4-chlooraniline

chemische verbinding

4-chlooraniline is een toxisch chloorderivaat van aniline. Een andere naam is para-chlooraniline.(PCA) Het is een witte tot lichtgele vaste stof, die kan reageren met zuren tot een aniliniumverbinding. De stof ontleedt bij verbranding met vorming van giftige en corrosieve dampen, onder andere zoutzuur en stikstofoxiden. Ze reageert ook hevig met oxiderende stoffen.

4-chlooraniline
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 4-chlooraniline
Algemeen
Molecuulformule C6H6ClN
IUPAC-naam 4-chlooraniline
Molmassa 127,57154 g/mol
SMILES
C1=CC(=CC=C1N)Cl
CAS-nummer 106-47-8
PubChem 7812
Wikidata Q413515
Beschrijving Witte tot lichtgele vaste stof met een kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H301 - H311 - H317 - H331 - H350 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P273 - P280 - P308+P313 - P501
Carcinogeen ja
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit tot lichtgeel
Dichtheid 1,43 g/cm³
Smeltpunt 72,5 °C
Kookpunt 232 °C
Vlampunt 113 °C
Oplosbaarheid in water 3,9 g/L
Slecht oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Voordat de gevaren van deze stof onderkend werden was het een van de stoffen die standaard als introductie in de organische synthese bereid werd. De gebruikte reactie, een elektrofiele aromatische substitutie, gepaard gaande met aspecten van bescherming en regioselectiviteit, biedt een groot aantal mogelijkheden voor didactische theoretische beschouwingen.

De stof is een verontreiniging in het geneesmiddel paracetamol, indien deze stof via de benzeen-route wordt vervaardigd en niet via de fenol-route.[1]

Externe links bewerken