Angela Schanelec

Duits actrice

Angela Schanelec (geboren 14 februari 1962) is een Duitse actrice, filmregisseur, scenarioschrijver, editor, producent, professor en vertaler. Ze wordt gerekend tot de los samenhangende filmstroming van de Berlijnse School. Op het 69ste Filmfestival van Berlijn won Schanelec de Zilveren Beer voor Beste Regisseur voor haar film Ich war zuhause, aber....[1]

Angela Schanelec
Angela Schanelec
Algemene informatie
Geboren 14 februari 1962
Aalen, Baden-Württemberg, Duitsland
Nationaliteit Duits
Land Duitsland
Beroep Filmregisseur, acteur, scenarist, editor, producent
Bekend van Ich war zuhause, aber..., Der traumhafte Weg

Biografie bewerken

Schanelec werd geboren in Aalen, Baden-Württemberg, in Duitsland. Haar artistieke carrière begon als actrice in het theater.[2] Ze studeerde aan de Hochschule für Musik und Darstellende Kunst in Frankfurt am Main en acteerde tussen 1984 en 1991 bij Schauspielhaus Köln, Schauspielhaus Bochum, Thalia Theater Hamburg en Schaubühne Berlin.[3] Ze is echter vooral bekend geworden als filmmaker.

Aan de Deutsche Film- und Fernsehakademie Berlin (dffb) studeerde ze vervolgens onder Harun Farocki en Hartmut Bitomsky.[4] Hier ontmoette ze ook Christian Petzold en Thomas Arslan, met wie ze deel uitmaakte van de eerste golf van de Berlijnse school. In deze periode produceerde ze haar afstudeerfilm Ich bin den Sommer über in Berlin geblieben.[5] Schanelec, Petzold en Arslan vonden steun in de ontluikende artistieke scene van het Berlijn na de Duitse hereniging, en in het productiebedrijf Schramm Film, geleid door Michael Weber en Florian Koerner von Gustorf. Sinds haar afstuderen aan dffb heeft ze meerdere speelfilms geschreven en geregisseerd en segmenten bijgedragen aan de anthologiefilms Bridges of Sarajevo en Deutschland 09 - 13 kurze Filme zur Lage der Nation.[6] In 2005 richtte ze haar eigen productiemaatschappij Nachmittagfilm op, waarmee ze enkele van haar eigen films zou produceren.[3]

Schanelec had een jarenlange relatie met de in 2009 overleden theaterregisseur Jürgen Gosch met wie ze twee kinderen heeft. Samen werkten ze onder andere aan vertalingen van stukken van Shakespeare.[7]

Sinds 2012 is ze professor narratieve film aan de Hochschule für bildende Künste Hamburg.[8]

Filmstijl bewerken

Angela Schanelecs stijl wordt gekenmerkt door het experimenteren met narratieve continuïteit, waarbij ze vaak gebruikt maakt van spatiotemporele ellipsis en long takes.[9] Sfeer is belangrijker dan plot, waardoor haar films erg fragmentarisch aandoen.[10] Ze maakt gebruik van minimalistische technieken die doen denken aan Robert Bresson (o.a. acteerstijl en gebruik van close-ups).[9]

Thema's bewerken

Schanelecs films gaan vaak over het alledaagse (familie, relaties), over communicatieproblemen en de complexiteit van het bestaan.[11] Verhaallijnen handelen vaak over artiesten en liefdesrelaties waarbij vaak een dromerige sfeer ontstaat. Dezelfde acteurs, namen en zelfs objecten keren regelmatig terug.[11] Dit thema van familie en vriendschap keert ook terug in haar productieproces waarbij ze vaak samenwerkt met hetzelfde team (vb. Reinhold Vorschneider en Maren Eggert). Ook haar eigen familie en vrienden spelen regelmatig mee in haar films.[12]

Filmografie
jaar filmtitel regisseur scenarist producent montage actrice
1984 Die Familie oder Schroffenstein
1985 Der Tod des weißen Pferdes
1991 Schöne gelbe Farbe
1994 Anna Zeit Land
1994 Ich bin den Sommer über in Berlin geblieben
1995 Das Glück meiner Schwester
1997 Daily Chicken
1998 Plätze in Städten
1999 Dealer
1999 Drachenland
2001 Mein langsames Leben
2004 Marseille
2007 Nachmittag
2009 Deutschland 09 - 13 kurze Filme zur Lage der Nation
2010 Orly
2014 A House in Berlin
2014 Ponts de Sarajevo (segment)
2015 Take What You Can Carry
2016 Der traumhafte Weg
2019 Ich war zuhause, aber

Verdere films/series bewerken

  • 1991: Weit entfernt (korte speelfilm)
  • 1992: Über das Entgegenkommen (korte speelfilm)
  • 1992: Prag, März 1992 (korte dokumentaire film)
  • 2023: Music

Referenties bewerken

  1. Berlin Film Festival 2019: Nadav Lapid’s ‘Synonyms’ Wins Golden Bear. Variety. Gearchiveerd op 17 februari 2019. Geraadpleegd op 17 February 2019.
  2. Baer, Hester (1 January 2013). Affectless Economies: The Berlin School and Neoliberalism. Discourse 35 (1): 72–100. DOI:10.13110/discourse.35.1.0072.
  3. a b Angela Schanelec. IFFR (4 september 2015). Gearchiveerd op 24 januari 2021. Geraadpleegd op 11 mei 2020.
  4. (en) Rajendra Roy, Anke Leweke (2013), The Berlin School: Films from the Berliner Schule. ISBN 9780870708749.
  5. Marco, Abel (2013), The Counter-cinema of the Berlin School. Camden House, Rochester, NY, pp. 10. ISBN 9781571134387.
  6. Angela Schanelec. MUBI. Gearchiveerd op 24 mei 2018. Geraadpleegd op 23 May 2018.
  7. (en) David Hudson, Angela Schanelec in North America. The Criterion Collection. Gearchiveerd op 7 maart 2020. Geraadpleegd op 11 mei 2020.
  8. HFBK: Angela Schanelec. hfbk-hamburg.de. Gearchiveerd op 19 september 2020. Geraadpleegd op 11 mei 2020.
  9. a b (en) Where to begin with Angela Schanelec. British Film Institute. Gearchiveerd op 11 februari 2019. Geraadpleegd op 11 mei 2020.
  10. (en) Nick Pinkerton on the films of Angela Schanelec. www.artforum.com. Gearchiveerd op 7 augustus 2020. Geraadpleegd op 11 mei 2020.
  11. a b (en) Let’s Dance: The Films of Angela Schanelec. TIFF. Gearchiveerd op 8 augustus 2020. Geraadpleegd op 11 mei 2020.
  12. (en) Find Without Seeking. The Films of Angela Schanelec. Harvard Film Archive. Geraadpleegd op 11 mei 2020.

Externe link bewerken

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Angela Schanelec op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.