Partido da Social Democracia Brasileira

Partido da Social Democracia Brasileira
Personen
Partijleider	Bruno Araújo
Zetels
Gouverneurs	3 / 27 (2023)
Burgemeesters	521 / 5.568 (2020)
Zetels in de Senaat	2 / 81 (2023)
Zetels in het Huis van Afgevaardigden	14 / 513 (2023)
Zetels in de Staatsparlementen	55 / 1.024 (2022)
Zetels in de Gemeenteraden	4.377 / 56.810 (2020)
Parlement Mercosur	4 / 138
Geschiedenis
Opgericht	25 juni 1988; 24 augustus 1989 geregistreerd
Algemene gegevens
Actief in	Brazilië
Hoofdkantoor	Brasilia - DF
Aantal leden	1,3 miljoen
Richting	Centrum-Links; Centrum; Centrum-Rechts
Ideologie	Christendemocratie ; Sociaaldemocratie; Sociaalliberalisme ; Derde Weg ; Fabian Society
Motto	"Pelo Brasil"
Kleuren	■ Blauw
Jongerenorganisatie	Juventude do PSDB (JPSDB)
Internationale organisatie	ODCA, Christendemocratische Internationale
Website	psdb.org.br
Portaal	Politiek ; Brazilië

De Partido da Social Democracia Brasileira, afgekort PSDB (Nederlands: Braziliaanse Sociaaldemocratische Partij) is een sociaaldemocratische, christendemocratische en sociaal-liberale politieke partij in Brazilië. De partij werd gesticht op 25 juni 1988 als een centrum-linkse partij, maar verschoof naar het politiek centrum als gevolg van een alliantie met de centrum-rechtse Democraten ter ondersteuning van het presidentschap van Fernando Henrique Cardoso. De PSDB is de derde partij in het Huis van Afgevaardigden en is de belangrijkste oppositiepartij tegen de regering-Rousseff van president Dilma Rousseff. Eerder was ze ook de belangrijkste oppositiepartij tegen president Lula da Silva. De belangrijkste regeringspartij, de Arbeiderspartij en de PSDB zijn bittere rivalen, alhoewel ze beiden ontstaan zijn als sociaaldemocratische oppositie tegen de militaire dictatuur in de jaren 1970 en 1980. Ze verbieden de facto elke vorm van samenwerking, op alle politieke niveaus.

Geschiedenis bewerken

Door de dreigende val van de militaire dictatuur besloot een groep linkse intellectuelen een centrum-linkse partij op te richten. Sommigen probeerden samen te werken met de arbeidersbeweging rond Lula da Silva, maar de groepen slaagden er niet in zich te verenigen als gevolg van ideologische tegenstellingen. De socialisten vormden de Arbeiderspartij, terwijl de sociaaldemocraten lid bleven van de Braziliaanse Democratische Beweging Partij (PMDB).

De PSDB werd gesticht op 25 juni 1988 door leden van de PMDB gelinkt aan de Europese sociaaldemocratische beweging en in een poging om sociaaldemocraten, sociaalliberalen en christendemocraten te verenigen. Deze periode was een bijzonder woelige in de Braziliaanse politiek, aangezien de gekozen president Tancredo Neves in 1985 nog voor zijn installatie getroffen werd door een beroerte, en het land sindsdien werd geregeerd door zijn vice-president José Sarneij.

Verschillende partijen, onder meer de PMDB, namen deel aan een grondwetgevende vergadering om een grondwet op te stellen. Een groot deel van de PMDB-leden was ontevreden met de nieuwe grondwet. De PMDB is nog steeds een grote partij die gekenmerkt wordt door interne conflicten. Als reactie op deze ontevredenheid, scheurden enkele leden zich af om de PSDB op te richten. De stichtende leden en boegbeelden van de partij zijn onder meer José Serra en Geraldo Alckmin, de voormalige en huidige gouverneur van São Paulo en Fernando Henrique Cardoso, de 34e president van Brazilië.

Slechts zes jaar na de oprichting won PSDB de presidentsverkiezingen met Fernando Henrique Cardoso. De partij groeide sneller dan welke andere partij dan ook en presteert ook goed op de regionale en lokale niveaus.

Ideologie bewerken

Alhoewel de PSDB zichzelf beschrijft als een centrum-linkse partij, zijn velen het hiermee oneens. De partij wordt vaak als centrumpartij aangeduid, vooral sinds Fernando Henrique Cardoso's Derde Weg-politiek. Hij beschreef de vragen omtrent de politieke situering van de PSDB als onbelangrijk, omdat politieke labels zoals "links" en "rechts" verouderd zijn. Het partijmanifesto verwerpt populisme en fundamentalistisch nationalisme en neoliberalisme.

De partij is geen lid van de Socialistische Internationale, in tegenstelling tot de Arbeiderspartij, maar wel van de Christendemocratische Internationale. De partij heeft ook geen sterke banden met de vakbonden en heeft een erg beperkte invloed op vakbewegingen, zeker in vergelijking met veel kleinere partijen zoals de Communistische Partij van Brazilië.

In tegenstelling tot een grote meerderheid van de bevolking en partijen die een presidenteel regime aanhangen, zoals bleek in de referenda in 1963 en 1993, steunt de PSDB een parlementair regime. Na het verloren referendum in 1993 leverde de PSDB wel de president, namelijk Fernando Henrique Cardoso.

Verkiezingsresultaten bewerken

Parlementsverkiezingen bewerken

Kamer						Senaat
Jaar	Stemmen			Zetels		Stemmen			Zetels
	Aantal	Percentage		Aantal	+/-	Aantal	Percentage		Gekozen	+/-	Totaal
	Aantal	%	+/-	Aantal	+/-	Aantal	%	+/-	Gekozen	+/-	Totaal
2006	12.691.043	13,60	–	65	–	10.547.778	12,50	–	5	–	15
2010	11.477.380	11,90	-1,70	54	-11	30.903.736	18,10	5,60	5		11
2014	11.073.631	11,40	-0,50	54	0	23.880.078	26,70	8,60	4		11
2018	5.905.541	6,00	-5,40	29	-25	20.310.558	11,90	-14,80	4		8
2022	3.309.061	3,02	-2,98	13	-16	1.384.871	1,39	-10,51	0		5
Bron: Wikipedia - Braziliaanse parlementsverkiezingen 2006 t/m 2022