waar hij een album opnam. Hoewel de single That old piano geen hit werd in Engeland of Amerika, haalde de single in Nederland opvallend genoeg de tipparade. Ook op latere leeftijd trad Henry nog steeds op. In 2005 raakte zijn huis beschadigd tijdens de orkaan Katrina, maar zelf raakte hij niet gewond.

Henry overleed op 87-jarige leeftijd aan complicaties na een rugoperatie.

Discografie

Singles

Single met hitnotering(en) in oude hitlijsten	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal maanden	Opmerkingen	Bron
But I do		jul 1961	14	3M		Muziek Parade

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
That old piano		3-12-1983	tip

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
But I do		jul 1961	12	2M	in de Juke Box Top 20

Radio 2 Top 2000

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
But I do	-	1813	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-

Referenties