Baklava

Baklava
	Baklava
Hoofdingrediënt(en)	filodeeg, noten en siroop of honing
Type	gebak
Portaal	Eten en drinken

Baklava uitspraak^ⓘ (Turks: baklava; Grieks: Μπακλαβάς; Azerbeidzjaans: Paxlava; Arabisch: بقلاوة, baqlāwaḧ; Armeens: փախլավա ,pʼaḫlawa) is een lekkernij die meestal als dessert wordt gegeten. Baklava wordt vooral verkocht in landen van de Balkan tot het Midden-Oosten. In België en Nederland wordt het geserveerd als dessert in Griekse en Turkse restaurants.

Naam

Het woord baklava is in 1650 voor het eerst in het Engels gebruikt en is afkomstig van het Osmaanse woord bɑ-klɑvɑ بقلاوه wat weer van het Perzische woord باقلبا (bāqlabā) dat 'opstapelen' betekent, afstamt. In andere talen wordt het woord fonetisch anders uitgesproken en/of grammaticaal anders opgeschreven.

Oorsprong

De oorsprong van baklava is onduidelijk, verschillende groeperingen claimen de oorsprong van het dessert wat vaak leidt tot onderlinge discussies.^[1]

Een van de theorieën gaat ervan uit dat de Assyriërs 800 v.Chr. baklava uitgevonden hebben. Griekse kooplieden haalden het vervolgens naar Griekenland toe. Toentertijd bestond het uit een aantal broodlagen met walnoten ertussen en een toevoeging van honing, vervolgens werd het gebakken in hun primitieve houtovens.^[2]
In De agri cultura, geschreven door Cato in het jaar 160 v.Chr., wordt baklava als een Grieks gerecht beschreven dat bestaat uit gestapeld deeg gevuld met noten waarover honing wordt gegoten. Historici en linguïsten als Andrew Alby erkennen deze theorie.^[3]
Door Turken wordt beweerd dat het gerecht Turks zou zijn en dat de overheersing door het Ottomaanse Rijk van Griekenland, Armenië en delen van het Midden-Oosten heeft geleid tot het claimen ervan door andere landen.
Door Bosniakken wordt beweerd dat het gerecht Bosnisch zou zijn.

De Turkse stad Gaziantep is beroemd vanwege deze specialiteit hoewel die pas in 1871 via Damascus naar Gaziantep is gebracht. In 2008 heeft het Turkse patentbureau een Geographical Indication Certificate voor "Antep Baklava" geregistreerd.

Variaties

Iraanse^[bron?] baklava

Baklava bestaat uit laagjes filodeeg, dat op bladerdeeg lijkt, gevuld met gemalen stukjes noot, doorgaans walnoot of pistache, maar ook wel amandel. Na het bakken wordt de baklava doordrenkt met suikersiroop of honing. Er zijn allerlei varianten waarbij ook wel kaneel, kardemom, kruidnagel, citroenrasp, sinaasappelrasp, rozenwater en vanillesuiker worden toegevoegd.

Vaak wordt de baklava op een grote schaal gemaakt en vervolgens in kleine stukjes gesneden. Baklava is erg zoet en vet, en dus ook calorierijk. Er wordt vaak koffie bij gedronken en in toeristische gebieden wordt de baklava vaak met een bolletje ijs geserveerd.

Er is ook een Tunesische variant van baklava. Deze is in de Arabische landen bekender dan de Turkse. Bij de Tunesische baklava wordt honing met gemalen stukjes noot gemengd tot een massa en over de baklava uitgesmeerd. Bij de Turkse variant wordt de baklava overgoten met zoete siroop of honing. De Tunesische baklava is daardoor minder plakkerig dan de Turkse baklava.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Baklava-oorlog weblog "Het Ministerie van Eten en Drinken", 22 mei 2006. Gearchiveerd op 30 april 2023.
↑ (en) the dessert originates from the mighty Assyrians, who had been preparing it as early as the 8th century B.C. by layering unleavened flatbread with chopped nuts in between, drenching it in honey and then baking it in primitive wood-burning ovens. op greekreporter.com
↑ (en) Andrew Dalby (1998), Cato on farming-De Agricultura-A modern translation with commentary, p. 155 ""Placenta is a Greek word (plakounta, accusative form of plakous 'cake'). '"The streams of the tawny bee, mixed with the curdled river of bleating she-goats, placed upon a flat receptacle of the virgin daughter of Demeter [honey, cheese, flour], delighting in ten thousand delicate toppings – or shall I simply say plakous?" "I'm for plakous"' (Antiphanes quoted by Athenaeus 449c).""

[1] Baklava-oorlog weblog "Het Ministerie van Eten en Drinken", 22 mei 2006. Gearchiveerd op 30 april 2023.

[2] (en) the dessert originates from the mighty Assyrians, who had been preparing it as early as the 8th century B.C. by layering unleavened flatbread with chopped nuts in between, drenching it in honey and then baking it in primitive wood-burning ovens. op greekreporter.com

[3] (en) Andrew Dalby (1998), Cato on farming-De Agricultura-A modern translation with commentary, p. 155 ""Placenta is a Greek word (plakounta, accusative form of plakous 'cake'). '"The streams of the tawny bee, mixed with the curdled river of bleating she-goats, placed upon a flat receptacle of the virgin daughter of Demeter [honey, cheese, flour], delighting in ten thousand delicate toppings – or shall I simply say plakous?" "I'm for plakous"' (Antiphanes quoted by Athenaeus 449c).""

[1]

[2]

[3]