Band (radio)

Een frequentieband is in de radiotechniek een deel van het elektromagnetisch spectrum van 3 Hz tot 33 GHz (3 THz). In de industriële en wetenschappelijke wereld zijn de frequentiebanden opgedeeld in kanalen. Om interferentie te voorkomen, zijn deze banden strikt gereglementeerd door nationale wetten en gecoördineerd door de International Telecommunication Union (ITU). De banden zijn als volgt ingedeeld:

• AM (amplitudemodulatie) (530-1610 kHz) of tot 1710 kHz in Amerika)
• KG (korte golf) (5,9-26,1 MHz)
• De Citizens Band of kortweg 27 MC of nog "11 meterband" (26,965-27,405 MHz)
• Kanalen 2-6 van de televisie (54-88 MHz in Amerika)
• FM (88-108 MHz, behalve 76-90 MHz in Japan)
• Airband (108-137 MHz) voor luchtverkeerscontrole
• Kanalen 7-13 van de televisie (174-216 MHz in Amerika)
• L-band (1452-1492 MHz) voor digitale radio (SCHAR) buiten de Verenigde Staten
• Amateurradiobanden onderverdeeld in diverse kanalen
• Militaire banden:
  • FM (35-87,9 MHz)
  • X-band (8-10 GHz)
  • S-band (1750-2400 MHz)
• K-band (20-40 GHz), die verder wordt onderverdeeld:
  • Ka: K-bovenband, (27-40 GHz), die hoofdzakelijk voor radar en algemene mededelingen wordt gebruikt
  • Ku: K-onderband, (12-18 GHz), die hoofdzakelijk voor satellietcommunicatie wordt gebruikt
• Radionavigatie, zoals LORAN en gps
• V-band (50-75 GHz)
• Marifoon (scheepvaart) (156-158 MHz)
• amateurbanden, waaronder:
  • VHF of 2 meterband (144-146 MHz)
  • UHF of 70cm-band (430-440 MHz)

Elk van deze banden heeft een specifieke toepassing en protocol die aangeven hoe hij moet worden gebruikt om interferentie te voorkomen.

De ITU verdeelt het radiospectrum in 12 banden. Elk van deze banden begint op een golflengte die een veelvoud is van tien (10ⁿ) meter. Elk van deze banden heeft een eigen, traditionele benaming. Zo wordt de benaming HF (hoge frequentie) toegekend aan de band tussen 100 en 10 meter of aan de overeenstemmende frequenties tussen 3 MHz en 30 MHz.