1,3-dichloorbenzeen

chemische verbinding

1,3-dichlorobenzeen is een gechloreerde koolwaterstof. Het is een van de drie dichloorbenzeen-isomeren met brutoformule C6H4Cl2; de andere zijn 1,2-dichloorbenzeen en 1,4-dichloorbenzeen. De stof komt voor als een kleurloze vloeistof met een karakteristieke aromatische geur, die quasi-onoplosbaar is in water, maar wel in organische solventen.

1,3-dichloorbenzeen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,3-dichloorbenzeen
Algemeen
Molecuulformule C6H4Cl2
IUPAC-naam 1,3-dichlorobenzeen
Andere namen m-dichloorbenzeen
Molmassa 147,00196 g/mol
CAS-nummer 541-73-1
PubChem 10943
Wikidata Q2216854
Beschrijving Kleurloze vloeistof
Vergelijkbaar met 1,2-dichloorbenzeen, 1,4-dichloorbenzeen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, aluminium, voeding en voedingsmiddelen. Goed gesloten opslaan.
EG-Index-nummer 602-067-00-7
VN-nummer 2810
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,288 g/cm³
Smeltpunt −22 °C
Kookpunt 173 °C
Vlampunt (gesloten vat) 63 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 648 °C
Oplosbaarheid in water 110 g/L
Goed oplosbaar in organische oplosmiddelen
Onoplosbaar in water
log(Pow) 3,53
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Toxicologie en veiligheid bewerken

De stof ontleedt bij verbranding met vorming van giftige dampen, onder andere waterstofchloride. 1,3-dichloorbenzeen reageert met sterk oxiderende stoffen en hevig met aluminium.

De damp is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Bij langdurige of herhaalde blootstelling kunnen er ook negatieve effecten optreden voor de nieren en de lever.

Externe links bewerken