Christiaan Gutteling

Nederlands Engelandvaarder (1920-2012)
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Christiaan Gutteling (Buitenzorg. Java, 8 april 1920 - Londen, 16 juni 2012) was Engelandvaarder en werd piloot bij de Koninklijke Marine. Hij werd Tip genoemd.

Bronzen Kruis

Toen hij tien jaar was, verhuisden zijn ouders naar de Beeklaan in Den Haag. Na de MULO ging Gutteling naar de Nieuwe Hogere Zeevaartschool[1] in Den Helder, waar hij op 31 juli 1940 zijn diploma Aspirant Stuurman haalde. Voordat hij weer terug naar Den Haag ging, werkte hij vier maanden bij een boer in de Wieringermeer. Daarna huurde hij in Scheveningen wat kamers en begon valse persoonsbewijzen te maken om Joodse families te helpen. Via zijn zusje Willy leerde hij Anton Schrader kennen. Deze bezorgde hem een baantje bij de Rijksfabriekskeuken in Rijswijk. Hij werd als kok tewerkgesteld op een sleepboot die van Rotterdam naar Hamburg zou varen. Zijn moeder leerde hem nog gauw wat stevige maaltijden maken. Na terugkeer kreeg hij verlof.

Gutteling ontsnapte uit Nederland, nadat schipper Kees Koole met zijn vrachtschip de Nooit Volmaakt de groep van 11 personen op 5 mei 1943 naar het Haringvliet had gebracht, vandaar werd de reis naar Engeland vervolgd met een motorbootje. Reeds de volgende dag rond 12.00 uur werden ze door de Britse Marine opgepikt en naar Harwich gebracht. In Engeland trad Gutteling in dienst van de Koninklijke Marine als luitenant-ter-zee waarnemer bij 860 Naval Air Squadron. Na zijn opleiding vloog hij met Fairey Swordfish tweedekkers vanaf de hulpvliegdekschepen Macoma en Gadila, die in 1944 vooral ingezet werden om konvooien op de Atlantische Oceaan te begeleiden. De laatste maanden van de oorlog voer hij in een sleepboot om te onderzoeken hoe de magnetische aantrekkingskracht van een schip verminderd kon worden om het te beschermen tegen magnetische mijnen.

Gutteling woonde met zijn vrouw in Swansea, Wales (2009). Hun twee dochters wonen in Texas, hun zoon woont in Londen. Ze hebben twee kleinkinderen. In 2009 beschreef Gutteling zijn herinneringen in een boek : The War Has Ended But the Memory Lingers on.

Onderscheiden bewerken