Actinium

scheikundig element met symbool Ac en atoomnummer 89

Actinium is een scheikundig element met symbool Ac en atoomnummer 89. Het is een zilverkleurig actinide.

Actinium
1 18
1 H 2 Periodiek systeem 13 14 15 16 17 He
2 Li Be B C N O F Ne
3 Na Mg 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Al Si P S Cl Ar
4 K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
5 Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
6 Cs Ba Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
7 Fr Ra ↓↓ Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
 
Lanthaniden La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
Actiniden Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Elektronenschil van actinium
Algemeen
Naam Actinium
Symbool Ac
Atoomnummer 89
Groep Scandiumgroep
Periode Periode 7
Blok D-blok
Reeks Actiniden
Kleur Zilverwit
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u) 227,0728
Elektronenconfiguratie [Rn]6d1 7s2
Oxidatietoestanden +3
Elektronegativiteit (Pauling) 1,1
Atoomstraal (pm) 188
1e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 498,83
2e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 1167,48
Fysische eigenschappen
Dichtheid (kg·m−3) 10070
Smeltpunt (K) 1324
Kookpunt (K) 2743
Aggregatietoestand Vast
Kristalstructuur Kub
Molair volume (m3·mol−1) 22,54 · 10−6
Warmtegeleiding (W·m−1·K−1) 12
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt,
tenzij anders aangegeven
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Ontdekking bewerken

Actinium is in 1899 ontdekt door de Franse chemicus André-Louis Debierne toen hij het element scheidde van het mineraal uraniniet. Onafhankelijk van Debierne ontdekte Friedrich Otto Giesel in 1902 actinium op vergelijkbare wijze.

De naam actinium is afgeleid van Oudgrieks ἀκτίς (aktis), dat vertaald kan worden als straal of straling.

Toepassingen bewerken

Actinium is uiterst radioactief en is daardoor zeer bruikbaar als neutronenbron. In de medische wetenschap wordt actinium soms gebruikt om 213Bi te produceren, dat wordt toegepast in de radio-immunotherapie. Verder zijn er weinig industriële toepassingen van actinium.

Opmerkelijke eigenschappen bewerken

Actinium is een zilverkleurig metalliek metaal dat dusdanig radioactief is, dat het in het donker een blauwe gloed uitstraalt.

Verschijning bewerken

Van actinium wordt op Aarde alleen het isotoop 227Ac als sporenelement in een concentratie van ongeveer 10 ppm aangetroffen in uraniumerts. Metallisch actinium kan worden verkregen door actiniumfluoride bij een temperatuur van ongeveer 1200 °C te reduceren met lithium. Voor commercieel gebruik wordt actinium echter meestal geproduceerd door 226Ra in een kernreactor te bombarderen met neutronen.

Isotopen bewerken

  Zie Isotopen van actinium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Stabielste isotopen
Iso RA (%) Halveringstijd VV VE (MeV) VP
225Ac syn 10 d α 5,935 221Fr
226Ac syn 29,37 u α 1,117 222Fr
227Ac syn 21,773 j α 1,325 223Fr

227Ac is met een halveringstijd van ruim 21 jaar het enige in de natuur voorkomende radioactieve actinium isotoop en ontstaat uit het verval van zwaardere kernen. Daarnaast zijn er 26 isotopen bekend die alleen op kunstmatige basis geproduceerd kunnen worden.

Toxicologie en veiligheid bewerken

227Ac is uiterst radioactief. De uitgezonden straling kan grote schade aanrichten in het DNA en kan daardoor kanker, onvruchtbaarheid, aantasting van immuunsystemen en groeistoornissen veroorzaken.

Zie ook bewerken

Externe links bewerken

Commons heeft mediabestanden op de pagina Actinium.