Berylliumbromide

chemische verbinding

Berylliumbromide (BeBr2) is een extreem giftige anorganische verbinding van beryllium en broom. De stof komt voor als een wit reukloos hygroscopisch poeder.

Berylliumbromide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van berylliumbromide (polymeer)
Algemeen
Molecuulformule BeBr2
IUPAC-naam berylliumbromide
Andere namen berylliumdibromide
Molmassa 168,820182 g/mol
SMILES
[Be+2].[Br-].[Br-]
InChI
1S/Be.2BrH/h;2*1H/q+2;;/p-2
CAS-nummer 7787-46-4
EG-nummer 232-115-9
PubChem 82230
Wikidata Q420768
Beschrijving Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H301 - H315 - H317 - H319 - H330 - H335 - H350 - H372 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P260 - P273 - P280 - P284 - P301+P310
Hygroscopisch? ja
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid (bij 20°C) 3,465 g/cm³
Smeltpunt 508 °C
Kookpunt 520 °C
Goed oplosbaar in water, ethanol
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur orthorombisch
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos −2,094 kJ/mol
Sos 9,5395 J/mol·K
Cop,m 0,4111 J/mol·K
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Synthese bewerken

Berylliumbromide kan bereid worden uit een carbothermische reductie van berylliumoxide met dibroom bij 1100-1200 °C:[1]

 

Het kan ook rechtstreeks bereid worden uit de samenstellende elementen (bij 1100 °C):[1]

 

Een alternatieve methode is de reactie van berylliumoxide met waterstofbromide:

 

Berylliumbromide werd voor het eerst bereid in 1828 door de Duitse scheikundige Friedrich Wöhler.

Kristalstructuur bewerken

Berylliumbromide neemt een orthorombische kristalstructuur aan.[2] Het behoort tot ruimtegroep en de parameters van de eenheidscel bedragen:[1]

  • a = 10,32 Å
  • b = 5,52 Å
  • c = 5,54 Å

In de gasfase komt het voor als dimeer; in de vaste fase neemt het een polymere structuur aan.[1]