Benzisothiazolinon

chemische verbinding

Benzisothiazolinon (vaak afgekort tot BIT) is een heterocyclische organische verbinding met als brutoformule C7H5NOS. De stof komt voor als een wit poeder dat slecht oplosbaar is in water.

Benzisothiazolinon
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van benzisothiazolinon
Algemeen
Molecuulformule C7H5NOS
IUPAC-naam 1,2-benzisothiazol-3(2H)-on
Andere namen BIT
Molmassa 151,1857 g/mol
SMILES
C1=CC=C2C(=C1)C(=O)NS2
InChI
1S/C7H5NOS/c9-7-5-3-1-2-4-6(5)10-8-7/h1-4H,(H,8,9)
CAS-nummer 2634-33-5
EG-nummer 220-120-9
PubChem 17520
Wikidata Q411746
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijkMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H315 - H317 - H318 - H400
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P280 - P305+P351+P338
LD50 (ratten) (oraal) 1020 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Smeltpunt 158 °C
Oplosbaarheid in water 1 g/L
Slecht oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Toepassingen bewerken

Benzisothiazolinon wordt hoofdzakelijk ingezet als biocide en fungicide. Verder wordt het gebruikt als conserveermiddel in emulsieve verven (samen met methylisothiazolinon), vernis, lijmen, wasmiddelen en brandstoffen. Typische concentraties van de stof bedragen 200 tot 400 ppm, afhankelijk van de toepassing waarin het wordt gebruikt.

Beperking bewerken

Isothiazolinonen, waaronder BIT, zijn contactallergenen. Het gebruik van BIT in cosmetische producten is in de Europese Unie niet toegestaan. In 2015 heeft de Europese Commissie besloten dat BIT ook niet in speelgoed zoals hobbyverf en vingerverf mag gebruikt worden. In de praktijk betekent dit dat het gehalte aan BIT de "gehaltelimiet" van 5 mg/kg niet mag overschrijden, dit is het laagste gehalte dat door de gespecificeerde meetmethode met voldoende zekerheid kan aangetoond worden (LOQ of Limit of quantification). Het verbod gaat in op 24 mei 2017.[1]

Zie ook bewerken