Ballenyeilanden
eiland in Antarctica
De Ballenyeilanden vormen een keten van vulkanische eilanden in de Zuidelijke Oceaan. De groep bestaat uit drie hoofdeilanden: Young, Buckle en Sturge-eiland. De kleine eilanden zijn Row, Borradaile, Sabrina, en de Monolith.
Eiland van Antarctica[1] (geclaimd door Nieuw-Zeeland) | |
---|---|
Locatie | |
Land | Antarctica[1] (geclaimd door Nieuw-Zeeland) |
Locatie | Zuidelijke Oceaan |
Coördinaten | 66° 35′ ZB, 163° 7′ OL |
Algemeen | |
Oppervlakte | 781,8 km² |
Inwoners | vrijwel onbewoond |
Hoogste punt | 1705 m |
Detailkaart | |
De Engelse walvisvaarders John Balleny en Thomas Freeman kregen de eilandengroep voor het eerst in zicht. Freeman was de eerste persoon die een van de eilanden betrad, op 9 februari 1839.
De totale oppervlakte van de eilanden bedraagt ongeveer 780 km², en het hoogste punt is de nog onbeklommen Brown Piek op Sturge, met 1524 m.
De eilanden worden opgeëist door Nieuw-Zeeland als onderdeel van de Ross Dependency.
De Ballenyeilanden en rotsen van noord naar zuid bewerken
Eiland/Rots | Oppervlakte (km²) | hoogste punt (m) |
---|---|---|
Young en satellieteilanden | ||
Seal Rocks | 0.0 km² | (15 m) |
Pillar | 0.0 km² | (51 m) |
Young | 225.4 km² | Freeman Peak (1340 m) |
Row | 1.7 km² | (183 m) |
Borradaile | 3.5 km² | (381 m) |
Beale Pinnacle | 0.0 km² | (61 m) |
Buckle en satellieteilanden | ||
Buckle | 123.6 km² | (1238 m) |
Scott Cone | 0.0 km² | (31 m) |
Eliza Cone | 0.0 km² | (67 m) |
Chinstrap | 0.0km² | |
Sabrina | 0.2 km² | (90 m) |
The Monolith | 0.1 km² | (79 m) |
Sturge (heeft geen satellieteilanden) | ||
Sturge | 437.4 km² | Brown Piek (1705 m[2] of 1524 m[3]) |
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie de categorie Balleny Islands van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.